حجت‌الاسلام  موسوی‌مطلق در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اظهار كرد: پيش از اين واقعه، اين موضوع تنها در ادبيات شفاهي و بيان مردم جامعه جاي داشت، چرا كه بر اساس بيانات حضرت رسول(ص) و امام علي(ع) شهادت سومين پيشواي شيعيان در اذهان عموم اصحاب و ياران اهل بيت(ع) جاي گرفته بود.

وي با اشاره به اين كه در واقعه كربلا كاتبان و مورخان فراواني به مثابه خبرنگاران امروزي حضور داشتند و با اهداف گوناگوني از جمله ارايه خدمت به دولت ابن‌زياد و يزيد به ثبت واقعه مي‌پرداختند، گفت: اغلب اين افراد از لشكريان معاويه بودند و در آن عرصه نبرد حضور داشتند تا بر اساس ديده‌هاي خود آن واقعه را به ثبت رسانند.

مبلغ آثار ترويجي و ديني با اشاره به اين كه اهل‌بيت امام حسين(ع) نيز در زمان اسارت، موضوع مظلوميت سالار شهيدان و ياران باوفاي ايشان و جفايي را كه در اين روز بر آن‌ها رفت، نقل مي‌كردند، عنوان كرد: مكتوب كردن اين مضامين به ويژه در قالب مقتل‌نويسي از زمان امام صادق(ع) اوج گرفت. با اين وجود اغلب مقاتل و معروف‌ترين آن‌ها متعلق به نويسندگان و تاريخ‌نگاران اهل سنت و به زبان عربي‌اند.

وي در پاسخ به اين سوال كه «آيا مراجعه به اين منابع مي‌تواند از ميزان انحرافات و خرافه‌هاي موجود در اين عرصه بكاهد و منبع خوبي براي مطالعه محققان كنوني باشد؟» گفت: در تخصص و توانمندي همگان نيست كه با مراجعه مستقيم به منابع دست اول، به تحليل اين ماجرا بپردازند و تطبيق مضامين اين آثار با روايات اهل‌بيت(ع) از اقدامات متخصصان و كارشناسان اين حوزه است. با وجود اين، عموم علاقه‌مندان و پژوهشگران اين عرصه مي‌توانند به آثار معروف و متقني مانند «مقتل» شيخ مفيد و «لهوف» سيدبن طاووس كه در شمار منابع معتبرند، مراجعه كنند.

وي كتاب‌هاي مقتل ابي مخنف، آثار شيخ عباس قمي و مقتل علامه مجلسي را در شمار آثار مناسب موجود براي مطالعه در حوزه عاشوراپژوهي و مقتل‌خواني نام برد.