به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، سیدعلی موسوی‌زاده؛ معاون امور بین‌الملل بنیاد سعدی در این اجلاس اظهار داشت: جهان امروز با وجود همه دستاوردهای شگفت‌انگیز که داشته و دارد اما بحران‌های عمیق و مشکلات عدیده‌ای را هم در بطن خود پرورده است. پیدا کردن راهی برای عبور از این بحران‌ها و کاستن از آلام بشری و بهبود زندگی اجتماعی و ارتباط انسانی‌تر و نگاه همدلانه‌تر به زیست اجتماعی در گرو پیدا کردن گفتمانی سازنده و همدلانه و متحدکننده است.
موسوی‌زاده ادامه داد: این گفتمان ضرورتاً باید از بسترهای تاریخی و فرهنگی و میراث سازنده بشری سرچشمه بگیرد تا بتواند در روح جمعی جامعه انسانی رو به تفاهمی مشترک و سازنده برساند. وی افزود: زبان فارسی در گستره‌ای از شمال چین تا اروپا قرن‌ها زبان مشترک فرهنگی اقوام و ملت‌های این قلمرو وسیع بوده است. ملاحان چینی در روزگار ابن بطوطه شعر سعدی را می‌خوانده‌اند و در بوسنی سودی بر شعرش شرح می‌نوشته است. آنچه این ملت‌ها را به گفتمانی مشترک فرا می‌خوانده، عشق به همنوع و احترام به تنوع زندگی انسانی و آرام و عقاید است و این اصول جوهره اساسی زبان فارسی است.
خلق همه یکسره نهال خدای‌اند / هیچ نه برکن تو زین نهال و نه بشکن
معاون امور بین‌الملل بنیادسعدی اظهار کرد: آنچه قرن‌ها پیش بر زبان استاد سخن؛ شیخ اجل؛ سعدی جاری شده، در زمانه ما در زمره فراگیرترین اصولی است که خیرخواهان جوامع انسانی بر آن تاکید می‌کنند و بر زبان مصلحان اجتماعی جاری می‌شود:
بنی‌آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به‌درد آورَد روزگار دگر عضوها را نمانَد قرار
تو کز محنت دیگران بی‌غمی نشاید که نامت نهند آدمی
موسوی‌زاده تاکید کرد: در این نگرش، انسان بماهو انسان مورد تکریم است و لزوم احترام بدو بالذات مورد تاکید است. وی در ادامه گفت: سراسر ادبیات فارسی آکنده از مفاهیم والای بشری است که در زمره اصول ثابت رواداری و احترام به حقوق انسانی است. در زمانه پر درد و رنج و آکنده از جور و تعدی ما دعوت به برگشت به این اصول کاری بزرگ و شایسته احترام است.
وی در پایان گفت: اقدام همکاران در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و دانشگاه نیشابور را در بر پایی این اجلاس با دیده تحسین می‌نگرم و امیدوارم این اقدام نیک آنان بستری برای شکل‌گیری جریانی از فرهنگ باشد که روند گفت‌وگوهای فرهنگی را در بین ملت‌ها عمق ببخشد. در این روند زبان فارسی به مثابه سرچشمه‌ای ارزشمند از ارزش‌های والای بشری می‌تواند نقش شایسته‌ای ایفا کند.
نظر شما