به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به نقل از روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، پوروهاب با ابراز خرسندی از شکل‌گیری جایزه کتاب ماه و سال کانون بیان کرد: کانون پرورش فکری در گذشته یک جشنواره کتاب و یک جایزه مطبوعات کوک و نوجوان داشت که یک سال در میان یکی از این دو برگزار می‌شد؛ بنده هم بارها داور این دو جشنواره بودم. اما چند سالی است که مانند قبل برگزار نمی‌شود.

داور فصل بهار نخستین جایزه کتاب ماه و سال، راه‌اندازی «جایزه کتاب و ماه سال» را اتفاقی خوشایند دانست و گفت: در این جایزه ابتدا در هر ماه کتاب‌های برتر انتخاب می‌شود و در پایان در جشنواره کتاب سال مورد بررسی قرار می‌گیرد. سخت‌گیری در انتخاب آثار و در نظر گرفتن عوامل مختلف اقدام ارزشمندی است که در این رویداد به آن توجه شده است و به رشد ادبیات کودک و نوجوان کمک می‌کند.

وی افزود: برای انتخاب دقیق کتاب‌ها کمیته‌های شعر، داستان، ترجمه و نمایش به شکل تخصصی شکل گرفته و در هر کمیته دست‌کم هفت یا هشت نفر فعال هستند تا هر کدام در حوزه خودشان آثار برتر را انتخاب ‌کنند. بعد از انتخاب اولیه در پایان یک هیأت داوری کتاب‌های برتر را دوباره داوری می‌کنند و از میان آن‌ها یکی انتخاب می‌شود.

پوروهاب با اشاره به داوری کتاب‌های انتخاب شده عنوان کرد: یک اتفاقی که سال‌های پیش هم افتاده بود این است که ما بیش از اندازه به تکنیک رو آورده‌ایم و بیشتر دنبال تکنیک و روش‌های خاص هستیم که این موضوع در داستان یا نمایش‌نامه بیشتر خودش را نشان می‌دهد.

وی ادامه داد: به عنوان مثال در بعضی نمایش‌نامه‌ها یا داستان‌ها که بازآفرینی شده، زبانی که برای ارتباط با کودک و نوجوان انتخاب شده مناسب نیست. و یا مثلا کتابی با لهجه جنوبی به نگارش درآمده است، درحالی‌که کودک یا نوجوان با تمام لهجه‌ها آَشنایی ندارد و لهجه نویسنده نباید در کار اثر بگذارد. در واقع مشکل اساسی این آثار زبان است، زبان بسیار سختی که حرف اصلی را به حاشیه می‌برد و در نتیجه کودک یا نوجوان کتاب را کنار می‌گذارد.

این شاعر و نویسنده کودک و نوجوان با اشاره به نیاز امروز کودک و نوجوان در حوزه آثار مکتوب بیان کرد: من به عنوان کسی که ۳۰ سال در حوزه ادبیات کودک کار کرده‌ام از ادبیات برخی کتاب‌ها گیج می‌شوم. درصورتی‌که ابتدا باید بر اساس نیاز مخاطب دست به قلم شویم و طوری روایت کنیم که بهترین ارتباط را با کودک و نوجوان بگیریم. گاهی آنقدر ادبیات سنگین است که فکر می‌کنم بعضی از این آثار اگر قرار بود برای بزرگ‌سال نوشته شود چه زبان و روشی برای آن انتخاب می‌شد؟ در وهله اول باید به مخاطب توجه داشته باشیم؛ اگر برای خردسال می‌نویسیم سن او را در نظر بگیریم که با چه زبان و لحنی باید با او صحبت کرد در مورد کودک و نوجوان هم همین‌طور.

وی افزود: وقتی صحبت از نوجوان می‌شود یک‌دفعه به بزرگسالی می‌رسیم. درصورتی‌که تا وقتی درباره خردسال و کودک کار می‌کنیم آثار بهتری داریم. معمولا دوستان وقتی به نوجوان می‌رسند فکر می‌کنند این نوجوان دیگر همه چیز را می‌فهمد و یک‌دفعه از آن طرف بام می‌افتند. درست است که نوجوان از یک سمت به کودکی وصل است و از سمت دیگر به جوانی می‌رسد اما باید هر دو جنبه را در نظر داشت.

پوروهاب با ابراز امیدواری بر تداوم برگزاری جایزه کتاب ماه و سال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: امیدوارم این جایزه همیشگی باشد و زود فراموش نشود. متاسفانه در بیشتر نهادهای فرهنگی کشور بارها شاهد این بودیم که یک اتفاق مثبت بعد از مدتی رها می‌شود؛ امیدوارم درباره جایزه کتاب ماه و سال کانون این اتفاق نیفتد.