به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، وقتی از«لیدومالینگانی»، نویسنده اهل «آفریقای جنوبی» درباره تقسیم جایزه 10 هزار پوندی با دیگر همکاران وی که در فهرست کوتاه جایزه کین (Caine) حضور دارند پرسش می‌شود لبخند می‌زند. سال گذشته برنده این جایزه در اقدامی نمادین چنین کاری کرده بود.
وی در پاسخ گفت: «ای کاش می‌توانستم چنین کاری انجام دهم اما نویسندگان و روزنامه‌نگاران آفریقایی برای نوشتن داستان‌هایشان با مشقت زیادی روبه‌رو می‌شوند و از منابع کافی برخوردار نیستند. در کشور من برای نوشتن پولی دریافت نمی‌کنی مگر اینکه برنده جایزه خاصی شوی.»
این نویسنده 31 ساله هفته گذشته عنوان نویسنده برتر هفدهمین دوره جایزه سالانه Caine را به دست آورد. نام کتاب وی «خاطراتی که گم کردیم» است و موضوع تأثیرات بیماری روانی بر زندگی افراد در «آفریقای جنوبی» را مورد بررسی قرار می‌دهد.
مهم‌ترین جایزه نویسندگان آفریقایی به زبان انگلیسی Caine است که سبب می‌شود نام این نویسندگان در دنیای نشر بر سر زبان‌ها بیفتند و امکان انتشار آثار خود را به صورت کتاب داشته باشند. این کتاب دومین داستان این نویسنده است و اولین بار در مجله ادبی با نام «Incredible Journey» منتشر شد.
این مجله پیش از این اولین رمان «بانگانی کونا»، داستان‌نویس و روزنامه‌نگار اهل «زیمبابوه» را نیز منتشر کرده بود که در فهرست این کوتاه این جایزه قرار دارد.
«لیدومالینگانی» وجود نداشتن ناشر کافی در کشور خود را ناامیدکننده می‌داند و می‌گوید بیشتر ناشران در کشورش برای ورشکست نشدن به انتشار آثار درسی روی آورده‌اند و امکان انتشار کتاب برای نویسندگان ادبیات داستانی به ویژه نویسندگان تازه‌کار بسیار محدود است. «در کشور ما به نسبت خوانندگان ناشر وجود ندارد. ما توانایی ایجاد ادبیات مستقل نداریم و نمی‌توانیم هر گاه مایل هستیم کتاب بخوانیم.»
مجلات ادبی و خصوصی نیز کار زیادی نمی‌توانند انجام دهند. مجلات «Jalada» در «کنیا»، «Saraba» در «نیجریه»، و «داستان کوتاه آفریقا» از جمله مجلاتی هستند که تلاش می‌کنند سکوی پرتاب نویسندگان جوان و بااستعداد شوند.
مجله Saraba تاکنون 18 شماره منتشر کرده است و مدیر آن که یک پزشک است می‌گوید بعدازظهرها به عنوان پزشک مشغول به کار هستم تا مخارج روزنامه را تأمین کنم. وی معتقد است مجلات ادبی نقش مهمی در صنعت نشر آفریقا دارند. «از آنجا که هزینه‌های مجله را باید شخصاً متحمل شویم توان پرداخت دستمزد به نویسندگان و ویراستاران را نداریم. آنها هم فقط از سر عشق مشغول به این کار می‌شوند.»
مجله Jalada نیز دارای وضعیتی مشابه است. اعضای این مجله افراد متخصصی هستند که برای انجام کارهای مجله داوطلب شده‌اند و حقوقی دریافت نمی‌کنند. تاکنون شش نویسنده و شاعر که آثارشان در این مجله منتشر شده است جایزه‌های معتبر جهانی دریافت کرده‌اند.
در حالی که انتشارات‌های مختلف در قاره آفریقا دچار کمبود بودجه می‌شوند و تیغ تیز سانسور آنان را نابود می‌کند این مجلات ادبی امید دارند موجب مطرح کردن و پیشرفت صداهای جدید در دنیای شعر و ادبیات شوند.
«لیدومالینگانی» می‌گوید: «به عنوان نویسنده وظیفه دارم دنیا را آن طور که می‌بینم به شکل نوشته دربیاورم. ما نویسندگان آفریقایی باید قوی باشیم و از همین حداقل امکانات بهره ببریم زیرا داستان‌های زیادی برای روایت وجود دارد اما کسی نیست که این داستان‌ها را بگوید.»
سه‌شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۵ - ۱۰:۴۱
نظر شما