ايبنا - خواندن يك صفحه از يك كتاب را ميتوان چند گونه تعبيركرد؛ چيدن شاخه گلي از يك باغ، چشيدن جرعهاي از اكسير دانايي، لحظهاي همدلي با اهل دل، استشمام رايحهاي ناب، توصيه يك دوست براي دوستي با دوستي مهربان و...
میتوان سه ویژگی الگوشدگی، سامانیافتگی و تقارنناپذیری را از مختصات استعاره دانست. منظور از الگوشدگی، ویژگی است که به یک استعاره اجازه میدهد الگویی برای ساخت استعارههای بعدی قرار گیرد. ویژگی سامانیافتگی به این اعتقاد معناشناسان شناختی باز میگردد که استعاره صرفاً جانشینی یک واحد زبان به جای واحدی دیگر برحسب تشابه نیست، بلکه همین جایگزینی سبب گسترش کاربرد سامانیافته این استعاره میگردد. ویژگی تقارنناپذیری به این معنی است که جایزگینی مستعارله با مستعارمنه یک سویه است و عکس آن کاربرد نمییابد. به اعتقاد معناشناسان شناختی، چنین مینماید که معمولاً مستعارمنه کمتر از مستعارله انتزاعی باشد (صفوی، 1379، 370 ـ 373) این ویژگی اخیر استعاره، ویژگی است که استعاره با وجود کارکردهای معرفتی و کژکارکردهایی نیز منجر شود. چرا که با این انتزاع ابعادی از پدیده مورد غفلت قرار میگیرد. موضوع فوق را در قسمت کژکارکردهای استعاره بیان خواهیم کرد.
صفحه 42/ استعاره راه: پرسش از هستی سازمان / سیدمحمد حسین هاشمیان/ انتشارات دانشگاه امام صادق (ع)/ چاپ اول/ سال 1391/ 188 صفحه/ 3500 تومان
نظر شما