به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از ایندیپندنت، سباستین بارری، نویسنده ایرلندی و خالق داستان‌های «روزهای بی‌پایان» و «دست‌نوشته محرمانه» است که توانست دو بار جایزه «کاستا» را از آن خود کند. از او درباره کتابی که تأثیر زیادی بر زندگی و افکارش گذاشت پرسیده شد و وی چنین پاسخ داد:
 
«اگر بخواهم نامی از یک کتاب بیاورم بی‌شک «چهره مرد هنرمند در جوانی» تأثیر بزرگی در زندگی من گذاشت. وقتی این داستان را خواندم تقریباً همسن شخصیت اصلی داستان بودم. 20 یا 21 ساله بودم و در دانشگاه دوبلین درس می‌خواندم. فکر می‌کنم یکی از استادان به عنوان کار کلاسی از ما خواسته بود این داستان را بخوانیم.
 
پیش از این فقط مجموعه داستان «دوبلینی‌ها» را از جویس خوانده بودم. مادرم عاشق «دوبلینی‌ها» بود و از نظر من این کتاب تفسیر درست و عینی از زندگی بود. جویس جادوی زندگی را برای خواننده مجسم کرده بود اما من فقط 15 یا 16 سال داشتم و درک درستی از نوشته او نداشتم.
 
«چهره مرد هنرمند» در جوانی اولین رمان جویس است و بیداری ذهنی جوانی به نام استفن را دنیبل می‌کند که در واقع خودِ جویس است.
 
به یاد دارم در دانشگده زیر سایه درختی نشستم و مشغول خواندن کتاب شدم. گویی از آن مکان به درون ذهن نویسنده رفته باشم که البته اصلاٌ جای خوبی نبود زیرا قطعاً جویس ذهن آرامی نداشت.
 
احساس می‌کردم داستان کتاب من را تسخیر کرده است. قسمت پایانی کتاب برای من بسیار جذاب بود؛ جایی که جویس از آگاهی نژادی و همچنین ترک کردن سخن می‌گوید. او از رفتن به جایی دیگر می‌گوید که تأثیر زیادی روی من گذاشت.
 
به نظر می‌رسید جویس بلیت رفتن من را آماده کرده بود و باید به زودی آن مکان را ترک می‌کردم. همین اتفاق هم رخ داد. کمی بعد از دانشگاه ایرلند را ترک کردم. شاید به نظر مسخره بیاید اما برای من بسیار جدی بود. از همه مکان‌هایی که جویس در کتاب نوشته بود عبور کردم و وطنم را ترک کردم. احساس می‌کردم درست مانند شخصیت داستان «چهره هنرمند در جوانی» از کارم بسیار راضی هستم.
 
البته یک سال بعد به ایرلند بازگشتم و همیشه در رفت و آمد بودم اما این کتاب به من یاد داد نباید در یک مکان باقی بمانم. احساس می‌کنم یک نویسنده باید خود را از مکان‌های مسموم دور کند و این درسی بود که جویس به من آموخت. فاصله گرفتن از وطن تأثیر زیادی در زندگی فرد دارد و این درسی بود که من از جویس و به طور خاص «چهره مرد هنرمند در جوانی» آموختم.»
 
«چهره مرد هنرمند در جوانی» ماجراهای پسری را از سن 2 تا 20 سالگی روایت می‌کند و در آن به موضوعات متنوعی چون انسان، کودکی، ترس، و خداوند پرداخته شده است. صاحب‌نظران این کتاب را خودزندگی‌نامه و مقدمه‌ای بر نگارش «اولیس»، شاهکار جویس می‌دانند.