کودکان مبتلا به آسپرگر تنها به یک موضوع علاقه نشان میدهند و تمایل دارند همهچیز را در ارتباط با آن موضوع واحد بدانند و راجع به دیگر مباحث کمتر صحبت میکنند، بنابراین این کودکان به دلیل کمبود علاقه به روابط اجتماعی، درونگرایی و دامنه محدود علایق از دیگران جدا میشوند و برقراری ارتباط با سایرین را با رفتار غیرمتعارف و نامناسب خود یا درخواست صحبت کردن، تنها راجع به یک موضوع خاص، غیرممکن میکنند.
کتاب «راهنمای جامع سندرم اسپرگر» تألیف تونی اتوود در 15 فصل، ابتدا سندرم اسپرگر را تعریف میکند و در ادامه به تشریح و بررسی موضوعاتی مانند فرایند تشخیص، ادراک اجتماعی و رفاقت، نظریه ذهن، درک و ابراز هیجانها، زبان، تواناییهای شناختی، حرکت و هماهنگی، حساسیت حواس، زندگی پس از مدرسه، روابط شخصی طولانیمدت و رواندرمانی میپردازد.
این کتاب که نخستینبار در سال 2006 همزمان با تولد صدسالگی هانس اسپرگر منتشر شده، اطلاعات مهم و کاربردی در اختیار والدین، متخصصان، اعضای خانواده یا شخص دارای سندرم اسپرگر قرار میدهد. هانس اسپرگر میگوید: «هر آنچه از قاعده پیروی نمیکند و در نتیجه استثناء محسوب میشود، لزوما کمارزشتر نیست.» این کلمات طلایی به افراد کمک میکند دلیل تفاوتهای خود را با سایر مردم درک کنند و احساس اندوه و طرد شدن نداشته باشند. بهعلاوه، به دیگران هم یادآوری میکند که همیشه یک توضیح منطقی برای رفتار منحصربهفرد مبتلایان به سندرم اسپرگر وجود دارد.
اختلال خُلق در کودکان مبتلا به اسپرگر
«میدانیم که خردسالان دارای سندرم اسپرگر، مستعد ابتلا به اختلالات خُلقی هستند و بهنظر میرسد برخی از آنها ناگهان مضطرب میشوند که میتواند نشاندهنده اختلال اضطراب فراگیر نیز باشد. یکی از مشکلاتی که کودکان مبتلا به این سندرم با آن روبهرو هستند این است که آنها برای کسب موفقیت در برخی از موقعیتهای اجتماعی از قوه تعقلشان بهجای تکیه بر شهود و درک مستقیم بهره میگیرند، این موضوع آنها را در یک وضعیت همیشه گوش به زنگ و مضطرب نگه میدارد که خطر خستگی روانی و جسمی را درپی دارد.
احتمال دارد کودک برای اجتناب از ایجاد اینگونه موقعیتهای اضطرابزا متوسل به مکانیسمهای جبرانی شود و از رفتن به مدرسه سر باز زند و یا در کلاس ساکت بماند. شاید یکسری از موقعیتهای اجتماعی یا تجربیات حسی خاص مانند پارس سگ یا تغییر در روال عادی زندگی یا مدرسه موجب اضطراب شدید و یا واکنشهای هراسی گردند و در نتیجه کودک برای اختلال خُلق به روانشناس بالینی، روانپزشک یا بخشهای خدمات سلامت روانی، ارجاع داده شود، ولی سرانجام بررسی جامع پیشینه رشدی کودک، منتج به صدور تشخیص سندرم اسپرگر برای وی گردد.»
افراد مبتلا به سندرم آسپرگر، اغلب منافع محدود یا تخصصی مانند علاقه این پسر به انباشتن قوطیها را نشان میدهند.
تلاش برای دور ماندن از موقعیتهای اضطرابزا
«همه ما گاهی احساس دلشوره داریم، ولی بسیاری از کودکان و بزرگسالان دارای سندرم اسپرگر، مستعدند که یک روز کامل را با اضطراب سر کنند و یا ممکن است رویدادهای خاصی، فوقالعاده مضطربشان کند... اضطراب بر شیوه تفکر فرد اثر میگذارد و او را بهسوی بهکارگیری روشهایی برای کاهش سطح اضطراب سوق میدهد. وقتی در آرامش بهسر میبریم، بدنمان نرم و انعطافپذیر است، ولی وقتی مضطرب هستیم، ماهیچهها منقبض و بدنمان سفت میشود. همین قضیه در مورد شیوه تفکر و حل مسأله نیز صدق میکند. فرد دارای سندرم اسپرگر در هنگام اضطراب، تفکری انعطافپذیر دارد. یکی از علائم اضطراب در این افراد، تفکر بر مبنای «دیدگاه تونلی» یا «ذهن تکبعدی» است...
تلاش برای دور ماندن از موقعیتهای اضطرابزا، سبب ایجاد مشخصههایی در فرد میگردد که تحت عنوان شخصیت کنترلگر یا مقابلهجویانه شناخته میشود. کودک با توسل به روشهایی چون کجخُلقی، اخاذی احساسی، مخالفتهای سفت و سخت و تسلیم نشدن به خواستههای دیگران، از مواجه شدن با هرگونه موقعیتی که میتواند سبب افزایش اضطراب شود، دوری میکند.»
نخستین چاپ کتاب «راهنمای جامع سندرم اسپرگر» با ترجمه بهروز کیا و شیرین ارمغان در 472 صفحه با شمارگان یکهزار و 100 نسخه به بهای 78 هزار تومان از سوی انتشارات ارجمند راهی بازار نشر شده است.
نظر شما