به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): موید در این شعر زیبا آورده است:
امشب شکوه عشق جهانگیر می‌شود
روح لطیف عاطفه تصویر می‌شود
امواج سربلندی و آزادی و شرف
از هر کران مکّه سرازیر می‌شود
قرآن ببوس و «اَشرَقَتِ‌الاَرض» را بخوان
این آیۀ مبارکه تفسیر می‌شود
تبریک باد آمنه را کز حریم او
نور است و نور و نور که تکثیر می‌شود
از انعکاس نور وی از مکّه تا به شام
هر سنگ خاره، آینه‌تأثیر می‌شود
الله اکبر از نفسش کز فرشتگان
هر سو بلند نغمه تکبیر می‌شود
چون کاخ باشکوه مدائن، ز هیبتش
در لرزه کاخ فتنه و تزویر می‌شود
داروی دردها و جواب سؤال‌هاست
قرآن کتاب او که جهانگیر می‌شود
در سایۀ عدالت و اخلاص و وحدت است
تکبیر او که چیره به شمشیر می‌شود
در آسمان، تجلی هر روز آفتاب
خُلق عظیم توست که تصویر می‌شود
گردد صحیفۀ صلوات فرشتگان
بر صفحه‌ای که نام تو تحریر می‌شود
تنها همین نه آیه تطهیر مدح توست
یادت همیشه مایه تطهیر می‌شود
نام تو زنده‌تر شده، یاد تو تازه‌تر
چندان که دهر، کهنه، جهان، پیر می‌شود
محتاج یک نگاه توام ای که هر کجا
خاک از نگاه لطف تو اکسیر می‌شود
زنده‌نام سیدرضا موید سرودن را از ۱۲ سالگی آغاز کرد؛ علاقه‌اش به شعر پای او را به کتابخانه آستان قدس رضوی گشود و باعث شد ساعت‌ها در جوار حرم مطهر رضوی به مطالعه دیوان اشعار گذشتگان بپردازد.
وی طی سال‌های متمادی اشعار قابل توجه آیینی سروده که همواره مورد استفاده ذاکران و مداحان اهل‌بیت (ع) قرار گرفته است.
موید از بزرگان شعر آیینی به شمار می‌آید و هیچ مناسبتی در تقویم تشیع نیست که برای آن شعری نسروده باشد. «گل‌های اشک»، «جلوه‌های رسالت»، «نغمه‌های ولایت»، «سفینه‌های نور» و «چکامه عشق» بخشی از آثار متعدد او است که منتشر شده است.
وی در سال 1400 از سوی بنیاد بین‌المللی امام رضا علیه‌السلام به‌عنوان خادم برگزیده فرهنگ رضوی معرفی شده بود.
شنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۱ - ۰۹:۵۷
نظر شما