دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۲:۰۰
دلایل رشد علم در برهه‌ای از تاریخ تمدن و فرهنگ ایران

«اخلاقیات شعوبی و روحیه علمی» آخرین کتابی است که از زنده‌یاد محمد امین قانعی راد منتشر شده است. این اثر در سیاق «جامعه‌شناسی تاریخی» به تبیین و فهم علل اجتماعی و دلایل معرفتی رشد علم در برهه‌ای از تاریخ تمدن و فرهنگ ایران در دوره اسامی و افول آتی آن پس از حمله ترکان و در نتیجه فروپاشی حکومت‌های مستقل ایرانی می‌پردازد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «اخلاقیات شعوبی و روحیه علمی» با عنوان فرعی روایتی تاریخی از رشد و افول علم تجربی در ایران قرون سوم تا پنجم نوشته زنده‌یاد محمدامین قانعی‌راد از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شده است.

این اثر پیش از این با عنوان جامعه‌شناسی رشد و افول علم در ایران (دوره اسلامی) منتشر شده است؛ در این چاپ، به عنوان اخلاقیان شعوبی و روحیه علمی، که در اولین چاپ در صفحه مشخصات کتاب درج شده بود، به عنوان اصلی کتاب تبدیل شده است. محتوای کتاب اما بدون تغییر باقی مانده است. عنوان جدید می‌تواند پیام اصلی کتاب و همچنین سنت نظری و روش‌شناختی تکیه گاه اثر را با وضوح بیشتری بازنمایی کند. از سوی دیگر افزودن پیشگفتار می‌تواند خواننده را قبل از درگیر شدن در مطالعه کل اثر، با مهمترین مفروضات و مفاهیم و یافته‌های مطالعه آشنا سازد و بدین ترتیب، زمینه درک بهتر متن اصلی را فراهم کند. در این پیشگفتار، طرح مسئله پژوهش، انواع الگوهای شناختی در دوره مورد مطالعه و نظریات گوناگون درباره دلایل رشد علمی در ایران (دوره اسلامی) بیان می‌شود و سرانجام، ویژگی‌های علوم تجربی در پرتو اخلاقیات شعوبیه توضیح داده می‌شود.
 
بر مبنای یافته اساسی این پژوهش، جنبش شعوبیه، و تشکیل حکومت‌های مستقل ایرانی عوامل فرهنگی و سیاسی رشد روحیه علمی در این دوران را شکل دادند. این یافته در پیشگفتار کتاب توضیح داده می‌شود، ولی خواننده علاقه‌مند باید روایت مفصل‌تر آن را در متن کتاب جست‌وجو کند.
 
بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهند که طی قرن‌های سوم، چهارم و پنجم هجری، فعالیت‌های علمی در بین ایرانیان توسعه پیدا می‌کند و پس از آن رو به کاهش می‌گذارد و در این کتاب نیز آماری از دانشوران صاحب اثر از قرن اول تا قرن سیزدهم هجری ارائه شده است که تراکم فعالیت‌های علمی در دوره مورد نظر سارتون را نشان می‌دهد. از نظر کیفی نیز کارهای دانشمندان این دوره از اهمیت و نوآوری محتوایی برخوردارند و این برجستگی کیفی شهرت جهانی را برای آنان به ارمغان آورده است.
 
بیشتر نویسندگان از رشد علمی در تمدن اسلامی یا در بین مسلمانان به طور کلی سخن می‌گویند، اما این اثر به طور خاص و با استناد به شواهد آماری، تاریخی و جامعه‌شناسی به مسئله توسعه و رکود علم در ایران دوره اسلامی می‌پردازد. در این مطالعه تاکید می‌شود که رشد علم در آن دوره محصول فعالیت کنشگران، دانشمندان و شخصیت‌های ایرانی بوده است؛ عمدتا ایرانیان بودند که با کاربرد روش‌های تجربی، الگوی جدیدی را پدید آوردند که نظریه را به تجربه نزدیک می‌ساخت.
 

چگونه می‌توان رشد علمی را در دوره اسلامی فهمید و توضیح داد؟
 

این کتاب در سیاق «جامعه‌شناسی تاریخی» به تبیین و فهم علل اجتماعی و دلایل معرفتی رشد علم در برهه‌ای از تاریخ تمدن و فرهنگ ایران در دوره اسامی و افول آتی آن پس از حمله ترکان و در نتیجه فروپاشی حکومت‌های مستقل ایرانی می‌پردازد. این اثر داده‌های تاریخی مندرج در آثار کلاسیک مورخان، ادیبان و فرهنگ پژوهان را در چهارچوب جامعه‌شناسی تفهمی ـ تفسیری به کار می‌گیرد تا تحولات فرهنگی و سیاسی ایران در آن دوران و تاثیر آن بر سرنوشت معرفت علمی را مورد کاوش قرار دهد. رشد علم در این دوره امری تصادفی یا حدوثی بوده است و می‌توانست رخ ندهد. این مطالعه، با روش تاریخی، به دنبال این است که بداند در چه شرایط خاص تاریخی با عاملیت کدام کنشگران تاریخی، تکوین روش‌شناسی تجربی در قلمرو فعالیت‌های دانشی رخ داد.
 
قانعی‌راد در ادامه مقدمه مفصلی که بر این کتاب نوشته به موضوع انتقال دانش و اشاعه و افکار اندیشه‌های علمی اشاره می‌کند. او معتقد است: البته آنچه که در جامعه‌شناسی علم اهمیت دارد مطالعه انگیزه دانشمندان برای تبادل و داد و ستد فرهنگی است و خود مطالعه انتقال و مبادلات جنبه ثانوی دارد. بنابراین یکی از سوالاتی که در کتاب به آن پرداخته می‌شود این است که انگیزه دانشمندان و نویسندگان برای کسب دانش‌ها و اطلاعات از منابع فرهنگی ـ تمدنی متعدد و از اقوام و ملل مختلف را چگونه باید توضیح داد؟

در این مطالعه به جای مفهوم روان‌شناختی انگیزه‌ها، از مفهوم جامعه‌شناختی ارزش‌ها استفاده می‌شود. بر اساس فرضیه این مطالعه، مجموعه‌ای از ارزش‌های فرهنگی در بین دانشمندان هم جریان تبادل‌های فرهنگی و انتقال دانش‌ها را تسهیل کرد و هم برای اولین بار صورت خاصی از دانش تجربی را توسعه داد.
 
اما یکی دیگر از ویژگی‌های این اثر پرداختن به موضوع خاص «علم تجربی» و نه علم و دانش در مفهوم کلی آن است؛ هر چند برای پاسخگویی به این مسئله ناگزیر انواع معرفت در دوره مطالعه، طبقه‌بندی، توصیف و تبیین خواهند شد. این اثر به جای تاکید بر مدل یگانه‌ای از تکوین عقلانیت و دانش علمی می‌کوشد با رویکرد جامعه‌شناسی تاریخی به موضوع مطالعه خود بپردازد. بر اساس این رویکرد تاریخی، وقتی اندیشه و واقعیت در وجدان جمعی یک قوم به پیشواز همدیگر می‌روند و همدیگر را بر می‌سازند، تحول اجتماعی سر بر می‌آورد.
 
بررسی تاریخی این مطالعه نشان می‌دهد که رشد علوم تجربی یکی از پیامدهای «جنبش شعوبیه» به عنوان محصول برخورد موالی (تازه مسلمانان غیر عرب و عمدتا ایرانی) و اعراب در دوران فتوحات اسلامی بوده است. موالی با اقوام غیر عرب در دوران فتوحات اسلامی در وضعیت حاشیه نشینی قومی یا تبعیض‌های زبانی، فرهنگی و سیاسی زندگی می‌کردند و در برابر این وضعیت نیز به شیوه‌های گوناگون واکنش یا مقاومت نشان می‌دادند.

این اثر تلاش دارد تفاوت الگوها و پیامدهای معرفتی آن را با رویکرد تاریخی و تفهمی درک کند. رابطه میان جنبش شعوبیه و رشد علمی تا حدی از جنس همان رابطه‌ای است که وبر «تجاذب انتخابی» می‌نامد. در آن دوران و در کنش تاریخی جنبش شعوبیه، تجاذب دو فضای فرهنگی ملت و دین به پیشرفت نگاه علمی و فرهنگی یاری رساند. ایرانیان، به عنوان یک قوم، علاقه به وجوه خاص فرهنگ خود را با تلاش برای بازآفرینی و برساخت دعاوی عام اسلام در هم آمیختند و فرهنگی پویا، زاینده، و گشوده به روی دستاوردهای مردمان اقوام دیگر شکل دادند.

این اثر با کاربرد مفهوم تجاذب انتخابی برای توضیح چگونگی تاثیر اندیشه‌ها و واقعیت‌ها در دگرگونی تاریخ نشان می‌دهد که هر چند ضرورتی علی بین یک نظام اندیشه ـ مثل دریافتی خاص از اسلام ـ  و رشد علم تجربی وجود ندارد ولی در شرایط تاریخی در دوره‌ای معین به گونه‌ای اقتضایی تعیین کردند. جنبش شعوبیه در یک کلیت تاریخی معین ایده‌های مساعدی را برای رشد علم فراهم ساخت. این اثر هر چند بر اهمیت تفسیری خاص از اندیشه‌های شعوبی و نیز اهمیت شکل مستقل حکومت‌های ایرانی در آن دوران تاکید دارد، ولی با ذات زدایی از اندیشه‌ها و واقعیت‌ها نشان می‌دهد که هیچ یکی از آن ها را به تنهایی نمی‌توان تاثیرگذار محسوب کرد.

ایده‌های دینی و فکری بدون مفصل‌بندی‌های خاص با سایر ایده‌ها و علایق/ منافع و دیگر رخدادهای خاص، در شرایط معین تاریخی فاقد رابطه ضروری با پیادمدهای خود هستند و اندیشه‌ها به خودی خود تغییری ایجاد نمی‌کنند ولی در شرایط خاص پیوند آن‌ها با علایق و منافع زمانه به پیدایش روندهای نهادی یاری می‌رساند.

موضوع این اثر در چهارچوب جامعه‌شناسی معرفت علمی با توجه به ابعاد سیاسی و فرهنگی دانش و با رویکردی تاریخی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و در عین حال از سنت جامعه‌شناسی وبری تاثیر پذیرفته است. بنابراین، ارزیابی نتایج این تحقیق بدون در نظر گرفتن ویژگی های روش شناختی مطالعات تفهمی و تاریخی که از طریق ساختن مفاهیم نوع آرمانی صورت می‌گیرد، مقدور نخواهد بود و خواننده باید محدودیت‌ها و توانایی‌های این روش را مطمح نظر قرار دهد.

کتاب «اخلاقیات شعوبی و روحیه علمی» با عنوان فرعی روایتی تاریخی از رشد و افول علم تجربی در ایران قرون سوم تا پنجم نوشته محمدامین قانعی‌راد با شمارگان هزار نسخه در 705 صفحه به بهای 30 هزار تومان از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شده است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها