ناصر مومنی میگوید: هایدگر با ریشه شناسی که از زبان و لغات میکند، همیشه در پی رسیدن به چیزی است «اصیل» و «حقیقی». با هایدگر ما آن قدر به عقب میرویم که گاهی راه برگشت را گم میکنیم. البته ممکن است در جواب بگویند، وجود حقیقیترین، اصیلترین، نهاییترین، نهانترین و پنهانترین امور است. رویکرد هایدگر چیزی نیست جز حجاب از چهره وجود برداشتن.