به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ محمدصادق کوشکی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در مورد جایگاه مقاومت و دیپلماسی فرهنگی در کشور گفت: دیپلماسی فرهنگی یک ابزار و جریان مقاومت در مسیر هدف است و کشورهایی که از قدرت فرهنگی برخوردارند، دیپلماسی فرهنگی را به خدمت میگیرند. مقاومت قبل از اینکه به عنوان نیروی نظامی و سیاسی باشد، تفکر است.
وی یکی از ابزارهای مهم در راستای ترویج آموزش و سبک زندگی را کتاب و کتابخوانی عنوان کرد و افزود: یکی از رسالتهای کتاب در هر فرهنگ و هر جامعهای انتقال سبک زندگی در قالب رمان و آثار ادبی به دیگران است. چرا که برای فراگیر شدن تفکر، کتاب یک ابزار مهم به شمار میرود.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ادامه داد: ممکن است ظاهر کتاب تغییر کند و به صورت الکترونیک باشد؛ اما فضای مجازی نمیتواند جایگزین کتاب باشد، در غیر اینصورت از جامعه وزین و اندیشمندی برخوردار نخواهیم بود.
وی در مورد نقش کتابخانهها در دیپلماسی فرهنگی گفت: تقویت و توسعه دیپلماسی فرهنگی و روابط بینالملل در کتابخانهها، بهرهبرداری دستگاه دیپلماسی فرهنگی از این ظرفیت بهصورت هماهنگ و همچنین پرهیز از انجام موازی کاری و تداخل وظایف میتواند به تقویت دیپلماسی فرهنگی ایران منجر شود. هدف جریان مقاومت خاتمه به اشغالگری در منطقه غرب آسیاست و نجات ملتهایی که به دلایل مختلف سرنوشت خود را رقم نمیزنند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در مورد یکپارچگی جریان شعر مقاومت، بیان کرد: جریان شعر مقاومت متحد و یکپارچه نیست و به دلیل اتفاقات رخ داده در جمهوری اسلامی ایران، لبنان، یمن، سوریه و فلسطین هنوز نتوانسته برای خود تاریخ و رمان بنویسد، البته مقاومت فلسطین به واسطه قدمت ۷۵ ساله با ادبیات، کتب تاریخی و پژوهشی گره خورده است.
کوشکی افزود: انقلاب اسلامی ایران از طریق قدرت نرم و عوامل فرهنگی به پیروزی رسید. مسئله فرهنگ نیز همیشه از دغدغههای اصلی رهبران شیعی بوده است و شیعه همیشه راه گفتوگو را بر دیگر راهها ترجیح داده است. بنابراین نباید دیپلماسی فرهنگی را فقط در بخش دولتی و حکومتی خلاصه کنیم.
وی با بیان اینکه در قرن بیستویکم قدرت دولتها برای کنترل رفتار افراد جامعه کاهش یافته است، گفت: تکنولوژیهای نوین ارتباطی و مسافرتها و مهاجرتها زمینه تبادلات بیشتر فرهنگی را فراهم کرده است. اگر این ویژگی دیپلماسی را هم مدنظر قرار دهیم که دیپلماسی میخواهد از جنگ جلوگیری کند آنگاه برای ما مشخص میشود که ایجاد تعامل و ارتباط حتی به وسیله برگزاری یک نمایشگاه یا انجام یک دوستی چقدر میتواند به دیپلماسی کمک کند.
نظر شما