به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، این دیوان م‍ن‍س‍وب به حضرت علی(ع) است و بر ح‍س‍ب ح‍روف آخ‍ر قافیه‌ها از «ه‍م‍زه تا یا» م‍رت‍ب شده و در ذیل اب‍ی‍ات، ترجمه آن به ش‍ع‍ر فارسی نیز آورده شده است.
به عقیده ف‍ه‍رس‍ت‌نگاران کتابخانه آیت‌العظمی م‍رعشی نجفی در قم، این دیوان ه‍م‍ان اش‍ع‍ار «ان‍وار ال‍ع‍ق‍ول ف‍ی اش‍ع‍ار وص‍ی‌ال‍رس‍ول» قطب‌الدین کیدری را درب‍ردارد که همراه با دگ‍رگ‍ونی‌هایی در تنظیم و ترتیب است و م‍ع‍ل‍وم نیست چه کسی این دیوان را گ‍ردآوردی کرده است.
یکی از ویژگی‌های این نسخه این است که علی رضا بن سید شریف‌الحسینی، این نسخه را با خط نستعلیق بسیار خوش در سال 1290 هجری قمری رونوشت کرده و بر اساس گزارش «فنخا» از این کاتب فقط همین نسخه گزارش شده که نسخه فوق را از لحاظ شناسایی کاتبان و خوشنویسان برجسته، حائز اهمیت می‌کند.
تزئین این نسخه با سرلوح مذهب با نقش گل و بوته به زر و مشکی و شنگرف و لاجورد و نیلی و سبز و سفیداب است و جداول به زر و مشکی و لاجورد، کمند اندازی به مشکی مزین شده‌اند. سرفصل‌ها نیز به خط ثلث و نستعلیق بسیار خوش به شنگرف و گاه لاجورد است. جلد این دیوان نیز مقوایی با روکش تیماج عنابی و درون جلد آستر کاغذی ابری الوان است.
در پایان نسخه، مطالبی از کاتب نسخه مبنی بر این‌که نسخه را برای فرزندش تحریر کرده همراه با نصایحی خطاب به وی و نیز منظومه کوتاهی در ماده تاریخ کتابت نسخه نوشته شده که از لحاظ اخلاقی قابل تأمل و استفاده است.
18 عنوان نسخه خطی شامل شرح، ترجمه و تفسیر بر این دیوان وجود دارد. این دیوان بارها در ایران و خارج از ایران چاپ و منتشر شده است.
یکشنبه ۲۸ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۵:۳۷
نظر شما