به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در ادامه سلسله جلسه‌های مجله بخارا «شب ایتالو کالوینو» شامگاه چهارشنبه در خانه هنرمندان ایران برگزار شد. در این جلسه، روبرتو توسکانو سفیر کشور ایتالیا، فیورنزو گرستا و محمدرضا فرزاد به سخنرانی پرداخته و مقاله‌ای از مهدی سحابی برای حضار قرائت شد.


در ابتدای این جلسه علی دهباشی، مدیر نشریه بخارا و برگزار کننده جلسه، به معرفی اجمالی کالوینو پرداخت و او را در ایران نویسنده‌ای خوش شانس دانست. 

وی در این مورد گفت : بعضی نویسنده‌ها در ترجمه شانس می آورند و بعضی با ناکامی روبرو  و گرفتار مترجمان نا اهل می شوند، اما کالوینو در مجموع خوش شانس بوده است. با یک نگاه به مترجمان آثار کالوینو از قبیل: لیلی گلستان، شهریار وقفی‌پور، آزیتا همپارتیان، سمانه سادات افسری، ترانه یلدا، محمدرضا فرزاد، رضا قیصریه، اعظم رسولی، مژگان مهران، موگه رازانی، مهدی سحابی، پرویز شهدی، میلاد ذکریا، محسن ابراهیم و چند تن دیگر می بینیم که از جهت ترجمه کالوینو در زبان فارسی موقعیت خوبی را دارد.

پس از سخنان کوتاه دهباشی، دکتر روبرتو توسکانو، سفیر کشور ایتالیا به سخنرانی پرداخت. سخنان او به شکل همزمان برای حاضرین به زبان فارسی ترجمه می‌شد. وی در ابتدای سخنان از اینکه نمی‌تواند به فارسی سخن بگوید، اظهار تاسف کرد و گفت : بسیار متاسفم که نمی‌توانم سخنرانی خود را به زبان شیرین فارسی بیان کنم. اگر چه من ادیب نیستم و تخصص من در ادبیات نیست، ولی سعی خواهم کرد نظر خود را پیرامون خصوصیاتی از ایتالو کالوینو بیان کنم که او را به نویسنده ای با ویژگی‌های منحصر به فرد تبدیل می کند، نویسنده ای که هرگز به هیچ یک از مکاتب ادبی یا جریانهای فلسفی متمایل نیست.


وی در مورد ویژگی های کالوینو تصریح کرد: قلم کالوینو در سنت های مردمی یا در قدیمی‌ترین مسائل موجود در فرهنگ های مختلف ریشه دارد. توانایی قابل توجه وی در بیرون آوردن عمیق ترین معانی از دل سنت ها که از گذشته جدا شده و در عوض با شرایط انسانی سر و کار پیدا می کند، هنوز هم به وضوح در کار برجسته او بر روی افسانه های ایتالیایی نمایان است. دیگر اینکه کالوینو ادیب است نه فیلسوف.
 
سفیر ایتالیا، کالوینو را دارای طبیعتی روان و زیاني عاری از تصنع دانست و ادامه داد : اما در پس این طبیعی بودن کالوینو، یک طرح زیبایی شناختی دقیق وجود دارد، به عبارتی یک نظم استوار. در کارهای او اصول زیبا شناختی،به وضوح ديده مي شود. همچنین کالوینو هوشیار و دور از توهمات بوده و هرگز بدبین و ناامید نیست.

پس از سخنان سفیر ایتالیا، زندگینامه کالوینو توسط فرناز حائری برای حضار قرائت شد و در ادامه مقاله مهدی سحابی در مورد این نویسنده ایتالیایی توسط فرزانه فوجلو خوانده شد.

سحابی در بخشی از این مقاله خاطر نشان کرده است:به دليل عمق جدی و ظاهر بی تکلف، کارهای کالوینو روی مخاطبانش تأثیر ماندگار می گذارد. هم تأثیر فکری و هم تأثیر حسی. این تأثیر دومی شاید بیشتر به خاطر بار تخیلی آثارش باشد و به خصوص نوع تخیلی که مي توان گفت، تقریبا خاص اوست.


«ادبیات و فرضیاتی برای هزاره جدید» عنوان سخنرانی "فیرونزو گرستا" بود که در ادامه به سخنراني پراخت.

 وی در بخشی از سخنانش گفت‌: زندگی کالوینو همانند کلیه آثارش که با منطقی دقیق و رئالیستی هماهنگ با خلاقیتی آزاد و غیرقابل تفکیک همراه است، شناخته می شود. کالوینو ترسی از آن نداشت که مبارزه ادبی خود را با تصویر کشیدن گیاه آرتیشو به نمایش بگذارد، نه یک بار بلکه چندین بار این کار را کرد. آرتیشوو را نشانه دنیا دانسته است. دنیایی که در نگاه ما به شکل برگ های خارداری است که باید این برگ ها را تا بی نهایت کند. شگفتی ادبیات در این است که می توان دنیای ادبیات را به آرتیشو تشبیه کرد و در نهایت به لطافت ، سرعت ، صحت ، قابلیت رؤیت ، چندگانگی و ثبات رسید.

در پایان نیز محمد رضا فرزاد، روزنامه نگار و مترجم، درباره کالوینو سخنان کوتاهی ایراد کرد. وی در بخشی از سخنان خود گفت: داستان‌های کوتاه کالوینو خطوط چهره کالوینویی را که مسحور فرم و قوانین ریاضی و فیزیک است، ترسیم و کامل می كند. فصل درخشانی از کارنامه ادبی او یعنی آثاری که در دهه شصت و هفتاد میلادی تحت تأثیر گروه «اولیپو» و نظریه ساخت گرای فرانسوی نوشت در ابتدا به شکل داستان‌هایی کوتاه در مجلات و روزنامه‌ها منتشتر شد و بعدها در آثاری چون «قصر» سرنوشت های متقاطع و کمدی‌های کیهانی جلوه كرد.