به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از ان.پی آر نیوز؛ کتاب رابرت گیتس که هنوز منتشر نشده، پر از نقدهای جلانخورده نسبت به رییس سابقش، رییس جمهور باراک اوباما است. با این حال انتقادهای او از فرمانده کل کشور نسبت به انتقادهایش از اعضای کنگره هیچ محسوب می شوند.
و این افراد کنگره شامل هری رید رهبر اکثریت سنا نیز می‌شود که به گفته گیتس یک بار از او درخواست کرده بود تا با استفاده از بودجه وزارت دفاع بر روی سندروم روده‌ای تحریک پذیر تحقیق کند. گیتس در این باره نوشته است: "با وجود دو جنگ ادامه‌دار و تمام مشکلات بودجه‌ای‌مان، نمی‌دانستم باید به این درخواست بخندم یا گریه کنم."

با این حال، کاری که گیتس در کتاب جدیدش که با عنوان «وظیفه: خاطرات یک وزیر در جنگ» در دست انتشار است، بیش از همه انجام می‌دهد خشمگین بودن از دست اعضای کنگره آمریکاست. به نوشته او "کنگره را باید از دور نگاه کرد – هرچه دورتر بهتر- چون از نزدیک حقیقتا زشت است."

گیتس که در دوران ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش نیز وزیر دفاع کشور بود، در یکی از بخش‌های پایانی کتابش با عنوان «تفکرات» بسیار انتقاد می کند. او از این هم جلوتر می‌رود و چندین نفر را با نام ذکر می کند. از جمله این افراد که توجه ویژه‌ گیتس را به خود جلب کردند می‌توان به رید و رقیب جمهوریخواهش میچ مک کانل رهبر اقلیت سنا اشاره کرد.

برای بررسی این کتاب بیایید با بدگویی کلی گیتس از کنگره شروع کنیم، که شامل این پیشنهاد می‌شود که بعضی از اعضای کنگره ممکن است نیاز به خدمات سلامت روانی داشته باشند:

دیدگاه او نسبت به رهبر اکثریت کنگره ایالات متحده آمریکا:
"...بی تمدن، نالایق در انجام مسئولیت‌های پایه‌ای قانون اساسی، مدیریت ضعیف، کوته نظر، ریاکار، خود بزرگ بین، پوست نازک، که معمولا خودش و دوباره انتخاب شدن را جلوتر از کشورش قرار می دهد..."

درباره جلسات "دادگاه محیط زیست" و دادرسی‌هایش
"سوال پرسیدن دقیق از شاهدان باید مد نظر باشد و این کاملا مناسب است. اما این دادگاه گستاخ، پرخاشگر، کوچک نما، توهین آمیز و بیش از حد شامل حمله‌های شخصی اعضای کنگره –که تقریبا تمامی هنجارهای رفتارهای مردمی را نقض می‌کند... است- انگار بیشتر اعضا در یک حالت دایم از غضب باقی مانده‌اند و یا از یک جور مرض روانی رنج می برند که نیازمند بستری شدن و یا حداقل درمان شدن برای کنترل عصبانیت دارد..."

درباره بودجه و مشکلات برنامه‌ها تحت نظر رییس جمهور اوباما
"من کمابیش پشت سرهم از نفع شخصی کوته بینانه تعداد بسیار زیادی از اعضای کنگره عصبانی بودم. هر گونه ساختار و یا قرارداد دفاعی که در منطقه و ایالت مورد نظر خودشان باشد، حال هرچقدر هم که غیرضروری و زائد باشد، حتما مقدس است."

گیتس می نویسد از عدم موفقیت ادامه‌دار کنگره در وضع قانون‌های دفاعی کشور قبل از شروع سال مالی ناامید شده بود. به گفته او این کار چیزی از ترک وظیفه کم نداشت. او همچنین از مرکز مدیریت ضعیف هر دو حزب در کنگره و عدم وجود نزاکت فرهنگی بین اعضا شکایت می‌کند و می نویسد که این موضوع با هفته‌های کاری سه روزه تشدید شده است. به گفته گیتس هفته های کاری کوتاه مدت به اعضای کنگره اجازه می‌دهد تا به مناطق خانگی شان بازگردند، اما رفتارهای اجتماعی و دوستی بین همکاران کنگره را کاهش می دهد.

گیتس درباره چندتن از اعضای کنگره نیز نظراتی ارایه می دهد و می‌گوید که آن ها شخصا انسان‌هایی آرام و باملاحظه هستند، اما در صحن عمومی کاملا به چیز دیگری تبدیل می‌شوند. به نوشته گیتس: "وقتی آنها وارد یک جلسه عمومی شدند و آن چراغ قرمز کوچک بالای دوربین تلویزیونی روشن شد، تاثیرش مانند اثر ماه کامل بر روی یک گرگینه بود. بعضی از آن ها تبدیل به دیوانه هایی غوغاگر شدند."

درباره هری رید رهبر اکثریت سنا
این عضو دموکرات کنگره، گیتس را در سال 2008 و زمانی که بحث بر سر فرستادن سربازان بیشتر به عراق پیش آمده بود عصبانی کرد. او نظراتی داد که به گفته وزیر دفاع صدای "شکست خوردن" می دادند.

گیتس می‌نویسد: "بدترین این نظرات در اواسط ماه آوریل مطرح شد که طی آن هری رید رهبر اکثریت سنا در یک کنفرانس خبری سخنرانی کرد. او گفت این جنگ از دست رفته و این یورش فایده‌ای ندارد. من به شدت خشمگین شده بودم و با چند تن از کارمندانم نقل قولی را که مدت‌ها پیش از آبراهام لینکلن یادداشت کرده بودم به اشتراک گذاشتم. او گفته بود: اعضای کنگره که با اختیار خود در زمان جنگ کارهایی انجام می دهند که به روحیه کلی صدمه می زند و ارتش را زیر سوال می برد خرابکار هستند و باید دستگیر، تبعید و یا اعدام شوند."

درباره سناتور رابرت برد فقید از وست ویرجینیا، رییس کمیته تخصیص بودجه سنا در نشست‌های تامین بودجه جنگ در سال 2007
"سناتور رابرت برد کهنسال و ضعیف روی صندلی ریاست نشسته بود. جلسه که قرار بود مثلا درباره بودجه دفاعی کشور باشد رسما تنها فرصت دیگری برای دموکرات‌ها بود تا از عراق شکایت کنند. برد آن روز کاملا در سطح دیگری قرار داشت، مانند یک واعظ انجیلی با جمعیت بازی کرد، در هم انداختشان و به خشم آوردشان، و عملا معترضان را واداشت تا من و پیت (ژنرال پیتر پیس رییس سران متحد نظامی) را سوال پیچ کنند. به نظر من همه اینها کاملا خنده دار بود، یک شوی شنبه شب زنده در مقابل کنگره."

درباره کارل لوین سناتور دموکراتیک از میشیگان، رییس کمیته نیروهای مسلح سنا
"لوین یک وطن پرست بود و فکر می کنم بعضی از تحقیقاتش تنها تلاشی برای انداختن بار سرزنش بر سر مسئولان قبل از من و دیگران بودند. اما او همیشه با من عادلانه و منصفانه رفتار می کرد و همیشه سر قولش می ایستاد."

درباره جان مک کین سناتور جمهوری خواه از آریزونا، عضو کمیته نیروهای مسلح سنا
"کار کردن با او نیشدار بود. در طی یک نشست ممکن بود تجلیل هایش فوران کننده و پرحرارت باشند و در نشست بعدی بر سر مساله‌ای مرا تحت فشار شدید قرار می داد."

درباره میچ مک کانل رهبر اقلیت سنا (و دیگران)
"من به این باور رسیدم که عملا تمامی اعضای کنگره چیزی را حمل می کردند که من اسمش را "لیست کیف پول" گذاشته بودم... که اگر بر حسب شانس به من برخوردند و یا با من تلفنی صحبت کردند یک لیست در دسترس از تمامی پروژه‌ها و برنامه های محلی داشته باشند که می خواهند عملی شوند. و بعضی هایشان هم بسیار قابل پیش بینی شده بودند."

گیتس درباره این لیست می نویسد: لیست درخواست های قابل پیش بینی اعضای کنگره:
مک کانل: مطمئن شوید که نیروگاه دفع سلاح‌های هسته ای در ایالتش وجود داشته باشد.
مسئولان انتخاب شده رسمی مین و یا میسیسیپی: کارخانه های کشتی سازی و حمل بار
کالیفورنیا: هواپیماهای حمل بار سی-17
کانزاس، واشنگتن، آلاباما: نفت کش جدید نیروی هوایی
تگزاس: تیپ های نظامی کی از اروپا برمی‌گردند و آیا به فورت بلیس منتقل می شوند؟

تمام این ها به اندازه ای بودند که بخواهند یک وزیر دفاع را مجبور به استعفا دادن بکنند – و مسلما گیتس می گوید که خودش نیز چندین بار به این فکر افتاده بود.

وی می نویسد: "اتفاقی که خیلی می افتاد این بود که پشت میز نشست بودم و جمله های پایانی به ذهنم می آمدند: ممکن است من وزیر دفاع باشم، اما من یک شهروند آمریکایی نیز هستم و هیچ فردی در دنیا وجود ندارد که بتواند با من اینطور صحبت کند. یک نفر دیگر را پیدا کنید."