نویسندۀ کتاب «بهره‌وری سازمانی با رویکرد اسلامی»، به امکان علوم انسانیِ اسلامی قائل است و ضرورت تولید دانش مدیریت بر مبنای تعالیم اسلامی از مطالب کتاب مورد بحث برمی‌آید. باوجودِ‌این، می‌توان این «امکان» را در مرحلۀ کاربرد و تأثیرگذاری بررسی و این پرسش را مطرح کرد که آیا چنین محتوایی (بهره‌مندی با رویکرد اسلامی)، تابِ آزموده شدن در عمل را دارد؟
