زاهدی مطلق در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان کرد: برپایی جایزه‌های ادبی حوزه دفاع مقدس با توجه به آثار ادبی منتشر شده در این زمینه ضروری است. به یقین نهاد‌های دولتی و غیر دولتی برگزارکننده آثار و نویسندگان ویژه و خوب را به جامعه معرفی می‌کنند و سبب شناخته‌تر شده این آثار می‌شوند.
وی درباره اثرگذاری این آیین‌های ادبی با توجه به سرمایه‌گذاری انجام شده و مدت زمانی که از عمر آن سپری می‌شود، گفت: به یقین به همان اندازه که انتظار می‌رود تاثیرگذار نبوده‌اند و به اهداف خود دست نیافته‌اند؛ به این دلیل که در داوری‌ها موضوعی غیر از کتاب و نویسنده دخیل است و می‌توان گفت که نظر برگزارکنندگان در انتخاب آثار نقش دارد.
زاهدی درباره تاثیر سلیقه بر انتخاب در جشنواره‌ها توضیح داد: متاسفانه در تمام جایزه‌ها و جشنواره‌های ادبی سلیقه‌ها نقش دارند و هر قدر داوری تربیت‌شده‌تر باشد، واقعیت به حقیقت نزدیک‌تر می‌شود. معتقدم مصلحت‌ها، انتخاب را به دور از حقیقت می‌کند.
خالق «نسل باروت» در این باره افزود: برخی جشنواره‌ها فقط ناشران مشخصی را برمی‌گزینند و برخی جشنواره‌ها و جایزه‌های خصوصی هم فقط به شاگردان خود جایزه می‌دهند.
وی با تاکید بر این‌که انتخاب سلیقه‌ای آثار در جایزه‌ها و جشنواره‌های ادبی حوزه دفاع مقدس بیشتر نیست، گفت: معتقدم که حساسیت به نویسندگان، داوران و کتاب‌ها در این حوزه به دلیل اقدام‌های مهم و مقدسی که در سال‌های جنگ تحمیلی انجام شده، بیشتر است. در واقع جامعه توقع ندارد که انسان‌هایی که به دلیل ارزش‌های انقلاب از میهن‌شان پاسداری کرده‌اند، دچار لغزش شوند و به همین دلیل، داوری سلیقه‌ای در آثار حوزه دفاع مقدس بیشتر به چشم جامعه می‌آید.
این روزنامه‌‌نگار، ناداوری را برای جشنواره‌ها و جایزه‌های ادبی حوزه دفاع مقدس ناپسند دانست و ادامه داد: داوران این آیین‌ها باید از جایگاه خود آگاه باشند زیرا برای آیینی داوری می‌کنند که با نام‌های مقدسی چون شهید و جانبازی گره خورده است و هنگامی که برای قداست چنین عناوینی ارزش قایل نباشیم چه انتظاری از داوری در دیگر آیین‌های ادبی و غیر ادبی داریم؟
زاهدی مطلق در پاسخ به این سوال که آیا تدوین طرح جامع جایزه‌ها و جشنواره‌های ادبی دفاع مقدس می‌تواند از ناداوری‌ها در این حوزه بکاهد؟ گفت: تدوین چنین طرحی امکان‌پذیر نیست چرا که هر جایزه و جشنواره‌ای با رویکرد مستقل برگزار می‌شود و برگزارکنندگان نیز بنا به سلیقه خود، داوران را برمی‌گزینند.
وی معیاری را برای تربیت‌یافتگی داوران مترتب ندانست و افزود: تربیت‌یافتگی فردی اهمیت دارد. داور باید خود را بسازد و بداند که بر صندلی‌ای نشسته است که خداوند به او تعارف کرده تا در آن‌جا، بر اساس دانش خود قضاوت کند.
زاهدی مطلق درباره این‌که به نظر می‌رسد برخی جایزه‌ها و جشنواره‌های ادبی دیگر کشور‌ها از اعتبار بالاتری از نظر داوری برخوردارند، گفت: داوری هر جایزه ادبی که منطقی‌تر به نظر می‌رسد، نشان از حضور معتقدانه داوران دارد و تزکیه نفس امری نیست که در چارچوب کشور مشخصی بگنجد. متاسفانه برخی از ما در داوری خود را وامدار افراد و جشنواره‌ها می‌دانیم و می‌کوشیم به گونه‌ای داوری کنیم که بار دیگر هم برای داوری انتخاب شویم. این مساله تنها به آیین‌های ادبی دفاع مقدس بر نمی‌گردد.
این داور جایزه‌های ادبی دفاع مقدس در توصیه‌ای به داوران این حوزه گفت: مهم است که معیار برگزاری جایزه را فراموش نکنیم و اگر نمی‌توانیم منطبق بر معیار‌های اصیل آن جشنواره داوری کنیم، قضاوت آثار و نویسنده را نپذیریم.
وی درباره اثرگذاری این آیین‌های ادبی با توجه به سرمایه‌گذاری انجام شده و مدت زمانی که از عمر آن سپری می‌شود، گفت: به یقین به همان اندازه که انتظار می‌رود تاثیرگذار نبوده‌اند و به اهداف خود دست نیافته‌اند؛ به این دلیل که در داوری‌ها موضوعی غیر از کتاب و نویسنده دخیل است و می‌توان گفت که نظر برگزارکنندگان در انتخاب آثار نقش دارد.
زاهدی درباره تاثیر سلیقه بر انتخاب در جشنواره‌ها توضیح داد: متاسفانه در تمام جایزه‌ها و جشنواره‌های ادبی سلیقه‌ها نقش دارند و هر قدر داوری تربیت‌شده‌تر باشد، واقعیت به حقیقت نزدیک‌تر می‌شود. معتقدم مصلحت‌ها، انتخاب را به دور از حقیقت می‌کند.
خالق «نسل باروت» در این باره افزود: برخی جشنواره‌ها فقط ناشران مشخصی را برمی‌گزینند و برخی جشنواره‌ها و جایزه‌های خصوصی هم فقط به شاگردان خود جایزه می‌دهند.
وی با تاکید بر این‌که انتخاب سلیقه‌ای آثار در جایزه‌ها و جشنواره‌های ادبی حوزه دفاع مقدس بیشتر نیست، گفت: معتقدم که حساسیت به نویسندگان، داوران و کتاب‌ها در این حوزه به دلیل اقدام‌های مهم و مقدسی که در سال‌های جنگ تحمیلی انجام شده، بیشتر است. در واقع جامعه توقع ندارد که انسان‌هایی که به دلیل ارزش‌های انقلاب از میهن‌شان پاسداری کرده‌اند، دچار لغزش شوند و به همین دلیل، داوری سلیقه‌ای در آثار حوزه دفاع مقدس بیشتر به چشم جامعه می‌آید.
این روزنامه‌‌نگار، ناداوری را برای جشنواره‌ها و جایزه‌های ادبی حوزه دفاع مقدس ناپسند دانست و ادامه داد: داوران این آیین‌ها باید از جایگاه خود آگاه باشند زیرا برای آیینی داوری می‌کنند که با نام‌های مقدسی چون شهید و جانبازی گره خورده است و هنگامی که برای قداست چنین عناوینی ارزش قایل نباشیم چه انتظاری از داوری در دیگر آیین‌های ادبی و غیر ادبی داریم؟
زاهدی مطلق در پاسخ به این سوال که آیا تدوین طرح جامع جایزه‌ها و جشنواره‌های ادبی دفاع مقدس می‌تواند از ناداوری‌ها در این حوزه بکاهد؟ گفت: تدوین چنین طرحی امکان‌پذیر نیست چرا که هر جایزه و جشنواره‌ای با رویکرد مستقل برگزار می‌شود و برگزارکنندگان نیز بنا به سلیقه خود، داوران را برمی‌گزینند.
وی معیاری را برای تربیت‌یافتگی داوران مترتب ندانست و افزود: تربیت‌یافتگی فردی اهمیت دارد. داور باید خود را بسازد و بداند که بر صندلی‌ای نشسته است که خداوند به او تعارف کرده تا در آن‌جا، بر اساس دانش خود قضاوت کند.
زاهدی مطلق درباره این‌که به نظر می‌رسد برخی جایزه‌ها و جشنواره‌های ادبی دیگر کشور‌ها از اعتبار بالاتری از نظر داوری برخوردارند، گفت: داوری هر جایزه ادبی که منطقی‌تر به نظر می‌رسد، نشان از حضور معتقدانه داوران دارد و تزکیه نفس امری نیست که در چارچوب کشور مشخصی بگنجد. متاسفانه برخی از ما در داوری خود را وامدار افراد و جشنواره‌ها می‌دانیم و می‌کوشیم به گونه‌ای داوری کنیم که بار دیگر هم برای داوری انتخاب شویم. این مساله تنها به آیین‌های ادبی دفاع مقدس بر نمی‌گردد.
این داور جایزه‌های ادبی دفاع مقدس در توصیه‌ای به داوران این حوزه گفت: مهم است که معیار برگزاری جایزه را فراموش نکنیم و اگر نمی‌توانیم منطبق بر معیار‌های اصیل آن جشنواره داوری کنیم، قضاوت آثار و نویسنده را نپذیریم.
نظر شما