مهدی غبرایی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با بیان اینکه بهتر است برای مطالعه آثار نویسندگان خارجی به نام مترجم توجه شود، عنوان کرد: به عنوان نمونه از میان ترجمه‌های برتر می‌توان به آثار سروش حبیبی، عبدالله کوثری و منوچهر بدیعی اشاره کرد که خواندن آنها ارزشمند و لذت‌بخش است.
این مترجم همچنین به ترجمه‌های خود اشاره کرد و افزود: آخرین ترجمه‌های من یکی «خیش خم» نوشته ایتامار ویئیرا ژونیور است که توسط نشر خوب عرضه شده و نیز «گودال کارخانه» اثر هیروکو اویامادا همچنین «ایستگاه ئوئنوی توکیو» به قلم یومیری که از سوی نیلوفر به بازار آمده‌اند. اکنون نیز در حال ترجمه کتابی با اسم احتمالی «شهر و دیوارهای نامطمئن» اثر موراکامی هستم که تا اواخر اردیبهشت تحویل نشر نیلوفر برای دریافت مجوز چاپ خواهد شد.
وی تاکید کرد: تمام ترجمه‌هایم را دوست دارم ولی از میان آنها «کوری» ژوزه ساراماگو به چاپ پنجاه‌وهفتم رسیده و محبوبیت بیشتری داشته است. همچنین استقبال از «بادبادک‌باز» نوشته خالد حسینی و «کافکا در کرانه» از موراکامی بسیار زیاد بوده است.
غبرایی با ابراز تاسف از وضعیت ترجمه ۹۰ درصد مترجمان جوان کشورمان عنوان کرد: متاسفانه اغلب مترجمان جوان ما آشنایی کافی با دستور زبان فارسی ندارند و دارای اشتباه‌های فاحش در انتخاب کلمات و فهم مطلب هستند و گاهی از لحنی گزارشی به جای داستان‌گویی استفاده می‌کنند. باید مترجمان جوان با زبان فارسی انس بیشتری داشته باشند و مطالعه و تجربه خود را افزایش دهند تا بتوانند پیام نویسنده خارجی را به بهترین نحو به خواننده ایرانی منتقل کنند.
وی دیگر چالش موجود در حوزه ترجمه را تکرار و تقلید عنوان کرد و گفت: با اینکه آثار ارزشمند ترجمه نشده بسیارند اغلب مترجمان منتظر می‌مانند که مترجمی به سراغ یک اثر برود و بقیه نیز همان کتاب را کار کنند.
نظر شما