به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در دو سال گذشته محیط‌زیست یک ترند رسانه‌ای بوده و به‌صورت خاص تغییر آب و هوا در سطح جهان توجهات زیادی را به دلیل شواهد گسترده‌ای به خود جلب کرده است؛ اگر اقدامات کاهنده صورت نگیرد، تأثیر آن شدید، جهانی و یا حتی فاجعه‌بار خواهد بود.

«امروزه مردم در سراسر جهان به این درک رسیده‌اند که یک محیط‌زیست پاک و اقتصاد قوی، دو روی یک سکه هستند، این درک به همراهی کمی نبوغ، به پیشبرد انقلاب صنعتی آتی کمک خواهد کرد. ما ایجاد صنایع و ساختمان‌های مناسب برای محیط‌زیست را بررسی خواهیم کرد و بنیان‌های آینده‌ای پایدار را طراحی می‌کنیم.»
 
گزاره بالا بخشی از سخنان پل مارتین؛ نخست وزیر سابق کانادا در رابطه با اهمیت محیط‌زیست پایدار بود. وی همچنین معتقد است که تمام افراد می‌توانند به تلاش جهانی برای کاهش انتشار کربن کمک کنند. جمیل شریف در کتاب «پنجاه پروژه سبز کاربردی» معتقد است که نه سیاست و نه تکنولوژی، هیچ‌یک به تنهایی در نهایت برای مقابله با چالش‌های عظیمی که تغییرات آب و هوا برای ما ایجاد خواهد کرد، کافی نیستند. 

از میان ایده‌ها و پروژه‌های جدیدی که هر روز ارائه می‌شود، برخی از فناوری‌های مهم در این کتاب آمده است. برگی از یک پژوهش
فاطمه رزاقی در پژوهشی با عنوان «نقش فناوری زیستی در حفظ و توسعه پایدار محیط‌زیست» آورده است: «یکی از اولویت‌های مهم بخش کشاورزی، موضوع ضرورت‌های زیست‌محیطی و حفظ بهسازی محیط‌زیست و ملاحظات جدی بین‌المللی در امر شرایط زیست‌محیطی مناسب برای زندگی بشر است؛ حفظ محیط‌زیست و جنبه‌های اقتصادی، دو معیار مهم برای پذیرش سیستم‌های مختلف کشاورزی است. حفظ سلامت محیط‌زیست و منابع طبیعی، اقتصادی‌تر از افزایش تولید است. بنابراین نباید افزایش تولید محصولات کشاورزی، منجر به تخریب محیط‌زیست و هدر رفتن منابع طبیعی کشور شود. رویکرد جدید به محیط‌زیست در قرن حاضر درنظر گرفتن آن به‌عنوان یک جزء از سرمایه ملی کشورها و در نتیجه لزوم حفظ آن با استفاده از زیست‌فناوری از مهم‌ترین دغدغه‌های بشر در قرن حاضر است.
مطابق بررسی فناوری زیستی محافظ محیط‌زیست در جهت توسعه‌ای پایدار است که در راستای پاکسازی آلاینده‌های ورودی به محیط با بالاترین بازده، استفاده از تکنیک‌های حفظ، نگهداری و حراست از ذخایر ژنتیکی کشور و تغییر و تبدیل زیستی مواد زاید کشاورزی به فراورده‌های با ارزش افزوده مانند آنزیم‌های میکروبی، غذا، پروتئین‌های قارچی خوراکی و کودهای غیرشیمیایی به‌کار می‌رود.»
 
متعهدان بی‌وفا
جمیل شریف در کتاب خود از پیمان‌های بین‌المللی سخن به میان آورده، اینکه این پیمان‌ها همگی در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای بوده، اما واقعیت این است که اغلب کشورها حتی آن‌ها که به این پیمان‌ها متعهد بودند، به قرار خود وفا نکردند. وی نوشته است: «ممکن است بپرسید چه کارهای دیگری علاوه بر پیمان‌های بین‌المللی می‌توان انجام داد؟ خب حقیقت این است که همه ما افرادی هستیم که مسئول آزادسازی چندین تن GHG (گازهای گلخانه‌ای) در اتمسفر در هر سال از زندگی خود هستیم. اگر ما درباره سبز شدن جدی هستیم، هریک از ما احتمالا تأثیرات تغییرات آب و هوا را حس می‌کنیم. در نتیجه به‌نظر معقول می‌رسد که هریک از ما بایستی نقش خود را در کاهش و مدیریت تغییرات آب و هوا داشته باشیم. هیچ تغییر پایداری نمی‌تواند صورت گیرد، مگر اینکه ما در سطح انفرادی کار خود را آغاز کرده و به اتمام برسانیم.»
 
گفتنی است، نخستین بخش کتاب بر اقدامات روزمره متمرکز است که هر یک از ما می‌توانیم برای کاهش آزادسازی گاز انجام دهیم. سپس نویسنده به بررسی پروژه‌های عمیق با این امید می‌پردازد که افراد را به زندگی سبز با این ایده وارد کند. به‌صورت کلی وی تلاش می‌کند تا نشان دهد فناوری در خلأ وجود ندارد و در نتیجه تنها در زمانی مفید است که جامعه بداند چطور باید از آن استفاده کند.
 
درحالی‌که تمرکز این کتاب به‌صورت نرمال روی فناوری‌هایی است که می‌تواند به شما برای کاهش آزادسازی گازهای گلخانه‌ای کمک کند، درک این نکته حائز اهمیت است که تکنولوژی به تنهایی کافی نیست. به همین ترتیب، قوانین و اقدامات اجتماعی نیز احتمالا به خودی خود به اندازه کافی موثر نیستند، اما باز هم با انجام کارهای فراوان در آنِ واحد می‌توانیم تأثیر قابل‌توجهی ایجاد کنیم.
 
نخستین چاپ کتاب «پنجاه پروژه سبز کاربردی» با ترجمه امید آقایی به بهای 50 هزار تومان از سوی انتشارات نصیر بصیر راهی بازار کتاب شده است.