به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، «شعر آئوترو و ایترون» نوشته «تالکین» که در سال 1945 در مجله ادبی Welsh منتشر شد و سپس به دست فراموشی سپرده شد شعر بلندی است که به گونه شعرهای مذهبی قرون وسطی سروده شده است و منبع الهام آن افسانه‌های سلتیک در «بریتانی» بود.
شعر، داستان زوجی را روایت می‌کند که برای به دنیا آوردن بچه انتظار زیادی می‌کشند. «آئوترو» با ساحره‌ای ملاقات می‌کند و معجونی از وی دریافت می‌کند. در نتیجه همسرش دوقلو به دنیا می‌آورد.
اما روزی ساحره را بار دیگر در جنگل می‌بیند. ساحره که ناگهان تبدیل به زنی زیبا شده است به او می‌گوید یا باید با او ازدواج کند یا از دنیا می‌رود. مرد امتناع می‌کند و سه روز بعد از دنیا می‌رود. بنابراین کودکان پس از بزرگ شدنشان از نعمت پدر محروم می‌شوند.
انتشارات «هارپر کولینز» که قرار است این کتاب را به همراه دیگر آثار وی درباره شخصیت «کوریگان» در سوم نوامبر منتشر کند این اثر را بسیار بااهمیت می‌داند زیرا افسانه‌ها و اسطوره‌های زیادی را برای مردم زنده خواهد کرد. داستان شامل قصه «کولروو» است که حماسه‌ای فنلاندی را روایت می‌کند و شعر «سقوط آرتور» نیز به همراه این مجموعه منتشر خواهد شد.
«همفری کارنتر» که زندگینامه «تالکین» را منتشر کرده است می‌گوید تاریخ نسخه اولیه این شعر به سپتامبر سال 1930 بازمی‌گردد. وی در این باره می‌گوید: «سکانس حضور «کوریگان» در زندگی «آئوترو و ایترون» بسیار اهمیت دارد. در این داستان نقش او به خوبی ارائه می‌شود. اگر چه رفتارهای او در این شعر متفاوت است اما شخصیت وی برای دوستداران «ارباب حلقه‌ها» به عنوان «گلادریل» قابل تشخیص است. به نظر من این شعر از قسمت تاریک تخیل «تالکین» برگرفته شده است.»
یکی از متخصصان آثار «تالکین» به نام «ورلین فلیگر» که استاد دانشگاه «مریلند» است در حال ویراستاری و معرفی این نسخه جدید است که قرار است مقدمه‌ای از «کریستوفر تالکین» را در خود جای دهد. «فلیگر» معتقد است این نسخه تازه ما را با «تالکینی» جدید آشنا می‌کند که بسیار تاریک و در عین حال بسیار قدرتمند است.
این داستان نشان از آن دارد که نویسنده آن به الحاد و بخش تاریک زمین که آن را «سرزمین پریان» می‌خواند بسیار علاقه‌مند است. داستان نسخه بسیار زیبا و جذابی از زن تاریک و شوم داستان که از بشر متنفر است به خوانندگان ارائه می‌دهد و شخصیت «گوئینیویر» در داستان «آرتور» را برای خوانندگان تداعی می‌کند که یک پری بود اما برای پریشانی انسان‌ها در میان آنان می‌زیست.»
«تام شیپی» متخصص آثار قرون وسطی در مقاله‌ای تحت عنوان «تالکین: نویسنده مطرح قرن» درباره این شعر می‌گوید: «این شعر نشان می‌دهد یک مسیحی معتقد تا کجا وارد باورهای پیش از مسیحیت خواهد شد. اگرچه ایده این قصه از یک تصنیف قدیمی الهام گرفته شده است اما اخلاقیات در داستان تالکین بسیار تازه است. او مرگ را حق «آئوترو» می‌داند زیرا معتقد است وی وارد حوزه‌ای-سرزمین پریان- شده است که اجازه ورود به آن را نداشته است.
سه‌شنبه ۲۹ تیر ۱۳۹۵ - ۱۳:۱۰
نظر شما