به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) نجف دریابندری، مترجم و نویسنده مطرح کشورمان در 15 اردیبهشت‌ماه امسال بر اثر ایست قلبی درگذشت. این نویسنده به دلیل ترجمه آثار ادبی آمریکایی جایزه تورنتون وایلدر راز دانشگاه کلمبیا دیافت کرده ‌است. از ترجمه‌های او می‌توان به «سرگذشت هکلبری فین» نوشته مارک توین، «تاریخ فلسفه غرب» اثر برتراند راسل، «وداع با اسلحه» نوشته ارنست همینگوی، «گور به گور» نوشته ویلیام فاکنر اشاره کرد.

دریابندری علاوه بر ترجمه رمان و داستان به ترجمه آثار سینمایی و نمایشی جهان همانند نمایشنامه «در انتظار گودو، دست آخر: نمایشنامه‌های بکت» نوشته ساموئل بکت و «خانه برنارداآلبا» اثر فدریکو گارسیا لورکا نیز پرداخته است. همچنین دریابندری با ترجمه کتاب «تاریخ سینما» اثر آرتور نایت بسیاری از سینماگران و سینما دوستان را با تاریخ این هنر آشنا کرد.

با عباس بهارلو در رابطه با ترجمه کتاب‌ «تاریخ سینما» توسط نجف دریابندری و حضور او در عرصه تلویزیون گفت‌وگویی انجام دادیم. بهارلو درباره آشنایی‌اش با نجف دریابندری گفت: من با شادروان دریابندری از اواخر دهه 1360 رفت و آمدهایی داشتم. آن سال‌ها او لطف می‌کرد و من برخی از ترجمه‌هایش را قبل از چاپ می‌خواندم. وقتی که کتاب «معرفی و نقد فیلم‌های امیر نادری» را در دست تالیف داشتم، نقدی بر فیلم «تنگسیر» نادری نوشت که با عنوان «تنگسیر، ساده و صادقانه» در کتاب من منتشر شده است.

وی در ادامه افزود: همان سال‌ها دو یا سه کتاب من مثل «تراژدی سینمای کمدی ایران» و «زاویه دید در سینمای ایران» را قبل از چاپ مطالعه کرد و نکاتی را یادآور شد. حکایت‌های دیگری نیز وجود دارد که گفتنشان فرصت مناسب‌تری لازم دارد.

این نویسنده درباره اهمیت کتاب «تاریخ سینما» اظهار کرد: دریابندری در سال‌هایی که در زادگاهش آبادان بود و در شرکت نفت آبادان کار می‌کرد، چنان که خودش بارها گفته است، فیلم‌هایی را در سینماهای «شرکت نفت» می‌دید. به جز این، در آن سال‌ها اداره امور اجتماعی شرکت نفت فیلم‌هایی به زبان اصلی از خارج وارد می‌کرد و پیش از نمایش عمومی آن‌ها را در سالنی اختصاصی به چند تن از نویسندگان و منتقدان نشان می‌داد تا بر آن‌ها نقدی بنویسند.

او همچنین بیان کرد: نجف دریابندری، ابراهیم گلستان و محمود فخرداعی از جمله نویسندگان این نقدهای سینمایی بودند. «مامور وظیفه‌شناس»، «برف‌های کلیمانجارو»، «سیرانو دوبرژراک» و «لاستردا» از جمله نقدهایی هستند که می‌دانم دریابندری در آن سال‌ها نوشت که در «خبرهای روز» منتشر شد. بنابراین دریا‌بندری قبل از ترجمه کتاب «تاریخ سینما» با سینما محشور بود.

وی در ادامه گفت: دریابندری این کتاب را در ایامی ترجمه و منتشر کرد که کتاب‌های زیادی درباره سینما برای خواندن و تدریس دانشجویان وجود نداشت و از این بابت کتاب «تاریخ سینما» بسیار مطالعه می‌شد. دریابندری بارها گفته است که این کتاب را اهل سینما زیاد خوانده‌اند و به آن توجه زیادی نشان داده‌اند.

نویسنده کتاب «عباس کیارستمی» درباره ترجمه دریابندری از کتاب «تاریخ سینما» بیان کرد: به هر حال کتاب سهو‌هایی در ترجمه اسامی فیلم‌ها دارد که البته می‌دانیم ترجمه اسامی فیلم‌ها همواره مورد مناقشه هم بوده است. دریابندری در چاپ‌های بعد پاره‌ای از این سهوها را اصلاح کرد.

عباس بهارلو با اشاره به این که دریابندری بعد از کار در انتشارات فرانکلین دوسالی بیکار بود، گفت: در ایام بیکاری مسئول کار تلویزیون به ملاقات او می‌رود، از وضع خیلی بد ترجمه‌ها می‌گوید و از دریابندری درخواست می‌کند که با آن‌ها همکاری کند تا به وضع ترجمه فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی سروسامان دهد. شرط دریابندری این بود که قراردادی با تلویزیون کار کند و کارمند تمام وقت آنجا نباشد. با پذیرفته شدن شرطش دو سالی در بخش ترجمه و دوبله فیلم تلویزیون کار می‌کند. یکی از مهمترین‌ کارهای دریابندری در آن دوره ترجمه فیلم «پیرمرد و دریا» ساخته جان استرجس با بازی آنتونی کویین بود که بعدها کتاب‌ آن را هم ترجمه کرد.