به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از تولسا نیوز، ایشیگورو در برابر افرادی که در کتابخانه محلی تولسا گردآمده بودند تا به سخنانش گوش فرادهند گفت: وقتی نوجوان بودم از مطالعه کتاب‌های آرتور کانن دویل لذت می‌بردم و بعدها بیشتر از تماشای شاهکارهایی چون «تفنگدار تنها» و گوش کردن به موسیقی باب دیلن خرسند می‌شدم.

در این نشست که بخشی از آیین سنتی جشنواره هلمریش بود، ایشیگورو گفت: تلاش‌های اولیه‌ام برای نویسندگی به عنوان یک مرد جوان بیشتر در حوزه موسیقی شکل گرفت. وی گفت که با نوشتن ترانه‌های موسیقی دریافته‌است که می توان کلمات را به شیوه‌ای دیگر در کنار هم قرار داد.

وی افزود: با ترانه سرایی یاد گرفتم که بر آنچه واقعا می‌خواستم بگویم متمرکز شوم .

ایشیگورو که بیش از هر چیز برای نوشتن «بازمانده روز» شناخته شده که داستانی تلخ درباره پیشخدمتی است که اجازه می‌دهد شانسش در عشق از دست برود، در این نشست از این رمان به عنوان داستان یک زندگی تلف شده از نظر احساسی یاد کرد. ایشیگورو با این کتاب به چهره شناخته شده‌ای در حوزه ادبیات بدل شد و اقتباس سینمایی از آن با بازی آنتونی هاپکینز نیز با اقبال عمومی روبه رو شد.

این نویسنده ژاپنی تبار گفت: واقعا از این فیلم لذت بردم و نسخه سینمایی کتاب «هرگز نگذار بروم» نیز که از کتاب دیگری از وی ساخته شده بود  مورد توجه‌اش واقع شد.

وی گفت: هنوز امیدوارم تا دیگر کتاب‌هایم هم به فیلم بدل شود و فیلم‌ها نیز با همان عنوان کتاب ساخته شوند.

ایشیگورو درباره روند تبدیل کتاب به فیلم گفت: گروه‌های مختلف هنرمندان از رسانه سینما می‌توانند به شکلی متفاوت استفاده کنند. وی افزود : برخلاف روند عملی دنیای امروز در وحدت ادبیات و فیلم، در جهان امروز کتابفروشان و فروشندگان موسیقی دیگر به سختی در دسترس قرار دارند.

این نویسنده موفق گفت: از وقتی بیست و چند ساله بودم شروع به نوشتن داستان کوتاه کردم و هرگز از سوی ناشری، نامه‌ای برای رد کارهایم دریافت نکردم.

داستان دو رمان نخست وی یعنی «منظره پریده رنگ تپه‌ها» و «هنرمندی در جهان شناور» در ژاپن می گذرد؛ کشوری که او در آنجا متولد شد و در کودکی از آنجا مهاجرت کرد. او می گوید: تا وقتی به دهه سوم زندگی‌ام برسم درکی از میراث ژاپنی‌ نداشتم و این زمانی بود که خاطرات دوران کودکی‌ام از سرزمین مادری رنگ باخته بودند و  حس می‌کردم نیاز دارم  آن‌ها را حفظ کنم.

از همین رو خاطرات و رویاها بخش مهمی از کار ایشیگورو را تشکیل می‌دهند. او گفت که نوشتن یک رمان به نویسنده اجازه می‌دهد  خواننده را با خود به صورت موثرتری به گذشته ببرد و این خیلی موثرتر از فلش بک در فیلم‌هاست.

وی افزود: کار اصلی ادبیات به سبک درآوردن است و ادبیات به معنای آینه‌ای درباره زندگی روزمره نیست.

ایشیگورو که مدت‌هاست به شهروندی بریتانیا درآمده‌است، گفت که دیدار از تولسا برای دریافت جایزه هلمریش به او اجازه داد  زندگی واقعی آمریکا را ببیند و آنچه دید، چیزی بود که همیشه تصور می‌کرد باید آمریکا باشد.

جدیدترین کتاب ایشیگورو با عنوان «شبانه ها» مجموعه داستان‌های کوتاهی بود که سال 2009 منتشر شد.

جایزه هلمریش از سوی بنیاد کتابخانه تولسا در اوکلاهمای آمریکا سالانه به برترین نویسنده بین‌المللی و برای تجلیل از مجموعه آثاری که وی خلق کرده‌است، تعلق می‌گیرد. این جایزه که از سال 1985 اهدا می شود، ابتدا به ارزش پنج هزار دلار بود و از سال 2006 به 40 هزار دلار و یک کتاب کریستال افزایش یافت. تاکنون همه نویسندگان این جایزه انگلیسی زبان بوده‌اند.

در سال 2004 آرتور میلر 88 ساله به عنوان برنده این جایزه انتخاب شد ، اما او که بیمار بود درگذشت و مراسم اهدای این جایزه دو ماه پس از درگذشت وی برگزار شد.