محمدرضا جعفری جلوه در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: وقتی سینما را برآیندی از همه رسانه‌ها و مرکب از تمام گونه‌های هنری تعریف می‌کنیم، طبیعی است که به نحوی از نیاز سینما به همه آنها صحبت کرده‌ایم.

وی ادامه داد: کتاب در سینما وجود دارد و سینما همانند تمام هنرهای دیگر به کتاب نیز نیازمند است. لذا ارتباط کاملا مشخص و مستقیمی بین سینما و کتاب برقرار است و هر سینماگری به اطلاعات و منبع و مخزنی احتیاج دارد که کتاب اصلی‌ترین مخزن آن اطلاعات است.

این مدیر فرهنگی درباره اقتباس سینمایی نیز یادآور شد: راهی جز توجه به منابع عظیم داستانی ادبیات کهن و معاصر نیست و سینما بدون اتکا به ادبیات کامل نخواهد بود.

وی تصریح کرد: بازگشت سینما به خاستگاه و مادر خود که ادبیات است، از امور اصلی است که نمی‌توان از آن غافل باشد. ادبیات گنجینه‌ای عظیم از قصه‌های دل‌انگیز و سرشار از خیال و رویا‌پرور و آرامش‌بخش است و جلوه‌های جذابی از روایت در ادبیات داستانی مستند است که نیاز به توجه دارد.

جعفری جلوه گفت: غفلت ما از گنجینه‌ای که داریم موجب خواهد شد که حریفان و دشمنان ما را مورد هجوم قرار دهند و بر ما با سرمایه‌های خودمان بتازند. ما باید حافظ سرمایه‌های اصیل و ارزشمند کشور و فرهنگ‌مان در برابر یغماگران و سوداگران مهاجم باشیم. غافل نباشیم که روزی آن‌ها فیلم شاهنامه فردوسی را به شکلی منحرف خواهند ساخت، همان‌گونه که تاریخ ادیان را منحرف ساختند.