"سید اميد شريف موسوي" نويسنده و كارگردان و رئيس انجمن هنرمندان دوستدار ميراث فرهنگي (ميراث هنر) با ارايه اين پيشنهاد و تاكيد بر ضرورت آن در گفت و گو با خبرگزاري كتاب(ايبنا)، اظهار داشت: جاودانگي صداي دلنشين اين استاد پرآوازه و مشهور ايراني و جايگاه والايي كه استاد موذن زاده در ميان ايرانيان و همچنين مسلمانان جهان دارد باعث خواهد شد تا تهيه كتابي از زندگينامه وي با استقبال گسترده مخاطبان جهان اسلام مواجه شده و همانند صداي او ماندگار شود.

این فیلمساز که مستند "عاشقانه‌هاي ايراني" را بر اساس زندگینامه مرحوم استاد موذن زاده ساخته است، تاکید کرد: اذان با صوت مرحوم موذن زاده جايگاه ويژه و منحصر به فردي براي تمامي ايرانيان و همه مسلمانان و شيعيان دنيا دارد.

شريف موسوي تصریح کرد: تهيه كتابي از زندگينامه استاد موذن زاده و همچنين ثبت رسمي اذان تاريخي او به ‌عنوان ميراث فرهنگي و ملي ايران، كوچك‌ترين كاري است كه به منظور پاسداشت اين نماد ديني، فرهنگي، هويتي و هنري ايراني-اسلامي مي‌توان انجام داد.

وي افزود: اين اثر و نواي روح بخش آن، چنان در تاروپود دل و روان هر ايراني مسلمان تنيده شده كه تا قرن‌هاي متمادي نسل به نسل منتقل و حفظ شده و همواره بركات خود را نثار شنوندگان خود خواهد كرد.

اين مستندساز، با اشاره به اينكه "هنگام فوت مرحوم موذن زاده اردبيلي بر بالين وي حاضر بودم و يادآوري آن روزها برايم بسيار تلخ و سخت است"، افزود: او در خانواده‌اي متولد شده بود كه شايد بيش از يك قرن به فعاليت‌هاي مذهبي مي‌پرداختند و صداي روح‌بخش اذان او هنوز هم يادآور معنويت فراموش شده در روزگار ماشيني است.
 
مرحوم موذن‌زاده اردبيلي دهه‌ بيست در منطقه اردبيل به وعظ و اذان‌گويي مشغول بود و نخستين بار به دليل اذاني كه در اين سال از راديو پخش شد، شهرت پيدا كرد.

در خانواده‌ وي كه اغلب به فعاليت‌هاي مذهبي و اذان‌گويي پرداخته‌اند، "رحيم موذن‌زاده" فرزند ارشد شيخ عبدالكريم، راه پدر را با جديت بيشتر پي گرفت و عملا پس از درگذشت پدرش، به جاي او قرائت اذان را ادامه داد.

از جمله برادران مرحوم رحيم، استاد سليم و داوود نيز اذان مي‌گويند. 

رحيم برادر ديگري به‌نام نعيم داشت كه اذان مي‌گفت، ولي در سن ‪ ۲۵‬سالگي از دنيا رفت. نام خانوادگي رحيم در شناسنامه، "موذن" است، اما گويندگان راديو همواره از نام موذن زاده براي معرفي او استفاده كرده‌اند.

كارگردان فيلم‌هايي چون "هشتصد قدم در لاله زار" و "عاشقانه‌هاي ايراني" افزود: خانواده موذن‌زاده ‌از قديم‌الايام با موسيقي و دستگاه‌هاي موسيقي آشنايي داشته‌اند و به طور موروثي اين كار را ادامه‌داده و همواره با موسيقي مانوس بوده‌اند.

به عقيده وي، پنجاه سال است كه كسي نتوانسته همسنگ اذان مرحوم موذن‌زاده، اذان بگويد. 

وي در ادامه از اعلام آمادگي انجمن هنرمندان دوستدار ميراث فرهنگي (ميراث هنر) به عنوان يك تشكل مردم‌نهاد براي ياري در اين گونه طرح‌هاي بزرگ ديني و ملي خبر داد.

شريف موسوي، پيش از اين فيلم‌هايي چون "يك اتفاق نه چندان ساده" (درباره تاسيس رسانه‌هاي نوين در ايران)،"ديروز هرگز نمي‌ميرد" ( با موضوع شهادت سرنشينان هواپيماي ايرباس توسط ناو آمريكايي وينسنس) و "هشتصد قدم در لاله زار" را به عنوان نخستين فيلمي كه "مسعود كيميايي" در آن مقايل دوربين قرار گرفته و مشخصا به نقش و تاثيرات مثبت و منفي خيابان لاله زار تهران در فرهنگ و هنر ايران مي‌پردازد را در سال ‪ ۸۳‬ساخته است. 

استاد رحيم موذن زاده ، ‪ ۲۴‬فروردين ‪ ۸۴‬بر اثر ابتلا به بيماري سرطان در بيمارستان مدائن تهران بستري شد و سرانجام ‪ ۶‬خرداد ‪ ۸۴‬دار فاني را وداع گفت.