به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، امینی گفت: همین اندازه که مدیران فرهنگی، درصددند اغلب شاعران را راضی نگه دارند در جای خودش اهمیت دارد، اما دلجویی از شاعران مستقل مثل احمدرضا احمدی کمی دشوار است.

وی اضافه کرد: عده‌ای از شاعران هستند که مسلماً سلیقه‌شان با برخی از سیاست‌های فرهنگی نهادهای دولتی همسو نیست. البته مخاطبان شعر هوشیارند. در هر حال به اعتقاد من اختلاف سلیقه‌ها زیاد است.

شاعر مجموعه شعر «اکنون‌های دور» افزود: دگراندیش و روشنفکر در هر شهر و عصری تعریف تازه‌ای برای خودشان دارد؛ این در حالی است که عده‌ای ترجیح می‌دهند کتاب‌هایشان را برای چاپ به ناشران خصوصی بسپارند؛ در حالی که در چاپ دولتی و رسمی هم حقی از آن‌ها ضایع نمی‌شود و هم حق‌التالیف خوبی به آنان می‌رسد.

این شاعر پیشکسوت ادامه داد: سیاستمداران فرهنگی اگر زاویه انعطافشان زیاد باشد، اوضاع خیلی بهتر می‌شود. به گمانم اشکالی ندارد اگر شاعری سلیقه شعری و فکری‌اش به گونه‌ای دیگر باشد. نمونه این اشخاص در جامعه هنری ما زیادند. این اشخاص مورد احترام همه‌اند. مثلا در بعد فرهنگی و سیاسی خیلی‌ها چه در داخل و چه در خارج احترام  شخصیتی چون صادق زیباکلام را دارند؛ چه لیبرال، چه متعهد و چه روشنفکر. او شخصی است که معمولاً با کسی گلاویز نمی‌شود. یا در عرصه شعر شادوران بیژن جلالی بود که مردم او را همه رقم قبول داشتند.

شاعر مجموعه شعر «کولاک» یادآور شد: فریدون مشیری و حمید مصدق نمونه‌های دیگر از این چهره‌های اجتماعی شعرند. عده‌ای هم در عین حال وجود دارند که به هیچ وجه نمی‌توان به آنان پیشنهاد داد تا کاری را انجام دهند. در جشنواره‌ امسال شعر فجر مدیران فرهنگی‌ که انتخاب شده‌اند، آدم‌های محبوبی‌اند. من هم البته یک دوره در همین جشنواره داور بودم. محمدرضا عبدالملکیان هم جزو این عده است. محمد علی بهمنی نیز در این جرگه به حساب می‌آید.

امینی گفت: هیچ کدام این افراد آدم‌هایی بدی نیستند و دوست دارند جشنواره به دلخواه مردم برگزار شود. معمولاً می‌گویند هر کس هر شعری را هم خواند، آزاد است، ولی مقدمات این جشن‌ها طوری ترتیب داده می‌شوند که شاعرانی که پشت میکروفن می‌روند و شعر می‌خوانند مجبور می‌شوند در مسیری که خواسته و ناخواسته تعیین شده، قرار بگیرند. 

وی در ادامه با اشاره به نقش دبیر جشنواره شعر گفت: عبدالجبار کاکایی انسان نجیبی است. به نظر من مهم است که ایشان بتوانند در مقدمات کار تعدیلی انجام دهند. 

«دریاچه»، «کولاک»، «انارستان»، «عاشقی کروان»، «نهنگ یا موج» (گزیده کولاک و انارستان»، «فصل پنهان» گزیده اشعار، « سپیدخوانی روز»، «عصرانه در باغ رصدخانه»، «من و خزان و تو» «شب هزار و دو» (شامل بخشی از اشعار به زبان به ترکی آذری) از آثار امینی است. «سرمه‌فام و خط نستعلیق» و «اکنون های دور» از آخرین دفترهای شعر وی هستند. امینی قبل از انقلاب شاعری غزل سرا بود که در سال‌های اخیر به سرودن شعر بی وزن روی آورد.