شورای کتاب کودک و سرویراستار فرهنگنامه کودکان و نوجوانان در پیامهایی درگذشت اسماعیل سعادت را تسلیت گفتند.
برخی نامها آنچنان با زندگی صاحبِ نام چفت میشوند که اسمی پرمسمی میسازند، مثل نام «اسماعیل سعادت» و کارنامه کامران و خجستهاش. کارنامهای که با آموزگاری در دهه بیست آغاز شد، اما میدانی فراختر طلب کرد تا روز به روز به عرض و طول تلاشهایی که در پی سعادت همگان و بهخصوص کودکان بود، افزوده شود.
مشارکت در مرکز تهیه مواد خواندنی برای نوسوادان و سردبیری مجله «پیک دانش»، از جمله تلاشهای این «همایسعادت» بود.
اسماعیل سعادت در طول شش دهه کوشش، در قامت زبانشناسی حاذق، مترجمی توانا و دانشنامهنویسی نوآور ظاهر شد. او در این حوزه اخیر از «نهضت دانشنامهنویسی» و از نقش بیبدیل کتابهای مرجع سخن گفت. مشارکت در تألیف مقالههای «فرهنگنامه کودکان و نوجوانان» در دهه شصت و سرپرستی «دانشنامه زبان و ادب فارسی» حاصل این نگاه بود. او و فعالیتهای چندجانبهاش، کیمیای سعادتی بود و هست که اینک کوچش، خسرانی غیرقابل جبران و نعمت وجودش، دستنایافتنی به نظر میرسد.
شورای کتاب کودک فقدان این چهره فرهیخته را به خانواده آن زندهیاد و جامعه ادبی و فرهنگی ایران تسلیت عرض میکند.
یادش گرامی و راهش پررهرو.»
شورای کودک همچنین یادداشتی را به قلم ایران گرگین - سرویراستار فرهنگنامه کودکان و نوجوانان - به مناسبت درگذشت اسماعیل سعادت منتشر کرده است. او در این یادداشت نوشته است:
«به یاد ارجمندی از نسل ارجمندان
با اندوه باز هم باید بگویم:
نگه کن بدین گردش روزگار
که چون باد بر ما همی بگذرد
اسماعیل سعادت ارجمندی از نسل ارجمندان را باد با خود برد؛ به آنجا که باید رفت و او هم رفت.
او پژوهشگری خستگیناپذیر ، نویسنده و ویراستاری با دانش و بینش در حد اعلا در زبان فارسی و برخوردار از علم و فرهنگ بود. تامل در کار او و زندگی او واجب است، تا برای جوانان شناخته شود. شناخته شود که کار فرهنگی چه کوشش بیدریغی میخواهد که سعی ناکرده، ثمری به دست نمیآید.
حدود چهل و چند سال پیش در زمان مجلههای پیک در مرکز انتشارات آموزشی او را شناختم، ناظر دقت، جدیت و آرامش او در کار بودم و از او آموختم. در کار مهربان، مسئول و استوار بود و بعد در آغاز کار فرهنگنامه کودکان و نوجوانان همراه بودیم و از دانش او بهرهمند. حدود سه سال پیش در مراسم بزرگداشت ویراستاران در نمایشگاه کتاب تهران فرصتی پیش آمد تا ساعتی بنشینیم و از روزگار پیکها و دوستان و همکارانمان یاد کنیم. سپس خداحافظی و امید دیدار که دیگر دست نداد.
دلبستگی اصلی زندگی اسماعیل سعادت، پژوهش، نوشتن و ویراستاری بود که در مجله پیک دانش نیز پی گرفت. او همین راه را ادامه داد، اعتلا یافت و در بخشی به مرجعیت رسید.
اکنون با اندوه از نبودن او و از شایستگی او یاد کنیم که کوشندهای تمام وقت برای فرهنگ ایران بود. از خود کم میگفت وکم گفتوگو میکرد، اما چیزی پایدار در زندگی یافته بود و بر آن پای فشرد تا دیگران از آن سخن بگویند. ما باید سخن بگوییم.
سیزدهم شهریور ۹۹»
اسماعیل سعادت متولد سال ۱۳۰۴ در خوانسار، روز ۱۲ شهریور در ۹۵ سالگی از دنیا رفت. او نویسنده، زبانشناس و مترجم آثار فلسفی، عضو شورای عالی ویرایش سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی، مدیر گروه دانشنامه تحقیقات ادبی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و عضو پیوسته فرهنگستان بود.
برخی از آثار او عبارتند از:
زندگی میکل آنژ، رومن رولان (ترجمه)؛ تلخکامیهای سوفی، کنتس دوسگور (ترجمه)؛ ایزابل، آندره ژید (ترجمه)؛ کشفیات نوین در روانپزشکی، کلیفورد آلن (ترجمه)؛ شیر و جادوگر، سی. اس. لویس (ترجمه از متن انگلیسی)؛ عصر بدگمانی، ناتالی ساروت (ترجمه)؛ اخلاق، جورج ادوارد مور (ترجمه از متن انگلیسی)؛ بخشی از سیر فلسفه در جهان اسلام، ماجد فخری (ترجمه از متن انگلیسی)؛ از وولف تا کانت، بخش اول از جلد ششم تاریخ فلسفه، فردریک کاپلستون (ترجمه از متن انگلیسی)؛ کتاب تفسیر قرآنی و زبان عرفانی، پل لویا (ترجمه)؛ مونتنی، پیتر برک (ترجمه از متن انگلیسی)؛ سرود نیبلونگن (ترجمه)؛ رساله در اصلاح فاهمه، اسپینوزا (ترجمه)؛ اسپینوزا، راجر اسکروتن (ترجمه)؛ در کون و فساد، ارسطو (ترجمه)؛ در آسمان، ارسطو (ترجمه)؛ ژان غرغرو و ژان خندهرو، کنتس دوسگور (ترجمه)؛ مسئلۀ اختیار در تفکر اسلامی و پاسخ معتزله به آن، شیخ بوعمران (ترجمه)؛ تاریخ فلسفۀ قرن هجدهم، امیل بریه (ترجمه)؛ خطابه، ارسطو (ترجمه)؛ گفتارهایی دربارۀ رسالت دانشمند، یوهان گوتلیب فیشته (ترجمه)؛ آثار علْوی، ارسطو (ترجمه)؛ دانشنامۀ زبان و ادب فارسی در ۷ مجلد (طرح، مقدمه، ویرایش نهایی، سرپرستی).
نظر شما