به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، آیین تشییع پیکر فیروز زنوزی جلالی، نویسنده، منتقد و مدرس داستان‌نویسی، با حضور جمعی از همکارانش در نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، اهالی کتاب و نشر و دوستان و خانواده‌اش، صبح امروز پنجشنبه هفتم اردیبهشت 1396 در حوزه هنری برگزار شد.
 
در این مراسم محمدرضا سرشار، راضیه تجار، مجتبی رحماندوست، ناصر فیض، علیرضا قزوه، کامران پارسی‌نژاد،‌ محسن مومنی شریف، احمد شاکری، جواد جزینی، محسن پرویز، محسن مومنی شریف، سعید بیابانکی، محمد حمزه‌زاده، منیژه آرمین، علی‌محمد مودب، حبیب احمدزاده و ... حضور داشتند.
 
زنوزی جلالی دل‌نگران ادبیات بود

راضیه تجار، همکار و هم‌دوره‌ای فیروز زنوزی جلالی در این مراسم متنی را خطاب به مرحوم زنوزی جلالی قرائت کرد: دکتر فیروز زنوزی جلالی ناخدا یکم نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، نویسنده، منتقد، مدرس داستان‌نویسی و دوست عزیز سلام و خداحافظ، سلام به تو که می‌دانیم هم‌اکنون اینجا هستی و نظاره‌گر، سلام به تو که سال‌های دور به حوزه هنری آمدی، اینجایی شدی، ماندی، نوشتی، به دست چاپ سپردی و از همین‌جا هم در حال خداحافظی با مایی. سلام به تو که دوستدار ادبیات بودی و سال‌ها در ستیز و گریز واژگان شب کردی و عرق ریختی و آثاری خلق کردی که می‌توان امیدوار بود در کشمکش ایام مانا شوند. همان‌گونه که شاهد مطرح شدن آن‌ها در زمان حیاتت بودی. تو هم مرد خانواده بودی و دل‌نگران آنها و هم دل نگران ادبیاتی که فراخش می‌دیدی و به پهنای آن دل می‌دادی. به نقدش می‌نشستی و به یاری نسلی که از پی می‌آیند کلاس درس و آموزش گذاشتی. اکنون همه جمع‌اند و آمده‌اند تا بگویند تو تنها نیستی و تمام دوستان و شاگردانت تا آخرین دم پا به پایت آمده‌اند. آمده‌اند تا بگویند قدرشناس مردی هستند که فرهادوار تیشه به سنگ خارا می‌زد تا از دل سنگ با دل تنگ، واژگان را تراش دهد و از هستی بگوید و تقدیر و مردی که پلنگ‌وار در هیچاهیچ زندگی دست از تعقیب نمی‌کشند تا یک لحظه و یک آن؛ اینک زمان خداحافظی است. برای تو دوست عزیز و همسر گرامی‌ات غفران الهی آرزومندیم و برای فرزندان داغدار و دوستدارانت صبر و شکیبایی. مردم هم همیشه حرمت‌نگهدار کسی هستند که حرمت قلم را نگه می‌دارد.
 
زنوزی جلالی همواره پای حق ایستاد و فریب دام‌ها و نیرنگ‌ها را نخورد

محمدرضا سرشار نیز در این آیین اظهار کرد: سرانجام زنوزی جلالی به ایستگاه آخر رسید و همه ما دیر یا زود به او خواهیم پیوست، زنوزی جلالی پس از تحمل ماه‌ها رنج بیماری همچنان نویسنده پرانگیزه‌ای بود و او حالا از این التهاب و کشمکش و تلاش فارغ شده است و اکنون در عالمی دیگر به این روزمرگی‌های سرگرم‌کننده می‌نگرد و در ابدیت غوطه‌ور است. دست او از هر اقدام و عملی کوتاه شده و فقط می‌تواند به دروی کشته پیش از خود امیدوار باشد. به فرزندان و نوادگانش و آثاری که از خود به جای گذاشته با هر کتابی که به یاد خدا و در راه خدا نوشته و تا جایی که خواننده دارد و موثر است ثوابی برایش نوشته می‌شود.
 
این نویسنده با بیان اینکه روشنفکرگرایی، سیاه‌نمایی، ترویج صوفی‌گری، عوامانه و خنثی‌ نویسی برای جلب مشتری بیشتر و رسیدن به منافع دنیوی، در آخرت اگر وبال گردن کسی نشود که می‌شود؛ گره از کار کسی نمی‌گشاید، تصریح کرد: زنوزی جلالی از روشنفکرنمایی، مخالف انگاری و حتی خنثی‌ نویسی برای جلب بیشتر خواننده دور بود و هیچ‌گاه ندیدیم با ژست مخالفت‌نمایی و روشنفکری علیه نظام و اسلام حرفی بزند یا چیزی بنویسد. البته کارهایش مثل هر نویسنده دیگری از لحاظ محتوا قابل نقد است و این هیچ منافاتی با علاقه به شخصیت او ندارد.
 
رئیس انجمن قلم ایران ادامه داد: فرزندان او باید خوشحال باشند که طی 39 سال که از انقلاب اسلامی می‌گذرد علی‌رغم همه فراز و نشیب‌ها و افت و خیزهای رفتاری در حرکت او هرگز پای بیانیه‌ای علیه نظام و انقلاب را امضا نکرد و سخنی با این محتواها نگفت.
 
به گفته سرشار، زنوزی جلالی گرم و سرد چشیده روزگار بود و مطلقا اهل رفیق بازی نبود و با همه افراد با هر تفکری مکالمه داشت و هرگز اهل کشمکش‌ها و دعواهای سیاسی نبود. او با وزارت ارشاد همه دولت‌ها با هر مشی سیاسی همکاری می‌کرد ولی همیشه اندیشه استوار خودش را داشت و بهترین محفل برایش حوزه هنری بود.
 
وی همچنین درباره زنوزی جلالی یادآور شد: در محک تجربی روزگار شخصاً شاهد بودم که او چگونه از تجربه دو فتنه بزرگ سربلند بیرون آمد و به ارزش‌هایش پایبند ماند. نخستین فتنه سال 68 در حوزه هنری و دیگری را هم لزومی ندارد اشاره کنم. این پایبندی‌ها علاقه من را به او بیشتر کرد چراکه دیدم در هر دو مورد او پای حق ایستاد و فریب دام‌ها و نیرنگ‌ها را نخورد.
 
اجازه بدهید آثار و گفته‌های زنوزی جلالی ملاک قضاوت درباره او باشد

سرشار با بیان اینکه بازماندگان و فرصت‌طلبانی که می‌خواهند میراث‌دار اندیشه و شخصیت او باشند دست از کار خود بکشند، افزود: هیچ متوفایی وکالتی برای بهره‌بردای از شخصیتش به دیگران نداده است. اجازه بدهید آثار و گفته‌های او ملاک سنجش اندیشه‌هایش و قضاوت درباره آنها باشد.
 
به گفته این نویسنده، هنرمندان نیز مانند سایر اقشار جامعه وظیفه دارند به انقلاب و نظام خدمت کنند. انجام این وظیفه حقی برای کسی ایجاب نمی‌کند. هر هنرمندی که تا وقتی که زنده است بابت همه فعالیت‌هایی که انجام داده و آثاری که خلق کرده اجرتش را گرفته است و ادعای طلبکار بودن از نظام و مردم برای انجام کار هنری صحیح نیست.
 
در ادامه این مراسم پیامی از سوی فرمانده نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران(دریادار سیاری) قرائت شد و حجت‌الاسلام والمسلمین قیاس بر پیکر این نویسنده نماز اقامه کرد و برای خاکسپاری در قطعه نام‌آوران بهشت زهرا(س)، تشییع شد.