به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از روابط عمومی بنیاد سعدی، این نشست در صفحه اینستاگرام بنیاد سعدی با حضور پرویز قاسمی رایزن فرهنگی ایران در قرقیزستان، دکتر نوروزی عضو هیئت علمی زبان روسی دانشگاه علامه طباطبایی، رایزن فرهنگی سابق ایران در تاتارستان و اجرای علی اخوان، کارشناس بین‌الملل بنیاد سعدی به صورت زنده برگزار شد.

در ابتدا پس از خوشامدگویی کارشناس معاونت بین‌الملل بنیاد سعدی به زبان روسی و تبریک جشن ملی پیروزی روسیه که به دلیل شیوع ویروس کرونا با تأخیر برگزار شد، الکساندر پالیشوک، جذبشان به زبان فارسی را تقدیر خود دانسته و گفت: برای یادگیری زبان عربی به دانشگاه وارد شده اما پس از چشیدن حلاوت و شیرینی زبان فارسی، این رشته را انتخاب کرده است.

وی افزود: در طول تاریخ معاصر نیز روابط با کشورهای عربی با فراز و فرودهایی همراه شد اما در هر صورت نیاز به زبان فارسی در روسیه وجود داشت و این نیاز دائمی است.

او در ادامه گفت: مدرک خود را از موسسه شرق‌شناسی آکادمی علوم دریافت کرده و تاکنون بیش از پنجاه مقاله درباره تاریخ و فرهنگ ایران و افغانستان نگارشته است. الکساندر پالیشوک در ادامه به این نکته اشاره کرد که عمده فعالیتش مترجمی بوده و گفت: تحولات سیاسی بر امور مترجمین تأثیر می گذارد و بنا به اوضاع سیاسی سفارشات مترجمین نیز تغییر می‌کند.

او در ادامه به درگذشت جهانگیر درّی و تالیبوا اشاره کرد و خود را از هم‌نسلان این ایران‌شناسان دانست. الکساندر پالیشوک به روابط خوب و سازنده با بنیاد سعدی و دانشگاه علامه طباطبایی اشاره داشت و اظهار امیدواری کرد که تبادلات دانشجویی بین ایران و روسیه پس از رفع ویروس کرونا به روال عادی بازگردد.

ایوانویچ پالیشوک این امکان را برای دانشجویان کنونی بسیار مثبت ارزیابی کرد و گفت: در زمان دانشجویی خودشان این امکان به راحتی وجود نداشت و در دوره شوروی اعزام به خارج از کشور بر اساس نیاز کشور صورت می گرفت.

وی در پاسخ سوال کارشناس بین‌الملل درباره میزان پیوند مردم روسیه به زبان و ادبیات فارسی به ذکر مثالی درباره شاهنامه فردوسی پرداخت و گفت: ترجمه روسی این اثر یکی از بهترین آثار ترجمه شاهنامه است. این اثر در شش جلد در دسترس همگان قرار دارد و امکان ترجمه بهتر در آینده نزدیک را بعید دانست.

مدیر مرکز ایران در دانشگاه دولتی زبان شناسی مسکو، میزان آشنایی مردم روسیه با ادبیات فارسی را چشمگیر دانست و عنوان کرد: بسیاری از مردم روسیه از همان دوران کودکی با اساطیر ایرانی آشنا می شوند. در رابطه با سوابق ایران‌شناسی در روسیه، سابقه این مطالعات و روابط را به قرن هفت و هشت نسبت داده و حاکمیت مغول ها را مانعی بر سر راه روابط دانست. البته این موانع خیلی مستحکم نبود اما عمده روابط به قرن شانزدهم میلادی در قالب ارتباطات تجاری باز می‌گردد. در قرن هجدهم این ارتباطات رسمی و دیپلماتیک شدند. روابط رسمی حدود ۵۰۰ سال قدمت دارد و عمده این ارتباطات، نظامی، سیاسی و تجاری بوده اند.

محقق زبان و فرهنگ ایران بیان داشت: وضعیت ایران‌شناسی در روسیه معاصر را در ابتدای شکل‌گیری فدراسیون روسیه به دلیل گرایشات غرب‌گرایی، ضعیف ارزیابی کرد و عامل غرب را عامل مزاحم بر گسترش ارتباطات فرهنگی دو کشور دانست. پالیشوک تحریم‌های غرب علیه روسیه و ایران را یک مانع به شمار آورد که باعث کند شدن سرعت روابط دو طرف می‌شود.

به گفته الکساندر پالیشوک، امضای قرارداد روابط فرهنگی بین ایران و روسیه وجاهت رسمی به ارتباطات فرهنگی ایران و روسیه داد و این اقدام بسیار مثبتی بود. اکنون حدود بیست مرکز در روسیه، زبان فارسی را آموزش می‌دهند و این رقم بسیار خوبی است. البته این موضوع معایبی نیز دارد و آن هم جذب فارغ التحصیلان به بازار کار است. تحریم‌ها نیز باعث کم شدن نیاز بازار به این رشته شده است. البته تاکنون همه متخصصین این رشته وارد بازار کار شده اند و در حال حاضر به لحاظ اشتغال اوضاع خوبی حاکم است. در هر حال روابط ایران و روسیه به لحاظ فرهنگی به قدر قوی است که تحریم‌ها باعث کمرنگ شدن بیشتر این روابط نمی‌شوند.

الکساندر پالیشوک مسئله اشتغال را دغدغه اصلی زبان آموزان فارسی عنوان کرد و گفت: در حال حاضر روابط تجاری بین ایران و روسیه کمتر شده است ولی دانشجویان فعال و جسور با این شرایط نیز به فعالیت می پردازند. البته برای بهبود وضعیت اظهار امیدواری کرد.

در پایان، محقق، مدرس زبان و مدیر مرکز زبان و فرهنگ ایران در دانشگاه دولتی زبان شناسی مسکو میدان گسترش روابط فرهنگی بین ایران و روسیه را بسیار وسیع دانست و ظرفیت تقویت این روابط را بسیار زیاد عنوان کرد.