به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در قم، سیداحمد میرزاده شامگاه چهارشنبه در کارگاه «مخاطب‌شناسی کودک» نخستین دوره آموزشی «قاصدک» گفت: دو عامل را در شناخت کودک مهم است. یکی از آنها این است که اگر می‌خواهیم ادبیات کودک خلق کنیم، دانسته‌هایمان باید برای تشخیص و پیش‌بینی واکنش‌های کودک به اثرمان مفید باشند.
 
وی افزود: این واکنش‌ها هم مثل خود مفهوم کودکی ثابت نیست و متغیر است: بسته به وراثت، تجربه شخص و حال‌وهوای فرد و مشکلاتش. ما به عنوان نویسنده باید واکنش کودک را به قصه‌مان بفهمیم.
 
این شاعر افزود: مسئله دیگر، مسئله واسطه‌هاست. در ادبیات بزرگسال نویسنده با مخاطب مستقیم و بدون واسطه در ارتباط است؛ اما در ادبیات کودک این‌طور نیست و در آن واسطه وجود دارد: مثل معلم، مربی، آموزش و پرورش و والدین. دخالت آنها نیز زیاد است؛ مثلا مادر تشخیص می‌دهد چه کتابی برای کودکش بخرد یا مربی کتاب را طوری برای کودک می‌خواند که اصل قصه آن نیست.
 
میرزاده تاکید کرد: لحن خواندن قصه در انتقال مفهوم دارای بار است. انواع دخالت‌ها و واسطه‌ها در ادبیات کودک وجود دارد. شناخت این واسطه‌ها مهم است و نویسندگان حوزه کودک می‌توانند با شناخت این واسطه‌ها داستان بهتری برای کودک بنویسند.
 
شاعر باید به کودک درونش توجه کند
 
علی باباجانی در کارگاه «شعر کودک» گفت: اگر کودک امروز با شعر امروز ارتباط برقرار نمی‌کند به‌ این دلیل است که شاعر از تجربیات سی‌چهل سال قبل خودش می‌نویسد.
 
وی برای رفع این مشکل بیان کرد: شاعر باید به کودک درونش توجه کند و نیاز کودک بیرون را که همان کودک امروز است دریابد و مطرح کند. شناخت کودک امروز بسیار مهم است. شاعر هم باید با بچه‌های امروز ارتباط بگیرد و هم با بچه‌های دیروز که خودش است‌.
 
کسی می‌تواند داستان‌نویس کودک شود که تخیل کودکانه داشته باشد
 
سیدسعید هاشمی «داستان کودک» در ابتدا تعریفی از داستان کودک برای شرکت‌کنندگان ارائه داد و گفت: داستان کودک داستانی است با تمام عناصر خاص داستانی به اضافه تخیل کودکانه.
 
وی افزود: اگر این تخیل کودکانه را جدی بگیریم زبان و بیان و شخصیت‌پردازی و آغاز و پایان با تخیل کودکانه همراه می‌شود.
  
هاشمی تخیل کودکانه را در داستان کودک بسیار مهم دانست و گفت: کسی می‌تواند داستان‌نویس کودک شود که تخیل کودکانه داشته باشد و مثل کودک تخیل کند؛ یعنی نویسنده در خیال‌کردن، خودش را کودک فرض کند.
 
این نویسنده تخیل را در داستان کودک تمامیت داستان برشمرد نه صرفا عنصر داستانی و درباره یکی دیگر از عناصر بیان کرد: .در داستان کودک باید حادثه باشد و هرچه فاصله شروع قصه تا حادثه کمتر باشد، داستان بهتر و جذاب‌تر است برای کودک و باعث می‌شود کودک با داستان زودتر ارتباط برقرار کند.
 
مربی کارگاه «داستان کودک» ایجاز را یکی از مهم‌ترین عناصر داستان کودک معرفی کرد و گفت: کودک می‌خواهد فوری داستان را بخواند و بفهمد. امروزه هنر با دوران‌های گذشته متفاوت شده است و مردم بویژه کودکان زندگی سریع و شلوغی دارند.