روایت ایبنا از تولید کتاب صوتی با صدای کودکان نابینا و کم‌بینا؛

صدای امید؛ توانمندسازی کودکان نابینا از طریق هنر و ادبیات

در استودیو، بچه‌ها با کنجکاوی همه‌چیز را لمس می‌کردند. «بذار منم ببینم!» جمله‌ای بود که مدام تکرار می‌شد. انگشتان‌شان به نوبت روی دستگاه‌ها و وسایل می‌رقصید و دنیای جدیدی را کشف و به چشمان دل آن‌ها منتقل می‌کرد. این تجربه نشان داد که با فراهم‌کردن محیط‌های حسی مناسب برای این کودکان باهوش، می‌توان یادگیری معنادارتر و مؤثرتری برای آن‌ها ایجاد کرد.