نظرآهاری به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: خوشحالم که امسال استقبال خوبی از نمایشگاه کتاب تهران شده است. هرچند ممکن است خیلی از مراجعان خریدار حرفه‌ای کتاب نباشند اما تنفس در فضای کتاب و مواجهه با یارمهربان به هر شکلی ارزشمند است.
وی با اشاره به برخی کاستی‌های نمایشگاه کتاب امسال دارد، توضیح داد: بخشی از مشکلات به فضای آن بازمی‌گردد. ساختمان و امکانات مصلی برای چنین نمایشگاه بزرگی طراحی نشده و باید به مسایلی مانند تهویه سالن و مواجهه با اتفاقات احتمالی مثل آتش‌سوزی و راه‌های برون رفت از این حوادث بیشتر پرداخت.
نویسنده «دو روز مانده به پایان جهان» اضافه کرد: در شبستان راه‌پله‌های خروج اضطراری دیده نمی‌شود و در صورت وقوع حوادثی مانند آتش‌سوزی با این حجم کاغذ، برای برون رفت استقبال‌کنندگان پرشمار نمایشگاه کتاب از شبستان تدبیر ویژه‌ای اندیشیده نشده است. به طور کلی فضای نمایشگاه کتاب ایران با رویدادهای مشابه خارجی متفاوت است.
نظرآهاری افزود: نمایشگاه‌های نام‌آشنا کتاب جهان در حوزه نقد، بررسی و معرفی کتاب و دیگر فعالیت‌های مرتبط با امر کتابخوانی وجهه پررنگ‌تری دارند و پذیرای مخاطبان حرفه‌ای‌اند. در واقع بیشتر وجهه نمایش کتاب در چنین رویدادهای مطرح است اما نمایشگاه کتاب تهران، یک فروشگاه بزرگ آثار مکتوب شناخته می‌شود.
نویسنده «نامه‌های خط خطی» افزود: این اتفاق هم مثبت است هم منفی. جنبه فروشگاهی نمایشگاه کتاب به فعالیت کتابفروشی‌های کوچک لطمه می‌زند. آن‌ها امکان حضور در نمایشگاه را ندراند و به این ترتیب مخاطبانشان را از دست می‌دهند. فروش کتاب در نمایشگاه باعث ایجاد این ذهنیت در افکار عمومی می‌شود که همیشه کتاب باید با تخفیف ارائه شود. این در حالی است که بهای کتاب در ایران نسبت به خیلی از کشورها کمتر است.
این شاعر و نویسنده درباره نکات مثبت نمایشگاه امسال، عنوان کرد: راه‌اندازی سرای اندیشمندان و توجه بیشتر به پدیدآورندگان آثار از جنبه‌های مثبت نمایشگاه بیست و هفتم است. البته فضای این سرا خصوصی است و کاش فرصتی برای معرفی بیشتر اهالی قلم به مخاطبان فراهم می‌شد. چنین اتفاقی باعث ایجاد شوق در گروه مخاطبان و معرفی عمیق‌تر و بهتر کتاب به مراجعه‌کنندگان می‌شود. امیدوارم در سال‌های بعد بحث فعالیت‌های جنبی بیشتر از گذشته مدنظر باشد و جا برای هم‌اندیشی‌های سیاستگذارانه در مقوله فرهنگ و کتاب باز شود.-
وی با اشاره به برخی کاستی‌های نمایشگاه کتاب امسال دارد، توضیح داد: بخشی از مشکلات به فضای آن بازمی‌گردد. ساختمان و امکانات مصلی برای چنین نمایشگاه بزرگی طراحی نشده و باید به مسایلی مانند تهویه سالن و مواجهه با اتفاقات احتمالی مثل آتش‌سوزی و راه‌های برون رفت از این حوادث بیشتر پرداخت.
نویسنده «دو روز مانده به پایان جهان» اضافه کرد: در شبستان راه‌پله‌های خروج اضطراری دیده نمی‌شود و در صورت وقوع حوادثی مانند آتش‌سوزی با این حجم کاغذ، برای برون رفت استقبال‌کنندگان پرشمار نمایشگاه کتاب از شبستان تدبیر ویژه‌ای اندیشیده نشده است. به طور کلی فضای نمایشگاه کتاب ایران با رویدادهای مشابه خارجی متفاوت است.
نظرآهاری افزود: نمایشگاه‌های نام‌آشنا کتاب جهان در حوزه نقد، بررسی و معرفی کتاب و دیگر فعالیت‌های مرتبط با امر کتابخوانی وجهه پررنگ‌تری دارند و پذیرای مخاطبان حرفه‌ای‌اند. در واقع بیشتر وجهه نمایش کتاب در چنین رویدادهای مطرح است اما نمایشگاه کتاب تهران، یک فروشگاه بزرگ آثار مکتوب شناخته می‌شود.
نویسنده «نامه‌های خط خطی» افزود: این اتفاق هم مثبت است هم منفی. جنبه فروشگاهی نمایشگاه کتاب به فعالیت کتابفروشی‌های کوچک لطمه می‌زند. آن‌ها امکان حضور در نمایشگاه را ندراند و به این ترتیب مخاطبانشان را از دست می‌دهند. فروش کتاب در نمایشگاه باعث ایجاد این ذهنیت در افکار عمومی می‌شود که همیشه کتاب باید با تخفیف ارائه شود. این در حالی است که بهای کتاب در ایران نسبت به خیلی از کشورها کمتر است.
این شاعر و نویسنده درباره نکات مثبت نمایشگاه امسال، عنوان کرد: راه‌اندازی سرای اندیشمندان و توجه بیشتر به پدیدآورندگان آثار از جنبه‌های مثبت نمایشگاه بیست و هفتم است. البته فضای این سرا خصوصی است و کاش فرصتی برای معرفی بیشتر اهالی قلم به مخاطبان فراهم می‌شد. چنین اتفاقی باعث ایجاد شوق در گروه مخاطبان و معرفی عمیق‌تر و بهتر کتاب به مراجعه‌کنندگان می‌شود. امیدوارم در سال‌های بعد بحث فعالیت‌های جنبی بیشتر از گذشته مدنظر باشد و جا برای هم‌اندیشی‌های سیاستگذارانه در مقوله فرهنگ و کتاب باز شود.-
نظر شما