به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «ما از همه بهتریم» شامل تعدادی از داستان‌های کوتاه بعضی از طنزپردازان روسی بعد از انقلاب اکتبر تا پس از فروپاشی است با ترجمه مهناز صدری که توسط انتشارات نگارستان اندیشه منتشر شد. این کتاب دارای هشت فصل شامل میخائیل بولگاکف، میخائیل زوشنکو، آناتولی آلکسین، ویکتوریا توکاروا، ناتالیا تالستایا، یوگنی گریشکاوتس، ولادیمیر واینوویچ و لودمیلااولانووا است.
کتاب «ما از همه بهتریم» به هیچ روی تحقیرآمیز یا توهین‌کننده نیست و تنها جنبه‌ی پندآموز دارد. در طنز روسی می‌توان شاهد نه تنها جریان انحطاط شخصیت انسان، بلکه تکامل آن نیز بود. طنز در دوران اتحاد جماهیر شوروی، به ویژه سال‌های بعد از جنگ دوم جهانی به علل سیاسی و سانسور شدید در حکومت سوسیالیستی- کمونیستی رنگ می‌بازد و به شکل طنز معروف به «طنز شورویایی» در فیلم‌های هنری و مجله‌های طنز به حیات بی‌رمق خود ادامه می‌دهد.
با ظهور میخائیل بولگاکف، طنزپرداز پرآوازه‌ی روسی، که در رمان‌ها، نمایش‌نامه‌ها و داستان‌های کوتاه و طنزآمیزش حکومت کمونیستی، انقلاب اکتبر و در راس آن استالین را سخت به سخره می‌گرفت، طنز دوباره جان تازه‌ای در ادبیات روسی می‌یابد. طنز در ادبیات روسی با آثار گوگول و سالتیکف شدرین رسما متولد می‌شود، ولی رواج و گسترش آن در قرن بیستم صورت می‌گیرد و در آثار چخوف و بولگاکف به اوج خود می‌رسد. باید گفت که ماهیت و طبیعت طنز روسی مهربانانه است.
در روسیه باستان خندیدن مذموم شمرده می‌شد و بسیاری بر این باور بودند که در خنده، شیطان پنهان شده است. (شاید گرفتن دست در جلوی دهان برای پنهان کردن خنده، ریشه در همین باور داشته باشد.) با این حال در فرهنگ باستانی مردم روسیه دلقک‌ها و آوازه‌خوانان دوره‌گردی بوده‌اند که با حرکات مضحک و ترانه‌ها و گفتارهای طنزآمیز موجب شادی و خنده مردم می‌شدند.
طنز در ادبیات روسی با آثار گوگول و سالتیکف شدرین رسما متولد می‌شود، ولی رواج و گسترش آن در قرن بیستم صورت می‌گیرد و در آثار چخوف و بولگاکف به اوج خود می‌رسد.
باید گفت که ماهیت و طبیعت طنز روسی مهربانانه است. این طنز به هیچ روی تحقیرآمیز یا توهین‌کننده نیست و تنها جنبه‌ی عبرت‌آموز و پندآموز دارد. در طنز روسی نه تنها می‌توان شاهد جریان انحطاط شخصیت انسان، بلکه تکامل آن نیز بود. طنز در دوران اتحاد جماهیر شوروی، به ویژه سال‌های بعد از جنگ دوم جهانی به علل سیاسی و سانسور شدید در حکومت سوسیالیستی- کمونیستی رنگ می‌بازد و به شکل طنز معروف به «طنز شورویایی» در فیلم‌های هنری و مجله‌های طنز به حیات بی‌رمق خود ادامه می‌دهد.
با ظهور میخائیل بولگاکف، طنزپرداز پرآوازه روسی که در رمان‌ها، نمایش‌نامه‌ها و داستان‌های کوتاه و طنزآمیزش حکومت کمونیستی، انقلاب اکتبر و در راس آن استالین را سخت به سخره می‌گرفت، طنز دوباره جان تازه‌ای در ادبیات روسی می‌یابد.
بعد از جریان فروپاشی، طنزپردازان باز هم به نوشتن خاطرات خود از دوران حکومت کمونیستی می‌پردازند و «انسان نوین» که حالا از بند افکار کمونیستی رها شده، قرار دارد. انسانی که افکار و دیدگاهش در طول تقریبا صد سال از یک شهروند در حکومت امپراتوری به شهروند حکومت کمونیستی و پس از آن به شهروند جمهوری فدرال استحاله شده و اینک باز هم به شکل «انسان نوینی» که دیگر اصالت و هویتش را گم کرده، درآمده است.
کتاب «ما از همه بهتریم» شامل تعدادی از داستان‌های کوتاه بعضی از طنزپردازان روسی بعد از انقلاب اکتبر تا پس از فروپاشی با ترجمه مهناز صدری در 241 صفحه، شمارگان 350 نسخه و قیمت 60هزار تومان از سوی انتشارات نگارستان اندیشه منتشر شد.
کتاب «ما از همه بهتریم» به هیچ روی تحقیرآمیز یا توهین‌کننده نیست و تنها جنبه‌ی پندآموز دارد. در طنز روسی می‌توان شاهد نه تنها جریان انحطاط شخصیت انسان، بلکه تکامل آن نیز بود. طنز در دوران اتحاد جماهیر شوروی، به ویژه سال‌های بعد از جنگ دوم جهانی به علل سیاسی و سانسور شدید در حکومت سوسیالیستی- کمونیستی رنگ می‌بازد و به شکل طنز معروف به «طنز شورویایی» در فیلم‌های هنری و مجله‌های طنز به حیات بی‌رمق خود ادامه می‌دهد.
با ظهور میخائیل بولگاکف، طنزپرداز پرآوازه‌ی روسی، که در رمان‌ها، نمایش‌نامه‌ها و داستان‌های کوتاه و طنزآمیزش حکومت کمونیستی، انقلاب اکتبر و در راس آن استالین را سخت به سخره می‌گرفت، طنز دوباره جان تازه‌ای در ادبیات روسی می‌یابد. طنز در ادبیات روسی با آثار گوگول و سالتیکف شدرین رسما متولد می‌شود، ولی رواج و گسترش آن در قرن بیستم صورت می‌گیرد و در آثار چخوف و بولگاکف به اوج خود می‌رسد. باید گفت که ماهیت و طبیعت طنز روسی مهربانانه است.
در روسیه باستان خندیدن مذموم شمرده می‌شد و بسیاری بر این باور بودند که در خنده، شیطان پنهان شده است. (شاید گرفتن دست در جلوی دهان برای پنهان کردن خنده، ریشه در همین باور داشته باشد.) با این حال در فرهنگ باستانی مردم روسیه دلقک‌ها و آوازه‌خوانان دوره‌گردی بوده‌اند که با حرکات مضحک و ترانه‌ها و گفتارهای طنزآمیز موجب شادی و خنده مردم می‌شدند.
طنز در ادبیات روسی با آثار گوگول و سالتیکف شدرین رسما متولد می‌شود، ولی رواج و گسترش آن در قرن بیستم صورت می‌گیرد و در آثار چخوف و بولگاکف به اوج خود می‌رسد.
باید گفت که ماهیت و طبیعت طنز روسی مهربانانه است. این طنز به هیچ روی تحقیرآمیز یا توهین‌کننده نیست و تنها جنبه‌ی عبرت‌آموز و پندآموز دارد. در طنز روسی نه تنها می‌توان شاهد جریان انحطاط شخصیت انسان، بلکه تکامل آن نیز بود. طنز در دوران اتحاد جماهیر شوروی، به ویژه سال‌های بعد از جنگ دوم جهانی به علل سیاسی و سانسور شدید در حکومت سوسیالیستی- کمونیستی رنگ می‌بازد و به شکل طنز معروف به «طنز شورویایی» در فیلم‌های هنری و مجله‌های طنز به حیات بی‌رمق خود ادامه می‌دهد.
با ظهور میخائیل بولگاکف، طنزپرداز پرآوازه روسی که در رمان‌ها، نمایش‌نامه‌ها و داستان‌های کوتاه و طنزآمیزش حکومت کمونیستی، انقلاب اکتبر و در راس آن استالین را سخت به سخره می‌گرفت، طنز دوباره جان تازه‌ای در ادبیات روسی می‌یابد.
بعد از جریان فروپاشی، طنزپردازان باز هم به نوشتن خاطرات خود از دوران حکومت کمونیستی می‌پردازند و «انسان نوین» که حالا از بند افکار کمونیستی رها شده، قرار دارد. انسانی که افکار و دیدگاهش در طول تقریبا صد سال از یک شهروند در حکومت امپراتوری به شهروند حکومت کمونیستی و پس از آن به شهروند جمهوری فدرال استحاله شده و اینک باز هم به شکل «انسان نوینی» که دیگر اصالت و هویتش را گم کرده، درآمده است.
کتاب «ما از همه بهتریم» شامل تعدادی از داستان‌های کوتاه بعضی از طنزپردازان روسی بعد از انقلاب اکتبر تا پس از فروپاشی با ترجمه مهناز صدری در 241 صفحه، شمارگان 350 نسخه و قیمت 60هزار تومان از سوی انتشارات نگارستان اندیشه منتشر شد.
نظر شما