رئيس اداره مخطوطات سازمان كتابخانه‌ها، موزه‌ها و مركز اسناد آستان قدس رضوي در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) گفت: «اين قرآن كه داراي 188 برگ است، در قطع جانمازي در سال 1191 هجري قمري و اواخر دوره كريم‌خان زند روي كاغذ حنايي كتابت شده است.»
«سيد محمدرضا فاضل هاشمي» افزود: «دو صفحه ابتدايي اين اثر معنوي و تاريخي داراي سرلوح و كتيبه صدر، ذيل، حاشيه مذهب و منقش است و اسامي سوره‌ها به خط ثلث در ميان كتيبه زرپوش به شنگرف كتابت شده است.»
وي افزود: «فواصل آيات گوي زرين به رنگ لاجورد و سرخي، جداول و كمند به رنگ طلا و تحرير مشكي، حاشيه نشانه «خمس‌وعشر» به زر و دو صفحه آخر آن دعاي بعد از تلاوت در زمينه زرپوش مزين شده است.»
اين مصحح خاطرنشان كرد: «جلد اين قرآن خطي روغني و داراي گل و برگ زيباست و از نظر هنري مي‌تواند يكي از نفيس‌ترين قرآن‌هاي خطي به‌شمار آيد كه از دوره زنديه به يادگار مانده است.»
«فاضل‌هاشمي» يادآور شد: «اين نسخه نفيس در مكتب شيراز خلق شده زيرا مكتب شيراز زبانزد هنر، تذهيب و نقش‌هاي زيباست و اوج هنر و زيبايي در اين دوره به حد اعلاي خود مي‌رسد.»
وي به مكتب شيراز اشاره كرد و گفت: «از مكتب شيراز آثار بسيار زيادي داريم كه از هنر و زيبايي سرشار است. اين مكتب در قرن 8 هجري در شيراز رشد يافت و در هرات توسعه پيدا كرد و در اوايل قرن نهم موفق به ارايه ساختارهاي زيبايي مانند مينياتور شد.»
اين مقام مسوول خاطرنشان كرد: «در دوره زنديان اين مكتب با ارائه شيوه گل و مرغ‌سازي در نقاشي توانست مجلدات زيبايي از قرآن‌هاي نفيس را به عهده گيرد.»
وي افزود: «در اين دوره رنگ‌هاي ملايم و لطيفي بين رنگ‌ها و حاشيه‌ها مشاهده مي‌شود كه اين هنرهاي زيبا را تنها مي‌توان در مكتب شيراز جست‌وجو كرد.»
یکشنبه ۲۹ دی ۱۳۸۷ - ۰۹:۵۴
نظر شما