کرمی در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره تصحیح این دیوان توضیح داد: این تصحیح براساس نسخه‌های موجود در کتابخانه‌های مجلس شورای اسلامی، ملک، ملی و عارف حکمت مدینه انجام شده است.
وی ادامه داد: این شاعر حدود هشت هزار بیت دارد و بیشتر شعرهایش در قالب‌های غزل، ترکیب‌بند، قصیده و رباعی سروده شده‌اند؛ البته بیشتر شعرهای او در قالب غزل هستند.
این مصحح از لسانی شیرازی به عنوان یکی از سردمداران مکتب وقوع یاد کرد و افزود: در غزلیات این شاعر می‌توان نشانه‌هایی از غزل‌های حافظ و سعدی را جستجو کرد و البته بیشتر تحت تاثیر سعدی بوده است.
وی افزود: همچنین این شاعر یکی از مفصل‌ترین و زیباترین «شرح آشوب»های زبان فارسی را سروده است که در دیوان او ارایه می‌شود. «شهر آشوب» به شعری گفته می‌شود که شغل‌ها و اصناف مختلف دست‌مایه سرایش آن بوده‌اند. این نوع شعر، شعری وصفی و غنایی است.
کرمی یادآور شد: لسانی شیرازی بخش عمده‌ای از سال‌های زندگی‌اش را در تبریز گذرانده و بر همین اساس در «شهرآشوب» خود تمامی شغل‌های تبریز آن زمان را آورده است.
وی در پایان گفت: لسانی شیرازی از بزرگترین شاعران عصر خود است، اما از آن‌جا که تاکنون دیوان او منتشر نشده، ناشناخته مانده است. البته در تذکره‌ها و کتاب‌های تاریخ ادبیات نام این شاعر ذکر شده و حدود هشت سال پیش نیز مقاله‌ای درباره این شاعر نوشته بودم که در نشریه «فرهنگ فارس» چاپ شد.
مولانا وجیه الدین عبدالله لسانی شیرازی، شاعر ایرانی است که در شیراز متولد شده و در بغداد و دارالسلطنه تبریز می‌زیسته است و بدین جهت جمعی وی را تبریزی می‌دانند.
لسانی یکی از شاعران بزرگ و صاحب سبک فارسی در قرن دهم بود. وی از نخستین شاعران سبک هندی است. همچنین گفته می‌شود کامل‌ترین و زیباترین «شهرآشوب» زبان فارسی را سروده و در طرح دوباره این قالب نقش اساسی داشته است به‌طوری که سرودن ترکیب‌بند یا بندهای کوتاه را نخستین بار به او نسبت داده‌اند. وی در سال ۹۴۰ یا ۹۴۱ هجری قمری درگذشت و محل دفن او مقبره الشعرای تبریز است.
تصحیح «دیوان لسانی شیرازی» به کوشش محمدحسین کرمی به پایان رسیده و آماده انتشار است. این اثر از سوی مرکز نشر دانشگاهی به چاپ می‌رسد.
دوشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۴:۱۳
نظر شما