او دو سال ابتدایی را در کاشمر و سالهای آخر و متوسطه را در مشهد به اتمام میرساند. در سال 1343 موفق به اخذ دیپلم ریاضی از دبیرستان فیوضات میشود و جهت ادامه تحصیل در رشته شیمی به دانشگاه شهید بهشتی تهران میرود و در سال 1347 مدرک لیسانس خود را دریافت میکند و پس از آن و گذراندن خدمت سربازی از سال 1350 وارد خدمت دولتی و به کارشناس صنایع قند در سازمان قند، شکر و چای کشور 6 سال خدمت میکند.
اربابزوار سال 1352 ازدواج میکند و حاصل این ازدواج یک پسر و یک دختر است. پس از 6 سال کار در سازمان دولتی به تشویق همسرش تصمیم به ادامه تحصیل میگیرد و در سال 1356 همراه همسر و پسرش به انگلستان مهاجرت و در دانشگاه «ساتمتن» انگلستان مقطع فوق لیسانس را در رشته شیمی تجزیه دستگاهی در سال 1357 به اتمام میرساند و با تایید و رضایت استادش پروفسور هاوارد، در مقطع دکترا پذیرش در سال 1361 موفق به اخذ مدرک دکترا در رشته شیمی تجزیه محیط زیست میشود و سپس به ایران بازمیگردد.
به محض بازگشت به ایران به عنوان مشاور وزیر صنایع در وزارت صنایع مشغول میشود و مدتی هم مدیریت بخشی از کارخانجات کاشی را بر عهده میگیرد و سرانجام در سال 1362 با درجه استادیاری استخدام دانشگاه و شروع به کار میکند؛ 4 سال معاونت گروه شیمی و بعد از آن 6 سال مدیریت گروه شیمی دانشگاه فردوسی مشهد را عهده دارد میشود و همچنین سال 1373 به درجه دانشیاری و در سال 1381 درجه استادی را کسب میکند.
محمد کافی رئیس دانشگاه فردوسی مشهد در پی درگذشت استاد پیشکسوت گروه شیمی دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد در پیامی این ضایعه را تسلیت گفت. متن کافی به شرح زیر است:
خبر تأسف بار درگذشت استاد فرهیخته و پیشکسوت گروه شیمی دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد، دکتر محمدحسین ارباب زوار موجب تألم و تأثر فراوان اینجانب شد. بدون شک خدمات ارزنده و کوششهای آن مرحوم در اعتلای نام دانشگاه فردوسی مشهد بر کسی پوشیده نیست. حسن اخلاق، ایمان، دانش و خدمات ماندگار ایشان همواره در اذهان جاوید و نام ایشان به نیکی یاد خواهد شد. اینجانب درگذشت این استاد برجسته را به خانواده بزرگ دانشگاه فردوسی مشهد، جامعه علمی کشور، همکاران و دانشجویان دانشکده علوم و بویژه خانواده گرامی ایشان، تسلیت گفته، برای آن مرحوم علو درجات و رحمت واسعه الهی از خداوند متعال آرزومندم.
مرحوم «محمدحسین اربابزوار» در گفتگویی خطاب دانشجویان توصیهای به این شرح از خود باقی گذاشته است: «رشته ای را که واقعا دوست دارند و به آن علاقه دارند دنبال کنند و اگر علاقه وجود داشته باشد همه چیز به دست میآید و زندگی جذاب میشود چون این رشته تا آخر عمر با انسان میماند و انسان با آن زندگی میکند ؛ درس را جدی بگیرند وکوشا باشند و به همان اندازه تفریح و ورزش را نیز جدی بگیرند و در آن نیز کوشا باشند. با یک برنامه ریزی صحیح هم درسشان را بخوانند، هم تفریح و هم ورزش کنند. در واقع زندگی کنند. نگویند من 4 سال درس میخوانم و بعد هم میروم زندگی میکنم.
نظر شما