«در سال‌جاری، روحانیون مشروحه ذیل به‌دلائل قبلی و ایجاد تشنج و تحریک، از منبر رفتن در تمام حوزه‌ی استحفاظی، اعم از شهرها و قراء محروم خواهند بود و واحدهای انتظامی با نظارت کامل مراقبت خواهند نمود؛ چنانچه اشخاص منظور، از منبر استفاده نمودند، بلافاصله با تنظیم پرونده به ساواک اعزام شوند1ـ ابوالقاسم حسین پناه 2 ـ محمدتقی عالمی دامغانی 3 ـ سیدمحمود هراوه‌ای 4ـ سید اسدالله مدنی».
شهید مدنی علی رغم این ممنوعیت، فعالیت‌های سیاسی خود را تداوم داد و یکی از اقدامات وی انتشار اعلامیه امام خمینی(ره) در زمینه جنگ‌های شش روزه اعراب و اسرائیل بود. اعلامیه‌ی شدید اللحن امام که به مناسبت جنگ شش روزه‌ی اسرائیل علیه اعراب (مصر، سوریه و اردن) صادر شده بود، توسط شهید مدنی تکثیر شد که نقش زیادی در آگاه کردن مردم نسبت به این قضیه داشت. در نامه‌ای که سرپرست شهربانی همدان به شهربانی کل ارسال کرد قید می‌کند:«اعلامیه‌ی مذکور را سیداسدالله مدنی دهخوارقانی که از ایادی خمینی و از روحانیون ناراحت است و اخیراً از نجف به ایران مراجعت کرده و در همدان اقامت دارد، به همدان آورده است.»
همچنین حضور شهید مدنی در همدان باعث شده بود تا مبارزان مذهبی به حضور وی شتافته و از مبارزات سیاسی و نیز رهنمودهای حضرت امام (ره) آگاه شوند. علی آقا محمدی ـ از مبارزان مذهبی همدان ـ در این‌باره می‌گوید: «در زمانی‌که آیت‌الله مدنی در همدان بودند، غالب مبارزان مذهبی که به همدان می‌آمدند به منزل ایشان می‌رفتند و منزل ایشان جایگاه مطمئنی برای پناه گرفتن مبارزان بود. مثلاً من یادم می‌آید یک روزی آیت‌الله ربانی‌شیرازی که تحت تعقیب بود به همدان آمده بود و به منزل شهید مدنی رفته بود. مبارزان همدان به دیدن ایشان می‌رفتند. این جور اتفاقات در منزل آیت‌الله مدنی، امری عادی و روزمره بود و بسیار اتفاق می‌افتاد که افراد مبارز و برجسته به منزل ایشان مراجعه می‌کردند.»
در این دوران با توجه به اینکه وی ممنوع‌المنبر بود، به برگزاری مجالس دعا مبادرت می‌کرد و در آن مجالس به بیان اهداف نهضت اسلامی می‌پرداخت. یکی از این مجالس مراسم دعای ندبه بود که در آن مجالس نام امام خمینی به عنوان «رهبر» برده می‌شد. این‌گونه مجالس همواره مورد تهدید قرار می‌گرفت و مأموران رژیم در صدد تعطیل کردن آن بودند.
حاج علی اصغر فرید، از یاران شهید مدنی و کسی که در آن مراسم تلاوت دعا را برعهده داشت، در این‌باره می‌گوید: «بنده در آخر دعای ندبه‌ای که صبح جمعه در مهدیه برگزار می‌شد ضمن دعا، نام مبارک حضرت امام (ره) را می‌بردم با این مضمون : مولانا المجاهد الاعظم، آیت الله الموسوی الخمینی. و مرگ و لعن بر اسرائیل و صهیونیسم می‌شد. از آنجا که بعضی از گردانندگان مجلس از نام بردن امام (ره) وحشت داشتند، می‌گفتند که از طرف ساواک می‌آیند و ما را می‌گیرند و مهدیه را تعطیل می‌کنند؛ اما شهید مدنی می‌گفتند که حتماً باید نام امام (ره) را ببرید؛ بنابراین در جواب معترضان عرض می‌کردم اگر دعا کنم حتماً نام امام (ره) را خواهم برد. بالاخره معترضان ناچار شدند دست اینجانب را از میکروفن کوتاه کنند. بعد از دو هفته که دعای بنده تعطیل شد روز جمعه‌ی هفته‌ی سوم، آیت‌الله مدنی بنده را فرا خواندند و از علت تعطیلی دعا سؤال کردند. عرض کردم برخی مصلحت ندانستند که بنده دعا کنم و نام مبارک امام را ببرم. آیت‌الله مدنی با تأکید فرمودند: شما نام مبارک امام بزرگوار را ببرید. اگر اشخاص مانع شدند حتی خود من هم مهدیه را ترک می‌کنم».
در یکی از اسناد ساواک گزارشی از سوابق فعالیت‌های سیاسی آیت‌الله مدنی در دهه 30 منتشر شده است.
در این گزارش به تاریخ 18 دی ماه 1350 با موضوع «اقامت میراسدالله مدنی دهخوارقانی در تهران» آمده است: سید اسدالله مدنی دهخوارقانی اهل آذرشهر ساکن نجف که به ایران آمده است قصد دارد در شهر تهران اقامت نماید. مشارالیه دو ماه مانده به [ماه] رمضان از عراق به ایران آمده بود و می‌خواست به آذرشهر بیاید که در تهران به وی گفته بودند به عراق برگردد و اوائل ماه رمضان مراجعت نماید و وی نیز چنین کرده بود.
روحانی مذکور در زمان دکتر محمد مصدق سکبار از نجف به آذرشهر آمده و در مورد تعطیل کارخانه‌های مشروب‌سازی، مدارس دخترانه و عوض نمودن کلا‌ه‌ها مردم را تحریک و انقلابی به وجود آورده بود که در پرونده‌اش در شهربانی آذرشهر تبریز منعکس می‌باشد. حتی یکبار نیز مرحوم آیت‌الله کاشانی تلگرافی به حاجی سید مهدی انگجی مخابره کرده بود که از این شخص به هنگام ورود به تبریز تجلیل شود.
نظریه شنبه:
1.روحانی مذکور فردی متدین و به ظاهر بیچاره و قیافه حق به جانب دارد. 2.فرد مذکور در همدان نیز دارای طرفداران زیادی است.
3. جهت اقامتش در تهران طرفداران وی درصدد تهیه منزل هستند.
منبع: زندگی و مبارزات آیت‌الله شهید سید اسدالله مدنی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
نظر شما