برخی از مهم‌ترین فهرست مکان‌های دیدنی این استان که در کتاب «کهگیلویه و بویراحمد» (عنوان بیست‌ودومین شماره مجموعه کتاب‌های گردشگری استان‌ها) آمده، «الگو: روستای گزدون»، «الگو: آبشار تنگ تامرادی»، «آبشار کمردوغ»، «آبشار یاسوج»، «پیست اسکی کاکان»، «تل خسروی»، «تنگ ملغان»، «تنگه مهریان»، «چشمه بلقیس چرام»، «درآب چشمه چنار»، «کوه دنا»، «غار شاه»، «منطقه گردشگری مارین»، «موزه یاسوج»، «روستای شاه بهرام» و «بافت قدیم شهر دهدشت (بلاد شاپور)» است.
«در روزگاران مغول و تیموری و با قدرت‌گیری ایلات کهگیلویه، نام این منطقه در بیشتر نوشته‌ها کوه گیلویه بوده که احتمالا از نام گیلویه گرفته شده است؛ گیلویه فردی از ولایت اصطخر بود که به خدمتگزاری پادشاه رمیگان آمده و پس از مرگ او، این منطقه را تصرف کرده بود. پس از حکومت اتابکان لر بزرگ و از دوره صفوی، نان کهگلویه به سرزمین‌های وسیعی از اصفهان تا خلیج فارس اطلاق گردیده است. در حال حاضر نیز این استان مردمی مهربان و سلحشور در خود جای داده است که با گویش لری سخن می‌گویند؛ گویشی که به زبان پهلوی (عهد ساسانی) بسیار نزدیک است.» این چیزی است که درباره وجه تسمیه این استان در این کتاب در صفحه دو می‌خوانیم.
«فضاهای عشایری استان که در میان دشت‌ها، دامنه کوه‌ها، صخره‌ها و مسیر جاده‌های اصلی و فرعی شکل گرفته‌اند، هر بیننده‌ای را به تماشای زیبایی فرا می‌خوانند. زنان و دختران این ایلات در مراسم عید نوروز، نانی با کنجد و شکر درست می‌کنند که به سفره‌کنان معروف است و با مراسم محلی خود، به استقبال سال نو می‌روند. جشن عروسی نیز در میان ایلات استان با جزئیات مفصل و زیبایی بر طبق سنت‌های چندین ساله برگزار می‌شود که گپ‌زنون یا خواستگاری، قنداشکن، لباس‌کنون یا لباس پوشاندن و دستمال وروانی قسمت‌هایی از آن هستند.»
«اهالی کهگیلویه و بویراحمد براساس ترانه‌های رایج، آهنگ‌های ویژه‌ای دارند که قس نامیده می‌شوند. آنها نواهای محلی و زیبای خود را با آلات موسیقی مانند ساز(کرنا)، دهل (بین) و پیشه (شبیه نی و کوتاه‌تر از آن) خلق می‌کنند. مراسم جشن و شادی مردم ایل بویر احمد را رقص‌های محلی زیبایی نیز همراهی می‌کنند؛ رقص‌هایی مانند دوپا، سه‌پا، چوب، و چوب‌بازی که مخصوص مردان دلیر ایل است و موسیقی خاصی دارد. همچنین رقص‌های صد دستمالی، یلعبه، بختیاری، نرمه نرمه و ترکی شاه‌فرنگی نیز بنا به مناسبت‌های مختلف، بر زیبایی‌های آداب و رسوم محلی این سرزمین می‌افزایند.»
«اگر به این استان سفر می‌کنید، چشیدن غذاهای سنتی آن را فراموش نکنید. انواع کباب گوشت، شُله ماشکی (ماش و برنج)، دُووا، پلو محلی (برنج، قارچ و لیزک)، گِلوفتِه (نوعی آش از پودر آویشن، روغن حیوانی، آرد و آب)، کارده (غذایی زمستانی از گیاه کوهی خشک‌شده کارده)، دم‌پخت (نوعی پلو همراه ماش و عدس)، آبگوشت، حلیم (هَریسَه)، یَخنی (سوپ مرغ) و انواع آش شوله برخی از این غذاها هستند.»
چاپ نخست کتاب «کهگیلویه و بویراحمد» نوشته مژگان سبزیان در 16صفحه، شمارگان دو هزار نسخه و بهای 10 هزار تومان از سوی انتشارات کامل چاپ و منتشر شده است.
نظر شما