به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، یکی از راه‌های پرورش احساسات مذهبی در کودکان، بردن فرزندان به اماکن مذهبی همچون مساجد، هیئت و حرمین اهل بیت(ع) و امامزادگان شریف است. این امر هم دارای آثار تکوینی و هم آثار وضعی برای فرزندان است. در اماکن مذهبی کودک می‌تواند با بهره‌گیری از یادگیری مشاهده‌ای، آداب مذهبی را از افراد حاضر در این اماکن ببیند و با اهل‌بیت(ع) و شخصیت‌های مذهبی آشنا شود.
برای اینکه کودکان بهتر بتوانند گرایش‌های مذهبی را در خود پرورش دهند، لازم است تجربیات شیرینی برای آنها رقم بخورد. آوردن این تجربیات در قالب قصه و داستان و شخصیت‌هایی که کودک بتواند با آنها ارتباط برقرار کند، یکی از این راه‌هاست. در کتاب «گنجشکک و حوض آرزوها» نویسنده، با قلمی روان و کودکانه به معرفی مسجد مقدس جمکران و امام زمان(ع) در قالب قصه پرداخته است و سعی کرده تا تجربه شیرینی را برای کودکان رقم بزند.
این کتاب ماجرای یک گنجشک کوچک و ضعیف است که دوستانش او را به خاطر جثه کوچک و ناتوان‌بودن در پروازهای طولانی مسخره می‌کنند. این گنجشک به دنبال حوض آرزوهایی که دوستش گنجشک اشی مشی به او گفته، می‌گردد و سفرش را شروع می‌کند. در طول سفر خطرها و ماجراهای زیادی برای او به وجود می‌آید تا به مسجدی با گنبدهای فیروزه‌ای می‌رسد. در آن جا متوجه می‌شود که حوض آرزوها وجود ندارد و این جا محل رفت‌وآمد مرد مهربان است؛ مردی که اگر از او چیزی بخواهد می‌تواند کمکش کند. گنجشکک درباره مرد مهربان پرس‌وجو می‌کند تا او را بهتر بشناسد و منتظر می‌ماند تا مرد مهربان را ببیند. حالا گنجشکک تبدیل به یک گنجشک شجاع شده است که به دوستانش کمک می‌کند و برای آنها درباره مسجد گنبد فیروزه‌ای و مرد مهربان صحبت می‌کند.
از نقاط قوت این اثر زبان ساده و مفهوم و ملموس آن برای کودکان و تصویرگری اثر است؛ به گونه‌ای که کودک با شخصیت‌های پرنده در کتاب ارتباط برقرار می‌کند و همراه آنها ماجراجویی می‌کند.
کتاب «گنجشکک و حوض آرزوها» به قلم سمیه علی‌نقی‌پور با تصویرگری مریم ناجی در ۹۰ صفحه به بهای ۹۹ هزار تومان از سوی انتشارات کتاب جمکران به چاپ رسیده و روانه بازار نشر شده است.
برشی از کتاب:
«گنجشکک آهی کشید و نگاهش به گنبد فیروزه‌ای افتاد. گنبد فیروزه‌ای همیشه برایش یک راز بود. با خودش فکر کرد شاید حوض آرزوها آن جا باشد. اگر به آن جا می‌رفت حتما او را به شجاع‌ترین گنجشک باغ تبدیل می‌کرد؛ آن وقت دیگر تیزپَر مسخره‌اش نمی‌کرد. هر طور شده باید خود را به آن جا می‌رساند.»
شنبه ۱۴ مرداد ۱۴۰۲ - ۱۲:۰۵
نظر شما