او از ابتدای کار نویسندگیاش از چهرههای سرشناس جُنگ ادبی اصفهان بود. نیکبخت در حوزه نقد ادبی او آثاری همچون «بوطیقای بوف کور: روایتشناسی روانگسیختگی در تکنیک بوفکور»، «از اندیشه تا شعر: مشکل شاملو در شعر»، «از گمشدگی تا رهایی: شعر و زندگی فروغ فرخزاد» و دفترهای شعر «نمیدانم از که میگویم»، «این درخت کویری ما»، «این خانه نمور است»، «هنوز»، «با مهر برای بانوک» و شعر بلند «من دریای تو را یافتم» را در کارنامه دارد.
نیکبخت در سالهای اخیر سردبیری دو شماره از فصلنامه «جُنگ پردیس» را بر عهده داشت.
«یوسف خوشنظر»، کارشناس ادبیات فارسی در گفتوگو با خبرنگار ایبنا میگوید: دل و دماغی برای هیچ حرفی باقی نمانده، این خبر را که از نزدیکانشان شنیدیم. نیکبخت چیزی جز یک شوک بزرگ برای شاگردانش و افسوس در این شب باقی نگذاشت.
وی افزود: زندهیاد نیکبخت از منتقدین بزرگ ادبی در این مملکت بود. او به حق، یک معلم بزرگ برای همه اهالی جدی ادبیات بود.
به گفته این منتقد ادبی، چند نسل از علاقهمندان ادبیات، از کلاسها و نشستهای نقد و بررسی داستان که به تدریس نیکبخت در اصفهان برگزار میشد، بهره میبردند، اما این اواخر، شرایط حاکم باعث شد تا کمتر از حضورش در محافل و نشستهای ادبی بهره ببریم.
در حوزه مقالات انتقادی از میان آثاری که زندهیاد نیکبخت نوشته است، میتوان به «در برزخ دیروز و امروز: بررسی شعر محمد حقوقی و چگونگی شناخت وی از نیما»، «بررسی مجموعه شعر «غرابهای سپید» از ضیا موحد، «اوج صناعت شعری نیما: شرحی بر چگونگی صناعت و ساختار شعر «در پیش کومهام» از نیما یوشیج» و در حوزه ترجمه شعر «ازرا پوند، شعر سینو»، «زیبگینو هربرت، شعر هفتمین فرشته» و «میروسلاو هلاب، ژیتوی شعبدهباز» را نام برد.
نیکبخت از زبان انگلیسی ترجمه میکرد اما نه فقط از شاعران انگلیسیزبان بلکه از شاعران ایتالیایی، فرانسوی و.. که شعرشان به انگلیسی ترجمه شده است.
نظر شما