«تاریخ فرهنگی جدید» نخستين دفتر از سلسله کتابهايی است که با عنوان تاريخ فرهنگی منتشر میشود. توجه به مقوله تاريخ فرهنگی و انتشار متونی درباره آن به زبان فارسی، بيش از هر چيز کوششی است برای دعوت از پژوهشگران سرزمين ما در بررسی گسترده تاريخ و فرهنگ هزارتوی ايران از نظرگاههايی تازه.
این کتاب، نخستین دفتر از سلسله کتابهایی است که انتشارات نگارستان اندیشه با عنوان «تاریخ فرهنگی» در دست انتشار دارد. توجه به مقوله تاریخ فرهنگی و انتشار متونی درباره آن به زبان فارسی، پیش و بیش از هر چیز کوششی است برای دعوت از پژوهشگران سرزمینمان در بررسی گستره تاریخ و فرهنگِ هزارتویِ ایران از نظرگاههایی تازه. برآمدن و بالیدن تاریخ فرهنگی ـ چنانکه در مجلد حاضر نیز بدان پرداخته شده ـ حاصل پویشها و تحولات در سپهر اندیشه اروپایی بوده است؛ چنانکه تاریخ فرهنگی متقدم در حال و هوای قرن نوزدهم و در پرتو جنبش رمانتیسیسم و فلسفه هگلی پدیدار گشت و تاریخ فرهنگی نوین از درون مباحث فکریِ نیمه دوم قرن بیستم در اروپای غربی و آمریکای شمالی برآمد.
در دورهای که «فرهنگ» و ضرورت پرداختن به آن ترجیعبند کلام آحاد جامعه ما ـ از رهبران سیاسی و نخبگان علمی گرفته تا مردم عادی ـ است و این مفهوم بسان «یک کلمه»ای نشان میدهد که منشأ همهی ترقیات و خوبیهاست، پس اهتمام نسبت به مطالعه فرهنگ چندان غریب نیست؛ خاصه آنکه میکوشیم این امر در قالب یک نگاه تاریخی و با هدف بررسی و نقد تجارب فرهنگی جامعهی ایرانی در طول حیات پر فراز و نشیبش تحقق یابد.
کتاب حاضر نخستين دفتر از سلسله کتابهايی است که با عنوان تاريخ فرهنگی منتشر میشود. توجه به مقوله تاريخ فرهنگي و انتشار متوني درباره آن به زبان فارسی، بيش از هر چيز کوششی است براي دعوت از پژوهشگران سرزمين ما در بررسيدن گسترده تاريخ و فرهنگ هزارتوی ايران از نظرگاههايی تازه.
چنانکه تاریخ فرهنگی متقدم در حال و هوای قرن نوزدهم و در پرتو جنبش رمانتیسم و فلسفه هگلی پدیدار گشت و تاریخ فرهنگی نوین از درون مباحث فکری نیمه دوم قرن بیستم در اروپای غربی و آمریکای شمالی برآمد. با این وصف، قصد ما صرفا برگردان متون فرنگی به زبان فارسی و یک چند تفلسف در لوای تاریخ فرهنگی نیست؛ غرض، کوششی برای طرح پرسشهای نو در تاریخورزی ایرانی و پای نهادن در مسیر تولید معرفتی است که از صیغه و علقه بومی برخوردار باشد.
تأکید بر تاریخ فرهنگی البته به معنای نفی اهمیت شقهای دیگر تاریخنگاری و عدم توجه به کاستیهای موجود در حوزههای مختلف تاریخپژوهی ایران نیست. در دورهای که «فرهنگ» و ضرورت پرداختن به آن ترجیحبند کلام آحاد جامعه ما (از رهبران سیاسی و نخبگان علمی گرفته تا مردم عادی) است و این مفهوم بسان «یک کلمهای» است که منشأ همه ترقیات و خوبیهاست، پس اهتمام نسبت به مطالعه فرهنگ چندان غریب نشان نمیدهد، خاصه آنکه میکوشیم این امر در قالب یک نگاه تاریخی و با هدف بررسی و نقد تجارب فرهنگی جامعه ایرانی در طول حیات پرفراز و نشیبی تحقق یابد.
نگارستان اندیشه چاپ دوم کتاب «تاریخ فرهنگی جدید؛ مجموعه گفتارها و مقالات» به کوشش علی کالیراد، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران را در 104 صفحه منتشر کرد.
نظر شما