به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، آندره مالرو در نوامبر سال ‌۱۹۰۱ در پاريس متولد شد. در كودكي پدر و مادرش جدا شدند و او نزد مادر و مادربزرگش بزرگ شد. پدرش در سال ۱۹۳۰ خودکشی کرد.

آندره به آموختن زبانهاي شرقي مشغول شد اما از این رشته فارغ‌التحصيل نشد. او در ۱۹۲۱ ازدواج كرد، كمي پس از آن، در ۲۱ سالگي همراه با همسرش، به كامبوج رفت.

وی و همسرش در سال ۱۹۳۳ میلادی صاحب دختري شدند كه بعدها با آلن‌رنه كارگردان شناخته شده سينما ازدواج كرد.

مالرو در آسيا به باستان‌شناسي پرداخت و در ۲۵ سالگي، اولين رمانش را منتشر كرد كه اين روند با انتشار كتابهايي ديگر تا آخرعمرش ادامه يافت. وی با لويي آراگون، شاعر و نویسنده فرانسوی، فدراسيون جهاني نويسندگان مدافع فرهنگ را تاسیس کرد. او سپس در جنگ داخلي اسپانيا، به عنوان خلبان به جمهوري‌‌خواهان پيوست؛ دو مرتبه مجروح شد و ماجراهاي زيادي را از سرگذراند كه همه را در قالب يك رمان منتشر كرد و زمانی نیز در سفري به دور آمريكا گشت تا براي جمهوري‌خواهان كمك مالي جمع‌آوري كند.

او در جنگ‌جهاني‌دوم، در گروهان ‌زرهي براي ارتش‌فرانسه خدمت كرد. در ۱۹۴۰ توسط نیروهای آلمان دستگير شد، اما فرار كرد و به مقاومت ‌فرانسه پيوست. در ۱۹۴۴ مجددا دستگير شد و به دست گشتاپو افتاد، بخشي از نوشته‌هايش در این زمان از بين رفت اما در نهايت با كمك اعضاي مقاومت ‌فرانسه بار دیگر فرار كرد.

این نویسنده پس از جنگ مورد ‌تقدير قرار گرفت، از دولت هاي فرانسه و بريتانيا سه مدال دريافت كرد. سپس توسط ژنرال‌ دوگل به سمت وزير ‌‌اطلاع‌رساني منصوب شد.

در تمام اين سالها آندره مالرو به طور مداوم، رمان و مقاله مي‌نوشت، راجع به فرهنگ،‌هنر، پيكاسو و حتي ورزش آثار زیادی از او به جای مانده است.

آندره مالرو، نوامبر 1976 در پاريس درگذشت.از او آثار فراوانی به جای مانده است که شاید رمان «ضد خاطرات» معروفترین آنها باشد.

در ایران مترجمانی چون رضا سید‌حسینی، سیروس ذکا، هرمز همایون‌پور، ابوالحسن نجفی و قاسم صنعوی، بیش از ده کتاب از آثار او را به فارسی ترجمه کرده‌اند.