به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از روابط عمومی انتشارات مدرسه در ابتدا طبق روال جلسات قبل دبیرگروه، متنی را خواند ودر مورد لذت نوشتن بحث و گفت‌وگو شد. در ادامه حمیدرضا شاه‌آبادی نویسنده رمان «کافه خیابان گوته» در مورد نوشتن گفت: سخت بودن فرآیند نوشتن موضوعی انکارناپذیراست. گاهی از ما نوشتن را به نفع یا خوبی خودمان می بینیم. چون فکر می‌کنیم تفننی و برای استراحت خودمان می‌نویسیم. این فکر خیلی با عقل جور در نمی‌آید. به قول فاکنر نوشتن عرق‌ریزان روح است.
نویسنده رمان «لالایی برای دختر مرده» در ادامه عنوان کرد: الزاماً نیاز نیست نویسنده بخواهد سوی کار هنری دیگری هم حرفه‌ای عمل کند. اگر نویسنده مخاطب خوبی هم باشد کفایت می‌کند. به اعتقاد من نویسنده خوب کسی است که مخاطب خوب همه هنر‌ها باشد. یعنی اگر نویسنده هستیم اما تئاتر تماشا نمی کنیم، به گالری نمی‌رویم قطعاً ضعف در وجودمان هست. گاهی اوقات قرار گرفتن در فضای هنرهای دیگر نویسنده را برای نوشتن تحریک می‌کند.
این هنرمند در ادامه سخنانش افزود: درست است هنر نوشتن سخت است اما هنرهای دیگر هم سختیهای خودشان را دارند. برای این که هنرمند به اوج خلاقیت برسد سختیهای زیادی را تحمل می‌کند. به همین دلیل هنرمند نیاز دارد که فضای زندگی‌اش آرامش‌بخش باشد و با کسانی زندگی کند که به او آرامش می‌دهند.
جمال‌الدین اکرمی نویسنده کودک و نوجوان در مورد لذت نوشتن گفت: در نوشتن رنج میبردم ولی هیچ وقت در نقاشی رنج نبردم یعنی حتی اگر می‌خواستم مثل جکسون بلانگ هم رنگ را روی بوم بپاشیم بازهم لذت میبردم چون همین به خودی خود شادی‌آور است. هر چه قدر با بوم و رنگ بازی کنیم بالاخره چیزی به دست می‌آوریم.
در ادامه دو داستان کوتاه نوجوان «درنا در باد» نوشته جمال‌الدین اکرمی و «سرقت مصلحانه» نوشته مهسا لزگی نیز خوانده شد.
سه‌شنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۶ - ۱۵:۳۱
نظر شما