به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در یاسوج، قاسم بدره از شاعران آیینی استان سروده خود درباره حافظ شیرازی سروده خویش را به ایبنا تقدیم کرد.

آصف مُلک سلیمانیِ ایران حافظ
شاهد بی سر و سامانیِ ایران حافظ
مجلس آرای مهان در شب دیجور وطن
قصه ی شرح پریشانی ایران حافظ
تو سر زلف سخن را به قلم شانه زدی
تو به بازار خِرَد با همه کس چانه زدی
سرو بُستان ادب هستی و استاد سخن
مرغ حق گشتی و صد نعره ی مستانه زدی
به غزالان غزل نشو و نما بخشیدی
به خرابات مغان نور خدا بخشیدی
حال هر سائل محنت زده را خوش کردی
گُهَر مِهر به هر شاه و گدا بخشیدی
سَرِ سودا زده را خوب به راه آوردی
دل رم خورده به فالی به پناه آوردی
همدم یوسف جان های پریشان گشتی
کاروان را به سرابی سَرِ چاه آوردی
چون روایتگر قرآن مُحَمَّد هستی
در پَیِ یافتن دولت سرمد هستی
چون که در دشت غزل غیرت دینی داری
چون خودت انجمن آرا و سَرآمد هستی
خوشه ی خرمن خورشید خراسان چیدی
گنج در گنجه ی آن خمسه ی دوران دیدی
تا به استاد غزل، شیخ أجل پیوستی
همچو خورشید به ایوان جهان تابیدی
ما همه لُعبتگانیم و به خود می نازیم
در همین بازی دهر است به خود می بازیم
حافظا ما به دم قدسی تو محتاجیم
طرحی از زیستنی همچو تو می اندازیم