خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ رضا اسماعیلی، شاعر از زبان «ابوجهلی» که در جان و جهان انسان «بت پرستی» می‌کند، شعر زیر را سروده است.
پیغمبرا ! روح اذانت را نمی‌فهمم
چون «بولهب»، جان و جهانت را نمی‌فهمم
دربندِ زندان زمینم، بسته‌ی خاکم
بالاییِ من! آسمانت را نمی‌فهمم
آیینه‌ی رحمت، دلیل خلقت عالم!
بشکوهی نام و نشانت را نمی‌فهمم
تو نوبهار سبزی و گرم شکوفایی
من زرد پاییزم، زبانت را نمی‌فهمم
«جهلی مقدس» در جنونم پای می‌کوبد
ای عقل ناطق! روشنانت را نمی‌فهمم
هند جگرخوارم، جهولی کینه بنیادم
قلب رئوف و مهربانت را نمی‌فهمم
تو آمدی تا بشکنی قفل قفس‌ها را
من پاسبانم! داستانت را نمی‌فهمم
بتخانه ویران شد ز توحید صدای تو
الله اکبر ! من اذانت را نمی‌فهمم
تفسیر نابِ آیه‌ی «نُّورٌ عَلَی نُوری»
کورم، فروغ جاودانت را نمی‌فهمم
بت می‌پرستد تا «ابوجهل» درون من
صبح ظهور ناگهانت را نمی‌فهمم...
یکشنبه ۳ فروردین ۱۳۹۹ - ۱۴:۱۰
نظر شما