به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در مقدمه کتاب و معرفی جواد اسلامی آمده است: جواد اسلامی در پنجم فروردین ۱۳۲۸ در ورزنه اصفهان دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش گذراند؛ سپس برای تحصیل در دوره متوسطه رهسپار اصفهان شد. پس از گذراندن این دوره در دبیرستان هراتی در سال ۱۳۴۶ با کسب رتبه ممتاز در کنکور، راهی تهران شد تا در رشته مورد علاقه‌اش یعنی حقوق به کسب علم بپردازد. تلمذ در محضر استادان بزرگ و نامدار در دانشکده حقوق، انگیزه و علاقه او را به این رشته دوچندان کرد تا آنجا که پس از فراغت از تحصیل با شرکت در آزمون قضاوت و کسب رتبه اول توانست در سال ۱۳۵۲، در وزارت دادگستری آن زمان استخدام و با عنوان دادیار دادسرای تهران مشغول به کار گردد. قاضی جواد اسلامی انسانی خداباور و معتقد به آرمانهای انسانی و باورهای صحیح عقلانی و همچون هنرمندی عالم به قضاوت بود. وی در زندگی به آن گونه بود که از یک قاضی انتظار میرفت. ایشان به عنوان قاضی برجسته زبانزد غالب همکاران قضایی بود. او فردی، پرکار، مؤدب، هوشمند، درستکار، متواضع و دقیق بود و تسلطی کم نظیر بر امور قضائی مسائل حقوقی و جزائی داشت. وی مراحل رشد و ترقی سازمانی را پله پله و صرفاً بر اساس شایستگی های فردی نشئت گرفته از مطالعه مستمر و تلاش و ممارست فراوان طی نمود تا جایی که نهایتاً به عنوان رئیس شعبه ۳۴ دیوان عالی کشور منصوب گردید.
تسلط بر قوانین تجربه سلامت نفس و دانش قضایی و حقوقی ایشان آن چنان بود که همواره به عنوان یک دادرس محل مشورت و امین نزد بزرگان شناخته می‌شد. رئیس محترم وقت دیوان عالی کشور از مشاوره با ایشان در حل پرونده‌های مختلف یاد میکرد. این قاضی والامقام در غروب هشتم خرداد ۱۴۰۲ به دیدار باقی شتافت.
در این کتاب ۱۸۴ شماره از آزای برگزیده، جمع‌آوری شده است. در هر شماره، خلاصه جریان پرونده و رای شعبه دیوان عالی کشور بیان شده است.
کتاب با ۴۳۱ صفحه و تیراژ ۲۰۰ نسخه، در شهریور ۱۴۰۳ توسط انتشارات قوه قضائیه به چاپ دوم رسیده است.
نظر شما