به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، این کتاب از سه بخش با نامگذاری «چشم‌های سیاه»، «مگر می‌شود قابیل، هابیل را کشته باشد؟» و «سوم دی ماه» تشکیل شده و هر کدام از آن‌ها تعاریف خاصی از نگاه نویسنده دارند.
در اغلب داستان‌های این مجموعه با قهرمانان زن مواجهیم که به گونه‌ای رنج‌ها و آرزوهایشان را در فضاهایی نوستالژیک به گونه‌ای داستانی بیان می‌کنند.
این در حالی است که نویسنده در تلاش بوده تا با زبانی ساده به خواسته‌ها و دیدگاه‌های شخصیت‌های داستانش اجازه ورود به فضای داستان بدهد؛ ضمن آنکه توجه به مسایل اجتماعی و طبقاتی در نسبت با شخصیت‌ها نیز بخش‌هایی از لایه‌های محتوایی این اثر به حساب می‌آیند.
عطایی درباره سه بخش این کتاب توضیح داد: در بخش اول کتاب، داستان‌ها اغلب فضاهایی نوستالژیک دارند و در بخش دوم فرم‌گرایی را مد نظر داشتم. در قسمت سوم کتاب نیز سه داستان نیمه بلند دارد که به یکدیگر وابسته‌اند.
وی افزود: این داستان‌ها از سال‌های 1385 تا 1389 نوشته شده‌اند، از این رو در موقعیت‌هایی متفاوت هستند. ضمن آنکه در نخستین تجربه‌هایم به شخصیت‌پردادزی زنانه علاقه‌مند بودم، ولی در داستان‌های جدیدترم مانند داستان «میز کنار شومینه» به شخصیت‌پردازی و کارکترهای مردانه هم پرداخته‌ام.
نخستین داستان این کتاب با نام «بی‌بیک» این‌گونه آغاز شده است: «مادرت روسری سرخش را پشت گوشش گره زد و دو دسته بافته موهایش را از زیر روسری بیرون انداخت. آستین لباسش را بالا زد. همه النگوهای سبز و زرد و قرمزش با هم تکان خوردند و صدای جیرینگ جیرینگشان شد بیش‌ترین چیزی که از مادرت در خاطر ماند..
مادر بزرگ حوصله‌اش نگرفت منتظر بماند تا گلجان آرام آرام کارش را تمام بکند. داد کشید و گفت: گلجان! بی حیا! برای تشت و تغار هم دلبری می‌کنی یا مردی دیدی که حواست به کار نیست؟ همیشه مرد را طوری می‌گفت که خجالت می‌کشیدم، مثل یک فحش به کار می‌برد....»
«مگر می‌شود قابیل، هایبل را کشته باشد؟» بهار امسال (1391)، با شمارگان هزار و 100 نسخه از سوی انتشاارت هیلا و ققنوس منتشر شد. این کتاب 127 صفحه و قیمت آن سه هزار و 500 تومان است.
عطایی فارغ‌التحصیل رشته ادبیات نمایشی است. وی در زمینه نمایشنامه و فیلمنامه‌نویسی هم فعالیت می‌کند و این کتاب نخستین اثر داستانی اوست. وی هم اکنون نخستین رمانش را نیز آماده انتشار کرده است.
یکشنبه ۱۱ تیر ۱۳۹۱ - ۰۹:۵۵
نظر شما