مدیرعامل بنیاد شعر و ادبیات داستانی گفت: به جای آن که جنگها را از منابع بیگانه روایت کنیم، نویسندگان را به سوریه، عراق و یمن ببریم تا آنها راوی مقاومت مردم این کشورها باشند.
وی حضور نویسندگان ایرانی در آیین بزرگداشت یاد و خاطره قربانیان نسلکشی سربرنیتسا در جریان جنگ بالکان را همانند ضربه دانست که سرانجام، شیشه فراموشی را فرو خواهد ریخت.
قزلی گفت: شرکت در راهپیمایی جاده مرگ مارشمیرا که در این سالها از آن با نام جاده صلح یاد میکنند، فرصت خوبی است تا یک ایرانی در اتمسفر آن جنایت بزرگ زیست کند و تأملی راجع به آن ماجرا داشته باشد.
وی ادامه داد: در زمان حضور در این راهپیمایی بود که دانستم چرا مقام معظم رهبری از بوسنی به عنوان دروازه ورود اسلام به اروپا یاد کردند و اینکه چرا ایران در جنگ بالکان حضور مؤثر داشت. در بوسنی هرکس که نسبتی با جنگ دارد، خود را مدیون ایران میداند.
نویسنده کتاب «پنجرههای تشنه» در ادامه با بیان اینکه بازدید از بوسنی، بازدید یک تجربه کاملاً موفق جمهوری اسلامی ایران است، گفت: در کشور با بحران ناکارآمدی مواجهیم. این ناکارآمدی در اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم، بیشتر محسوس است؛ اما ما تجربههای موفق کارآمدی را داریم؛ مانند حضور بینالمللی و به ویژه حضور در جنگ بوسنی که یک حضور کارآمد محسوب میشود.
وی تأکید کرد: ما با تقدیم سه شهید در بوسنی و صرف هزینه برای این کشور در مقابل هزینههایی که اروپا و آمریکا برای کرواتها و صربها صرف میکردند، به هر آنچه میخواستیم، رسیدیم. در آن برهه، مسئولان سیاست خارجی، مسئولان نظامی و سپاه، همکاری بسیار خوبی باهم داشتند و این کارآمدی را به اثبات رساندند.
قزلی در بخش دیگری از سخنانش با تأکید بر استفاده از ظرفیت راهپیمایی مارشمیرا گفت: حضور ۱۰ نفره نویسندگان ایرانی در این راهپیمایی بیش از حضور کشوری مثل ترکیه که تنها یکی از گروههای شرکتکننده از این کشور یکصد نفر عضو داشت، به چشم بوسنیاییها آمد. امیدوارم بتوانیم این حضور را با کمیت دقیق و کیفیت مناسب، ادامه دهیم.
وی همچنین با انتقاد از طرح موضوعات احساسی تبدیل راهپیمایی سربرنیتسا به اربعین ثانی و یا راهاندازی گروههای جهادی در بوسنی از سوی برخی در داخل کشور گفت: بدون شناخت، حضور در بوسنی و انجام برنامههای بدون فکر، محکوم به شکست است. راهپیمایی بوسنی جایی است که اهالی فکر و دغدغه باید در آن حضور داشته باشند تا ضمن گفتوگو با گروههای دیگر بتوانند جریانها را بشناسند.
قزلی در بخش دیگری از سخنانش با هشدار نسبت به آنچه او آمریکاییزه شدن راهپیمایی مارشمیرا خواند، گفت: تلاشهایی در بوسنی به دنبال آن است که موضوع نسلکشی سربرنیتسا به فراموشی سپرده شود. این تلاشها با هدایت آمریکا در حال انجام است و این نقشه، تنها توسط کسانی که دغدغه بوسنی را دارند، خنثی خواهد شد.
قزلی خطاب به مسئولان کشور گفت: به گفته مرتضی سرهنگی، نویسنده حوزه دفاع مقدس، تاریخ جنگ را کسانی تعیین میکنند که در نهایت آن را روایت کرده باشند. از همین رو به جای آن که از منابع بیگانه جنگهای منطقه را روایت کنیم، اجازه دهند که نویسندگان را به سوریه، عراق و یمن ببریم تا آنها راوی مقاومت مردم این کشورها باشند.
قزلی خاطرنشان کرد: نویسندگان کشورمان، بیست سال دیر به بوسنی رفتند. امیدوارم پای آنها با کمترین فاصله از جنگ به سوریه و یمن برسد و دیر به این مناطق جنگی نرویم.
مدیرعامل بنیاد شعر و ادبیات داستانی با اشاره به اینکه برای هر نفر در اعزام به راهپیمایی مارشمیرا حدود ۵ میلیون تومان هزینه شد که از این میان، ۳ میلیون تومان توسط نویسندگان و شاعران شرکتکننده در راهپیمایی پرداخت شد، گفت: این سفر هرچند به قلب اروپا انجام شد؛ اما سفر گرانی نبود. البته با همین مقدار کم هم درسهایی آموختیم که میتوانیم به دیگران منتقل کنیم.
وی در پایان گفت: یکی از این درسها عبرتآموز است؛ در جریان نسلکشی سربرنیتسا، تقریباً تمام کسانی که اسلحه خود را تحویل سازمان ملل دادند و به این سازمان اعتماد کردند و در محلی که آنها مشخص کرده بودند، پناه گرفتند یا آنها که از راه جنگل گریختند، قربانیان این نسلکشی شدند؛ اما بیشتر کسانی که تسلیم نشدند و به مقاومت ادامه دادند، توانستند خود را به شهر توزلا برسانند و جان خود را حفظ کنند.
بر اساس این گزارش، نشست «۱۷ دقیقه حرف حساب» بنیاد شعر و ادبیات داستانی، پیش از ظهر یکشنبه اول مرداد با حضور نویسندگان و شاعران شرکتکننده در راهپیمایی «مارشمیرا»، جمعی از اهالی قلم و اندیشه در تالار جلال آلاحمد این بنیاد برگزار شد.
نظر شما