محمدحسین نعمتی در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره سروده‌های مجموعه شعر «اشاره به هیچکس» اش که برای رقابت در چهارمین جشنواره شعر فجر آنها ر ا در نظر گرفته بود‌‌‌‌گفت: «اشاره به هیچکس» نخستین مجموعه شعر من بود و سروده‌هایم را طی سال‌های 83 تا 87 در قالب سپید و نیمایی شامل می‌شد.
وی با تاکید بر ضرورت توجه به قابلیت‌های وزن و کلمه در شعر ادامه داد: سعی کردم در این مجموعه به ظرفیت‌هایی از حوزه شعر نیمایی که کمتر به آنها توجه شده بپردازم. زبان در این مجموعه رویکرد ساده‌ای دارد. به نوعی این سروده‌ها از بازی‌های غیرضروری زبانی و فرمی در شعر دور هستند.
این شاعر به آشتی مخاطب با شعر اشاره و تصریح کرد: زبان در این شعرها به‌گونه‌ای است که مخاطب را با شعر آشتی می‌دهد و پیوند دوباره اي میان او و شعر ایجاد می‌کند.
وی ویژگی بارز سروده‌هایش را سهل و ممتنع بودن آنها خواند و اظهار داشت: آن‌چه دور از ذهن است و نیازمند بازی زبانی در شعر را با نگاهی شاعرانه توصیف کرده و در دسترس مخاطب قرار داده‌ام. این شعرها به نوعی قابلیت تکرار و زمزمه کردن را دارند. البته وزن در این شعرها به گونه‌ای به کار رفته که محسوس نیست و در لایه‌های زیرین شعر گنجانده شده است.
نعمتی درباره جشنواره شعر فجر و برگزاری آن گفت: شعر اصلی‌ترین هنر ایرانیان است؛ اما متاسفانه طی سال‌های پیش نادیده گرفته شده بود. برپایی چنین جشنواره‌ای در کنار سایر جشنواره‌های فیلم، موسیقی و تئاتر فجر مسرت‌بخش است؛ اما به دلیل نوپا بودن آسیب‌های جدی در این زمینه دارد.
وی در پایان یادآور شد: خوشبختانه چهارمین دوره جشنواره شعر فجر توانست با رویکرد رقابتی و توجه به آثار بدون در نظر گرفتن نام شاعران تا حدودی دستیابی به جایگاه واقعی خود را سرعت بخشید.
شنبه ۱ اسفند ۱۳۸۸ - ۱۶:۳۰
نظر شما