به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، آيين رونمايي از سه كتاب حجت‌الاسلام والمسلمين زائري با حضور گروهي از نويسندگان و اهالي فرهنگ از جمله حجت‌الاسلام علی ذوعلم، حسام‌الدین آشنا، یونس شکرخواه، علی‌اکبر اشعری و جواد محقق در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.

در ابتداي اين مراسم، يادداشت سيد‌مهدي شجاعي كه امكان حضور در اين نشست را نيافت، از سوي برادرش مظفر شجاعي خوانده شد.

شجاعي در اين يادداشت با بيان اين‌كه «تمام آثار زائري را مطالعه كرده‌ام»، اين آثار را تنها بخش كوچكي از ظرفيت حجت‌الاسلام زائري دانست كه هنوز به آستانه بروز نرسيده  و آورده است: ضمن احترام به اين سخن كه «تا مرد سخن نگفته باشد/ عيب و هنرش نهفته باشد»، اما اذعان مي‌كنم كه ارزش فرد را بايد در حرف‌هاي نگفته ‌انسان جست‌وجو كرد و هنر مرد نه به گفته‌ها، كه به نگفته‌هاي او متكي است.

وي در اين يادداشت تاكيد كرده: بيست سال بعد مي‌توان دريافت كه محمد‌رضا زائري فراتر از آنچه اكنون از او مي‌بينيم بوده است و اين نشان از همت و پشتكار و تلاش طاقت‌فرساي او دارد.

شجاعي در ادامه يادداشت خود افزوده است: به حتم، اگر چنين شخصيتي در مسير خود دچار لغزش شود و به دره هولناك مقام و منصب فرو افتد و به كار‌هاي حقير و پيش پا افتاده‌ اجرايي تن‌ در دهد، ترديدي نيست كه راه‌هاي آسماني‌اش را گم مي‌كند و آرمان‌هايش را به فراموشي مي‌سپارد. البته اين در فضاي عمل امري محال است. زيرا از يك سو فراست و هوشياري زائري مانع از سقوطش در چنين محافلي است و از سوي ديگر مقام‌ها و مناصب حقير‌تر از آنند كه قدم‌هاي استواري چون او را بلغزانند.

حسام‌الدين آشنا، نخستين سخنران اين همايش بود كه سخنان خود را با تحليل از كتاب «قدم‌كليك‌هايتان بر چشم» آغاز كرد و گفت: زائري در حوزه‌هاي شعر، قطعه و داستان كوتاه قلم زده است و اين نوشتار يادداشت‌هاي اجتماعي و فرهنگي اوست كه رويكرد ديني و دغدغه‌هاي نويسنده در آن مشهود است. در اين نوشتار بسيار كم‌گلايه مي‌بينيم و به قدرشناسي نسبت به دانشمندان و مديران و افرادي كه به‌ زعم آقاي زائري حق برگردن او داشته‌اند پرداخته شده است.

وي افزود: اين كتاب با كتاب‌هاي «نيم‌قيرن تكاپو» نوشته حايري، كتاب استاد باهري يزدي و كتاب «استادان و نا استادان من» نوشته عبد‌الحسين آذرنگ قابل مقايسه است اما امتيازي كه بر اين آثار دارد، اين است زائري در كتابش فراوان از انسان‌هايي ياد كرده كه در حق او و كشورش بزرگي كرده‌اند.

آشنا در بخش دوم سخنانش زائري را وامدار چهره‌هاي منتقد و مصلحان اديان مانند «سيدجمال‌الدين اسدآبادي» دانست و گفت: اصلاح ديني در كشور ما ارزشي بيش از اصلاح سياسي دارد. روحانيان دست به‌قلم كم‌اند و كمتر از آن روحانياني‌اند كه با نگاه اجتماعي دست به قلم ببرند.

وي افزود: اين امكان كه از دستگاه حكومتي استفاده نكنم و اما با اين وجود بتوانم ديگران را اقناع كنم، تواني است كه پس از انقلاب از روحانيان ما گرفته شده و به جاي آن خطابه‌هاي آتشيني از موضع قدرت نشسته است.

وي سپس گفت: آيا سخنان با جديت و شنيده و خوانده مي‌شود؟ آيا رونمايي از كتاب رو گرداني از آن است يا آن‌كه اين رونمايي از ايده است به جاي رونمايي از كتاب؟ بايد پرسيد كه آيا روگرداني اتفاق افتاده كه اين محافل برگزار مي‌شود و يا همه در همان مسيري گام مي‌گذارند كه زائري قدم نهاده‌ است؟

آشنا در پايان سخنانش گفت: بايد اجازه بروز دغدغه ‌ها را داد تا اين نوشته‌ها بيست سال آينده بتوانند به‌عنوان آثار كلاسيكي در تغيير سياست فرهنگي تلقي شوند.

حجت‌الاسلام علی ذوعلم سخنراني بود كه پس از حسام‌ا‌لدين آشنا صحبت خود را آغاز كرد. وي با بيان اين‌كه «زائري به عرصه‌اي وارد شده است كه بسيار موردنياز جامعه ماست» گفت: ما در اين حوزه (تربيت ديني و توحيدي) نيازمند افرادي هستيم كه جرات و صلاحيت ورود به اين عرصه را داشته باشند.

وي افزود: اين آثار به قلم كسي نوشته شده كه مباني و خواستگاه اين نظام را عميقا قبول دارد و با نگاهي اميدوارانه و جهاني به طرح اشكالات و چالش‌ها پرداخته است.

ذوعلم ادامه‌ داد: در كتاب او راهكار‌هايي نيز ارايه شده اند كه پيشنهاد به مقام معظم رهبري براي برگزاري درس خارج فرهنگ در كنار برگزاري درس خارج فقه (در پانويس يكي از اين آثار) جالب توجه است زيرا اين موضوعي است كه نگاه متعالي به فرهنگ مانند اقتدارگرايي فرهنگي به شدت به آن نياز دارد.

وي در پايان توصيه كرد تمام مديران فرهنگي و دولتي نظام اين كتاب‌ها مطالعه كنند.

يونس شكرخواه ديگر سخنران اين همايش در سخناني با اشاره‌اي كوتاه به خاطرات دوران دانش‌آموزي و دانشجويي حجت‌الاسلام زائري گفت: زايري اكنون از مخاطرات دوران جواني دور شده و مخاطرات تازه‌اي را در پيش دارد. خاطراتي كه اهالي قلم به دليل «قدرت كلمه» با آن آشنايند. يك «تك‌كلمه» مي‌تواند مسير تازه‌اي را براي افراد بگشايد.

وي افزود: انسان نبايد مانع جريان رويش واژگان شود و من فكر مي‌كنم استمرار فضاي نشر از خود نوشتن بسيار مهمتر است. بايد اجازه داد اين فضا هميشه باز بماند.

اين استاد و نويسنده حوزه رسانه به زائري و همفكرانش توصيه كرد به‌گونه‌اي بنويسند كه جريان نشر قطع نشود و افزود: نبايد گمان كرد كه هر كلامي را بايد گفت. بايد قابليت و تحمل شنيدن را در اين‌باره در نظر گرفت. بنا‌براين توصيه من به زائري اين است كه به ‌جريان نشر بيشتر از جريان واژگان و كلام بينديشد.

حجت‌الاسلام زائري هم در اين مراسم با خواندن بخش‌هايي از مقدمه هر سه كتابش در ميان خواندن مقدمه كتاب «حجاب بي حجاب» به نقل خاطره‌اي پرداخت و گفت: يكي از روحانيان كه بسيار درباره حفظ ارزش‌ها سخن مي‌گفت و حتي حاضر بود جانش را هم براي حفظ ارزش‌ها بدهد، زماني كه نامه اي را با عنوان حجت‌الاسلام دريافت مي‌كند نامه را بر مي‌گرداند و خواستار تغيير عنوانش به آيت‌الله مي‌شود.
 
وي پس از نقل اين خاطره پرسيد: «در چنين جامعه‌اي كه افراد حاضر نيستند حتي در حد الفاظ از قدرت خود كناره‌گيري كنند، چگونه‌ مي‌توان از دختران خواست كه ميل طبيعي خود به خود‌نمايي را فراموش كنند؟!

محمدرضا زائري، نويسنده، روزنامه‌نگار و پژوهشگر حوزه‌هاي محتلف اجتماعي، تا كنون 21 عنوان كتاب در حوزه‌هاي شعر، يادداشت، مجموعه مقالات، داستان و... منتشر كرده و از جمله آثار او مي‌توان به «پدر، پسر، روح‌القدس»، «سلامنامه» و «خبرنگار بدون مرز» اشاره كرد.

سه كتاب «حجاب بی‌ حجاب»، «باید رفت» و «قدم کلیک‌هایتان بر چشم» اين نويسنده نيز از سوي انتشارات آرما به بهاي 40 هزار ريال به تازگي روانه بازار نشر شده‌اند.