به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در زنجان؛ خسرو باباخانی، نویسنده تخصصی حوزه کودک و نوجوان و مدرس داستان‌نویسی در نشست خوانش کتاب «ویولون زن روی پل» با بیان اینکه کتاب «ویولون زن روی پل» روایتگر سفری از ظلمت به سوی نور است، گفت: به مدت ۳۰ سال درگیر اعتیاد شدید بودم و بعد از درمان اعتیاد با خداوند عهد بستم ۴۰ نفر را به رهایی برسانم و این کار راکردم.
وی با بیان اینکه همایش‌ها و کمک انفرادی دایره محدودی از افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ادامه داد: بعد از به رهایی رساندن آن ۴۰ نفر تصمیم گرفتم یک کتاب بنویسم تا طیف وسیع‌تری از افراد را رهایی بخشیده و یاری‌گر آنها در مسیر درمان این بیماری باشم؛ در نتیجه «ویولون زن روی پل» متولد شد.
این نویسنده افزود: به واسطه سال‌ها نویسندگی و داوری مجلات و جشنواره‌های مختلف، چهره شناخته شده‌ای بودم و خانواده آبرومندی نیز داشتیم؛ به همین دلیل بسیاری از افراد من‌را از نوشتن این کتاب منع کردند و گفتند ننویس.
باباخانی در ادامه گفت: در مسیر نگارش این کتاب بسیار مردد بودم تا اینکه یکی از دوستانم خاطره‌ای در رابطه با نامه‌های ارسالی به امام حسین (ع) ا برایم تعریف کرد و گفت بخش عمده‌ای از این نامه‌ها پیرامون مشکلات مربوط به اعتیاد است که توسط فرد معتاد یا خانواده‌اش نوشته شده است.
نویسنده «ویولون زن روی پل» تصریح کرد: به یاد آوردم آدم‌ها وقتی به امام حسین (ع) مراجعه می‌کنند که چاره‌شان ناچار شده باشد، در همین راستا تصمیم گرفتم این کتاب را بنویسم و آبرویم را با خدا معامله کردم.
باباخانی با بیان اینکه بازتاب‌های مردمی این کتاب فوق‌العاده بوده است، عنوان کرد: ویولون زن روی پل در حدود یکسال اخیر، ۳۰ مرتبه تجدید چاپ شد و پیام‌های متعددی از افرادی دریافت کردم که خود یا خانواده‌شان را با این کتاب رهایی بخشیده‌اند و کماکان معتقدم آبروی من در برابر دستاوردهای مردمی این کتاب ارزشی ندارد.
کتاب «ویولون‌زن روی پل» توسط نشر جام جم در ۲۲۴ صفحه به چاپ رسیده و نویسنده ماجرای نجات خود از مهلکه اعتیاد را در ۱۶ فصل به رشته تحریر در آورده است.
نظر شما