به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در ادامه نشست‌های ادبی سرای ادبیات در هشتمین روز از برگزاری سی‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، نشست «زبان عامه در گزارش ورزشی» با حضور عنایت آتشی، بازیکن سابق تیم ملی بسکتبال، مربی اسبق تیم ملی بسکتبال و از پیشکسوتان گزارشگری ورزشی در رشته بسکتبال و رسول مجیدی، روزنامه‌نگار ورزشی و مجری و گزارشگر فوتبال در شبکه ورزش سیما، برگزار شد.

در ابتدای این نشست، عنایت آتشی درباره سابقه خود در این حوزه عنوان کرد: من یک گزارشگر قدیمی و بازنشسته هستم که ۴۲ سال به‌طور مستمر گزارشگر بازی‌های داخلی و خارجی بسکتبال بوده‌ام و بدون برنامه قبلی و دوره رفتن و آموختن شفاهی در کنار استادانی چون عطا بهمنش، در این رشته مشغول شم؛ به‌نظر من، گزارشگری ورزشی یک اتفاق بسیار مهم در جامعه ورزشی و از واجبات کار ورزشی است. مساله گزارشگری یک ارتباط بسیار وابسته به مسائل فرهنگی و هنری در حوزه ورزش دارد که فعالیت گزارشگران ورزشی را با اهمیت‌تر، دقیق‌تر و البته سخت‌تر می‌کند.

وی با تاکید بر اینکه یک گزارش خوب می‌تواند روحیات جامعه را متحول کند، ادامه داد: زمانی گزارشگر شدم که افتخار این را داشتم نزد شخصی که واقعاً پایه‌گذار گزارشگری ورزشی در ایران است بروم و در خدمت عطاالله بهمنش باشم. اعتقاد ایشان به گزارشگری این بود که می‌تواند فرهنگ جامعه ورزشی را کاملاً غنی کرد.

آتشی با اشاره به برخی از ویژگی‌های گزارشگران تصریح کرد: یک گزارشگر ورزشی حق ندارد به کسی اهانت یا کسی را ناراحت کند، دلیل آن در جامعه ما هم شاید این است که اکثر گزارشگران دوره لازم را برای این کار ندیده‌اند. گزارشگر باید سخنور خوبی باشد و اطلاعات خوبی در حوزه ورزشی خود داشته باشد و بتواند با کلامش مخاطب را جذب کند.

نویسنده کتاب «بسکتبال در گذر زمان» بیان کرد: متاسفانه امروز در گزارشگری کلمات سلیس فارسی را کنار می‌گذارند و از کلمات انگلیسی استفاده می کنند ولی باید بدانند مخاطب آنها می‌تواند از هر قشری باشد و باید آنها هم گزارش را بفهمند.

این پیشکسوت گزارشگری ورزشی و سرمربی اسبق تیم ملی بسکتبال ایران در پایان توضیح داد: بسیاری از خانواده‌ها برای استعدادیابی ورزشی کودکان خود سردرگم هستند. معتقدم ما نباید در این زمینه گلخانه‌ای رفتار کنیم بلکه باید برنامه‌ریزی برای آن داشته باشیم. در واقع گزارشگر ورزشی نباید مثل من اتفاقی به این حوزه بیاید بلکه باید آموزش و دوره ببیند و یاد بگیرد که در این حوزه کاملاً بی‌طرف باشد. گزارشگری یک نوع نقالی است که باید صحنه بازی را نقالی کند و خودش را مطرح نکند، بلکه باید صحنه را به صورت حرفه‌ای گزارش کند. اگر یک گزارشگر بنا به اعتبار کسوت خود گزارش کند، مقبولیت آن در جامعه بیشتر است.

دایره کلمات گزارشگر باید غنی باشد

رسول مجیدی، روزنامه‌نگار، نویسنده ورزشی، مجری و گزارشگر فوتبال در ادامه این نشست تلفیقی بین مسائل ورزشی و زبان فارسی درباره الزامات علاقه‌مندان ورود به حرفه گزارشگری ورزشی مطرح کرد: خیلی‌ها دوست دارند وارد این حرفه بشوند اما نمی‌دانم چرا؟ چون درآمد چندانی هم ندارد ولی بسیاری به این کار علاقه دارند. در دوره‌ای بسیاری از مجری‌ها از رادیو به تلویزیون آمدند، چون صدا می‌تواند خیلی در این میان تاثیرگذار باشد. برای مثال عادل فردوسی پور تیپ و چهره شاید معمولی داشت ولی صدا و قدرت استفاده از کلمات او خیلی تاثیرگذار بود. استفاده از کلمه در گزارشگری خیلی مهم است و گزارشگر باید دایره‌لغات خوبی داشته باشد که از کتابخوانی به‌وجود می‌آید. همچنین قدرت صدا باید خوب باشد مثل آقاجواد خیابانی که قدرت صدای خوبی در گزارشگری دارد. منظور از قدرت صدا، جنس و حجم صداست نه داد زدن.

مجیدی در پایان درباره استفاده از کلیدواژه‌های انگلیسی در گزارشگری با اشاره به مصداق‌هایی که در زبان فارسی هم رواج پیدا کرده است، توضیح داد: بحث جذاب در این گفتگو، بررسی و الزامات استفاده از کلمات انگلیسی است که چندین دوره قبل‌تر هم در نمایشگاه کتاب درباره این مساله صحبت کرده بودم؛ در جامعه ما ممکن است برای بعضی استفاده از واژه‌های انگلیسی جذاب‌تر باشد، به‌خصوص قشر جوان، اما به نظرم استفاده از کلمات فارسی مهم تر است. بسیاری از واژه‌های انگلیسی اکنون معادل فارسی آنها جا افتاده است، مثل بک یا گلر که معادل فارسی آن استفاده می‌شود.

به گزارش ایبنا، سی‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «بخوانیم و بسازیم» از ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت (۱۴۰۳) در محل مصلی امام خمینی(ره) به شکل حضوری برگزار می‌شود و سامانه ketab.ir فضای مجازی نمایشگاه کتاب ۱۴۰۳ است.

اطلاعات کامل نمایشگاه کتاب ۱۴۰۳ تهران را اینجا بخوانید.